confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
هجرت به مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{درباره ۲|هجرت به مدینه|آشنایی با مهاجران و مفهوم هجرت حبشه مداخل|مهاجرین|و |هجرت به حبشه|}} | {{درباره ۲|هجرت به مدینه|آشنایی با مهاجران و مفهوم هجرت حبشه مداخل|مهاجرین|و |هجرت به حبشه|}} | ||
{{تاریخ صدر اسلام}} | {{تاریخ صدر اسلام}} | ||
'''هجرت به مدینه'''، مهاجرت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[مسلمانان]] از [[مکه]] به [[یثرب]] ([[مدینه]]) در آخر سال سیزدهم و ابتدای سال چهاردهم [[بعثت]] است. علت اصلی مهاجرت مسلمانان به یثرب، فشار و آزارهای [[شرک|مشرکان]] [[مکه]] و [[بیعت عقبه]] اهالی یثرب با پیامبر(ص) برای دفاع از مسلمانان در صورت هجرت ایشان به این شهر بود. این واقعه در زمان [[خلافت]] [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] به‌صورت رسمی، مبدأ تاریخ مسلمانان شد. | '''هجرت به مدینه'''، [[هجرت|مهاجرت]] [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[مسلمانان]] از [[مکه]] به [[یثرب]] ([[مدینه]]) در آخر سال سیزدهم و ابتدای سال چهاردهم [[بعثت]] است. علت اصلی مهاجرت مسلمانان به یثرب، فشار و آزارهای [[شرک|مشرکان]] [[مکه]] و [[بیعت عقبه]] اهالی یثرب با پیامبر(ص) برای دفاع از مسلمانان در صورت هجرت ایشان به این شهر بود. این واقعه در زمان [[خلافت]] [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] به‌صورت رسمی، مبدأ تاریخ مسلمانان شد. | ||
==جنگ‌های قبایل یثرب== | ==جنگ‌های قبایل یثرب== | ||
{{اصلی|جنگ بعاث}} | {{اصلی|جنگ بعاث}} | ||
قبل از هجرت | قبل از [[هجرت]] [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبراکرم (ص)]] به [[مدینه|یثرب]]، بین قبایل یثربی از جمله [[اوس و خزرج]] جنگ‌های طولانی برقرار بود. جنگ بُعاث (آخرین منازعه [[اوس]] و [[خزرج]]) طرفین را به ستوه آورد و بعد از متارکه، زمینه روانی لازم را برای نفوذ و انتشار [[اسلام]] در [[یثرب]] فراهم ساخت؛<ref>برای روایتی از عایشه در این باره رجوع کنید به: بکری، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۶۰.</ref> به‌طوری که دو سه سال بعد، دیدارهای پیاپی مردم یثرب با [[پیامبر(ص)]] در موسم [[حج]] (دهم تا سیزدهم [[بعثت]]) به بیعت [[بیعت اول عقبه|اول]] و [[بیعت دوم عقبه|دوم]] عقبه و نهایتاً هجرت آن حضرت و سایر [[مسلمان|مسلمانان]] به یثرب (مدینه) انجامید.<ref>رجوع کنید به: ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفه، ج۲، ص۷۰ به بعد؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۲۱۹-۲۲۰؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۳۷.</ref> | ||
==آغاز هجرت مسلمانان به یثرب== | ==آغاز هجرت مسلمانان به یثرب== | ||
[[پرونده:مسیر هجرت.jpg|بندانگشتی|۲۰۰px]] | [[پرونده:مسیر هجرت.jpg|بندانگشتی|۲۰۰px]] | ||
