Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۴۹
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
سازگارسازی «[[علم ذاتی خدا|علم پیشین خداوند]]» و «اختیار انسان» از زمینههای گفتوگو درباره اختیارمندی انسان است. زیرا بر اساس باور توحیدی، خداوند پیش از خلقت، از آنچه واقع میشود و آنچه واقع نمیشود آگاه است و لازمه این باور آنست که حوادث و کائنات جبراً و قهراً باید به نحوی واقع شوند که با علم الهی مطابقت داشته باشند. در نتیجه اختیار انسان بی معنا خواهد شد.<ref>ر.ک. ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الأسفار الأربعة، ۱۳۸۶ه، ج۶، ص۲۷۰–۲۷۱ و ص۲۸۱–۲۸۳؛ پلانتینجا الوین و دیگران، کلام فلسفی (مجموعه مقالات)، ۱۳۸۴ش، ص ۲۵۵–۲۸۲.</ref> | سازگارسازی «[[علم ذاتی خدا|علم پیشین خداوند]]» و «اختیار انسان» از زمینههای گفتوگو درباره اختیارمندی انسان است. زیرا بر اساس باور توحیدی، خداوند پیش از خلقت، از آنچه واقع میشود و آنچه واقع نمیشود آگاه است و لازمه این باور آنست که حوادث و کائنات جبراً و قهراً باید به نحوی واقع شوند که با علم الهی مطابقت داشته باشند. در نتیجه اختیار انسان بی معنا خواهد شد.<ref>ر.ک. ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الأسفار الأربعة، ۱۳۸۶ه، ج۶، ص۲۷۰–۲۷۱ و ص۲۸۱–۲۸۳؛ پلانتینجا الوین و دیگران، کلام فلسفی (مجموعه مقالات)، ۱۳۸۴ش، ص ۲۵۵–۲۸۲.</ref> | ||
===توحید در خالقیت=== | ===توحید در خالقیت=== | ||
بر اساس آموزه [[توحید در خالقیت]]، قدرت خداوند مطلق و شامل | بر اساس آموزه [[توحید در خالقیت]]، قدرت خداوند مطلق و شامل همه چیز از جمله افعال انسان است. برداشت گروهی از مسلمان از برخی آیات قرآن مثل «[[آیه ۹۶ سوره صافات|وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ]]»<ref>سوره صافات، آیه ۹۶.</ref> این بود که خداوند تنهاخالق رفتارهای انسانی است. پذیرش اختیار به معنای استقلال انسانها در رفتارشان، با آموزه قدرت مطلق و اراده فراگیر الهی ناسازگار به نظر میرسد.<ref>جعفری، جبر و اختیار، ۱۳۷۹ش، ص۲۲۷.</ref> | ||
===قضا و قدر و اختیار انسان=== | ===قضا و قدر و اختیار انسان=== | ||
باور به قضا و قدر و پذیرش تقدیرگرایی از سوی گروههایی از مسلمانان زمینهساز این باور است که همه اتفاقات از پیش تعیین تکلیف شده و بدون تقدیر الهی هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و انسان نیز نمیتواند بیرون از گستره تقدیرات کاری انجام دهد | باور به قضا و قدر و پذیرش تقدیرگرایی از سوی گروههایی از مسلمانان زمینهساز این باور است که همه اتفاقات از پیش تعیین تکلیف شده و بدون تقدیر الهی هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و انسان نیز نمیتواند بیرون از گستره تقدیرات کاری انجام دهد. برداشتهای مختلف از قضا و قدر زمینهساز بروز دو گرایش جبر و اختیار در عالم اسلام شد.<ref>مطهری، انسان و سرنوشت، ۱۳۹۰، ص۳۷-۳۹.</ref> | ||
==جبرگرایی و گرایشهای آن== | ==جبرگرایی و گرایشهای آن== | ||
[[جبرگرایی]] یکی از گرایشهای ارائه شده درباره تحلیل رفتار انسان است. جبرگرایان را در سه رویکرد کلامی، علمی و فلسفی دستهبندی کردهاند. | [[جبرگرایی]] یکی از گرایشهای ارائه شده درباره تحلیل رفتار انسان است. جبرگرایان را در سه رویکرد کلامی، علمی و فلسفی دستهبندی کردهاند. |