عبور بنی‌اسرائیل از دریا: تفاوت میان نسخه‌ها

بسیاری از مفسران معتقدند مقصود از دریایی که فرعونیان در آن غرق شدند، دریایی بوده که امروزه دریای سرخ نامیده می‌شود. برخی مفسران مانند [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع‌البیان]] مقصود از این را رود نیل دانسته‌اند.

خداوند به [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] دستور داد شب هنگام به همراه [[بنی‌اسرائیل]] از [[مصر]] خارج شوند.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> [[فرعون]] پس از اطلاع از خروج بنی‌اسرائيل، افرادی را برای جمع‌آوری نیروها به شهرها فرستاد تا سپاهیان را جمع کنند.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> فرعون، برای ایجاد زمینه روانی در بسیج عمومی،<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۲۳۷.</ref> سپاهیان خود را گروهى آماده‏ خواند و بنی‌اسرائیل را گروهى اندک که موجب [[خشم]] آنان گشته‌اند، توصیف کرد.<ref>سوره شعراء، آیه ۵۴- ۵۶.</ref> در نهایت فرعون به همراه نیروهایش به دنبال بنی‌اسرائیل رفت تا آنها را باز گرداند.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> آنان در زمان طلوع خورشید به بنی‌اسرائیل رسیدند. بنی‌اسرائیل خود را در محاصره دیدند؛ در یک طرف آنها دریا و در سمت دیگر سپاه فرعون بود. به همین جهت ترسیدند و خود را گرفتار خواندند.<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۲۷۷.</ref> موسی(ع) گفت:‌ ««چنين نيست، زيرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد».<ref>سوره شعراء، آیه۶۲.</ref> مقصود از این تعبیر را چنین گفته‌اند که خداوند به موسی وعده پیروزی و سلامتی داده است.<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۲۷۷.</ref>{{نقل قول یک طبقه|'''قرآن''': «چون دو گروه، همديگر را ديدند، ياران موسى گفتند: بی‌‏گمان ما گرفتار شده‏‌ايم.(سوره شعراء، آیه۶۱)