پس از [[بیعت عقبه]] و بازگشتن هفتاد و پنج نفر اصحاب بیعت دوم عَقَبه به [[مدینه]] و آگاه شدن [[قریش]] از دعوت و بیعتی که [[اوس]] و [[خزرج]] با [[رسول خدا(ص)]] انجام داده‌اند، سخت‌گیری قریش نسبت به [[مسلمانان]] شدت یافت؛ به‌گونه‌ای که زندگی در [[مکه]] برای مسلمانان بسیار سخت شد تا آنکه از رسول خدا اذن هجرت خواستند و رسول خدا به آنان فرمود رهسپار مدینه شوند و نزد برادران [[انصار]] خود روند و به آنان گفت: «خدای عزّ و جلّ برای شما برادرانی و محلّ امنی در آنجا قرار داده است».<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۲۲۶.</ref> | پس از [[بیعت عقبه]] و بازگشتن هفتاد و پنج نفر اصحاب بیعت دوم عَقَبه به [[مدینه]] و آگاه شدن [[قریش]] از دعوت و بیعتی که [[اوس]] و [[خزرج]] با [[رسول خدا(ص)]] انجام داده‌اند، سخت‌گیری قریش نسبت به [[مسلمانان]] شدت یافت؛ به‌گونه‌ای که زندگی در [[مکه]] برای مسلمانان بسیار سخت شد تا آنکه از رسول خدا اذن [[هجرت]] خواستند و رسول خدا به آنان فرمود رهسپار مدینه شوند و نزد برادران [[انصار]] خود روند و به آنان گفت: «خدای عزّ و جلّ برای شما برادرانی و محلّ امنی در آنجا قرار داده است».<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۲۲۶.</ref> | ||
بنا بر روایات، مسلمانان دسته‌دسته، رهسپار مدینه شدند و رسول خدا به انتظار اذن خدا در مکه باقی ماند. هجرت مسلمانان به مدینه از [[ذی الحجة|ذی الحجّه]] سال سیزدهم [[بعثت]] آغاز شد.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۷۶.</ref> | بنا بر روایات، مسلمانان دسته‌دسته، رهسپار مدینه شدند و رسول خدا به انتظار اذن خدا در مکه باقی ماند. هجرت مسلمانان به مدینه از [[ذی الحجة|ذی الحجّه]] سال سیزدهم [[بعثت]] آغاز شد.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۷۶.</ref> | ||
==آیات هجرت== | ==آیات هجرت== | ||
درباره هجرت به مدینه و ماجراهای آن، آیاتی نازل شده است؛ از جمله: | درباره [[هجرت]] به مدینه و ماجراهای آن، آیاتی نازل شده است؛ از جمله: | ||
* {{متن قرآن|وَ إِذْ یمْکرُ بِک الَّذینَ کفَرُوا لِیثْبِتُوک أَوْ یقْتُلُوک أَوْ یخْرِجُوک وَ یمْکرُونَ وَ یمْکرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیرُ الْماکرین|ترجمه= (به خاطر بیاور) هنگامی را که کافران نقشه می‌کشیدند که تو را به زندان بیفکنند، یا به قتل برسانند، و یا (از مکه) خارج سازند. آنها چاره می‌اندیشیدند (و نقشه می‌کشیدند) و خداوند نیز تدبیر می‌کرد وخدا بهترین چاره‌جویان و تدبیرکنندگان است. [[سوره انفال]] آیه ۳۰<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ص۱۴۶.</ref> | * {{متن قرآن|وَ إِذْ یمْکرُ بِک الَّذینَ کفَرُوا لِیثْبِتُوک أَوْ یقْتُلُوک أَوْ یخْرِجُوک وَ یمْکرُونَ وَ یمْکرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیرُ الْماکرین|ترجمه= (به خاطر بیاور) هنگامی را که کافران نقشه می‌کشیدند که تو را به زندان بیفکنند، یا به قتل برسانند، و یا (از مکه) خارج سازند. آنها چاره می‌اندیشیدند (و نقشه می‌کشیدند) و خداوند نیز تدبیر می‌کرد وخدا بهترین چاره‌جویان و تدبیرکنندگان است. [[سوره انفال]] آیه ۳۰<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ص۱۴۶.</ref> | ||
* {{متن قرآن|وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ|ترجمه=بعضی از مردم [با ایمان و فداکار، همچون علی‌علیه‌السلام] جان خود را به خاطر خشنودی خدا میفروشند، و خدا نسبت به بندگان مهربان است.|سوره=بقره|آیه=۲۰۷}}<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ص۵۳.</ref> | * {{متن قرآن|وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ|ترجمه=بعضی از مردم [با ایمان و فداکار، همچون علی‌علیه‌السلام] جان خود را به خاطر خشنودی خدا میفروشند، و خدا نسبت به بندگان مهربان است.|سوره=بقره|آیه=۲۰۷}}<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ص۵۳.</ref> | ||