Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۳۰۳
ویرایش
عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
←همراهی نکردن امام حسین(ع) در واقعه کربلا
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←در دوران خلفا) |
|||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
==همراهی نکردن امام حسین(ع) در واقعه کربلا== | ==همراهی نکردن امام حسین(ع) در واقعه کربلا== | ||
عبدالله در [[واقعه کربلا]] حضور نداشت؛ اما دو فرزندش عون و محمد در [[روز عاشورا]] به شهادت رسیدند.<ref> نگاه کنید به: طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۶۶؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۲۵.</ref> همسرش زینب(س) در این واقعه حضور داشت و به اسارت رفت.{{مدرک}} | |||
هنگامی که امام حسین(ع) از [[مکه]] به سوی [[کوفه]] حرکت کرد، عبدالله نامه‌ای به او نوشت و او را از حرکت به سوی کوفه برحذر داشت.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۸۷ـ۳۸۸.</ref> وی همچنین از عمرو بن سعید، والی مکه، برای امام حسین(ع) امان‌نامه گرفت.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۸۷ـ۳۸۸.</ref> | |||
درباره علت غیبت عبدالله در [[واقعه کربلا]] اختلاف است. محمدحسین رجبی دوانی (زاده ۱۳۳۹ش) پژوهشگر تاریخ اسلام، | درباره علت غیبت عبدالله در [[واقعه کربلا]] اختلاف است. احتمال‌هایی مانند کهولت سن، نابینایی و احتمال مأموریت‌داشتن وی در [[مدینه]] از جانب امام حسین(ع) به عنوان علت عدم همراهی وی بیان شده است؛<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ۱۴۲۴ق، ص۹۵-۹۷؛ عرب ابوزیدآبادی، «عبدالله‌بن جعفر و قيام كربلا»، ۱۵۵-۱۵۶.</ref> البته گفته شده که این احتمال‌ها براساس حدس و گمان است و شواهد تاریخی آنها را تأیید نمی‌کند.<ref> عرب ابوزیدآبادی، «عبدالله بن جعفر و قیام کربلا»، ص۱۵۵-۱۵۶.</ref> [[سید محمدکاظم قزوینی]] در کتاب «زینب الکبری من المهد الی اللحد» گفته است که علت واقعی غیبت عبدالله در کربلا مشخص نیست؛ ولی آنچه به ذهن می‌رسد این است که در آن زمان لازم بود عده‌ای که صاحب مقام و موقعیت بودند، در مدینه باقی بمانند تا [[بنی‌امیه]] با توطئه درخت خاندان پیامبر(ص) را کامل از بین نبرد. وی، عبدالله بن جعفر و افرادی مانند [[محمد بن حنفیه]] و [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام‌سلمه]] را از سردسته‌های این گروه نام می‌برد.<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ۱۴۲۴ق، ص۹۵و۹۶.</ref> محمدحسین رجبی دوانی (زاده ۱۳۳۹ش) پژوهشگر تاریخ اسلام، عبدالله را به جهت غیبت در کربلا سرزنش کرده و به‌همین‌جهت وی را شایسته همسری [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] نمی‌داند.<ref> رجبی دوانی، «[https://www.yjc.ir/fa/news/5499008 چرا همسر حضرت زینب(س) ایشان را در کربلا همراهی نکرد؟]»، پایگاه خبری باشگاه خبرنگاران جوان.</ref> | ||
در [[واقعه حره]] ([[سال ۶۳ هجری قمری|۶۳ق]] )، عبدالله بن جعفر درباره مردم [[مدینه]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] مذاکره کرد و کوشید یزید را از خشونت با مردم مدینه بازدارد. یزید | در [[واقعه حره]] ([[سال ۶۳ هجری قمری|۶۳ق]])، عبدالله بن جعفر درباره مردم [[مدینه]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] مذاکره کرد و کوشید یزید را از خشونت با مردم مدینه بازدارد. یزید درخواست وی را، در صورت اطاعت اهالی مدینه، پذیرفت. عبدالله برای عده‌ای از سران مدینه نامه نوشت و از آنان خواست که متعرض سپاه یزید نشوند.{{مدرک}} | ||
در واقعه حرّه، سپاه یزید دو پسر عبدالله، ابوبکر و عون اصغر، را کشتند.<ref>تستری، قاموس الرجال، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۸۷</ref> | در واقعه حرّه، سپاه یزید دو پسر عبدالله، ابوبکر و عون اصغر، را کشتند.<ref>تستری، قاموس الرجال، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۸۷</ref> | ||