پرش به محتوا

سعید بن عبدالله حنفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۳: خط ۳۳:
سعید بن عبدالله در شب عاشورا خطاب به امام حسین، سوگند یاد کرد اگر هفتاد مرتبه مرا بسوزانند و خاکسترم را به باد دهند باز هم از شما دست بر نخواهم داشت. او این سخنان را در واکنش به سخنان امام حسین مطرح کرد که در سخنانی از اصحابش خواست هر یک دست دوست خود را گرفته و از تاریکی شب بهره گرفته و کربلا را ترک کنند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، دار التراث، ج۵، ص۴۱۹.</ref>
سعید بن عبدالله در شب عاشورا خطاب به امام حسین، سوگند یاد کرد اگر هفتاد مرتبه مرا بسوزانند و خاکسترم را به باد دهند باز هم از شما دست بر نخواهم داشت. او این سخنان را در واکنش به سخنان امام حسین مطرح کرد که در سخنانی از اصحابش خواست هر یک دست دوست خود را گرفته و از تاریکی شب بهره گرفته و کربلا را ترک کنند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، دار التراث، ج۵، ص۴۱۹.</ref>
==محافظت از نمازگزاران در ظهر عاشورا==
==محافظت از نمازگزاران در ظهر عاشورا==
به گزارش مقتل‌نویان ظهر عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله و [[زهیر بن قین بجلی|زهیر بن قین]] مقابل حضرت ایستادند و با صورت، سینه، پهلو و دست‌، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری کردند.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref> نقل شده هنگام شهادت، به جز زخم‌های شمشیر و نیزه، ۱۳ تیر بر بدنش بوده است.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref> ازاین‌رو از او به عنوان شهید نماز یاد می‌شود.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۶۳.</ref> نقل کرده‌اند زمانی که سعد به زمین افتاد و در حال جان‌دادن بود این [[دعا]] را می‌خواند<blockquote>خدایا! همان‌گونه که [[قوم عاد]] و [[ثمود]] لعنت کردی، اینان ([[لشکر عمر بن سعد|سپاه کوفه]]) را مورد [[لعن]] خویش قرار ده. خدایا! سلام و درود مرا به پیامبرت برسان و درد و رنجی را که در اثر زخم‌های بدنم تحمل نمودم به آن حضرت ابلاغ فرما؛ زیرا من در یاری پیامبرت خواستار دستیابی به پاداش توام.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref></blockquote>سپس رو به امام(ع) کرد و گفت:‌ای فرزند رسول خدا، آیا به پیمانم عمل کردم؟ امام(ع) فرمود: آری؛ تو پیشاپیش من به [[بهشت]] خواهی رفت.<ref> سماوی، ابصار العین، ۱۳۸۴ش، ص۱۸۹.</ref>  رجز ذیل نیز به او منسوب است:
به گزارش مقتل‌نویان ظهر عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله و [[زهیر بن قین بجلی|زهیر بن قین]] مقابل حضرت ایستادند و با صورت، سینه، پهلو و دست‌، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری کردند.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref> نقل شده هنگام شهادت، به جز زخم‌های شمشیر و نیزه، ۱۳ تیر بر بدنش بوده است.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref> ازاین‌رو از او به عنوان شهیدِ نماز یاد می‌شود.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۶۳.</ref> نقل کرده‌اند زمانی که سعد به زمین افتاد و در حال جان‌دادن بود این [[دعا]] را می‌خواند<blockquote>خدایا! همان‌گونه که [[قوم عاد]] و [[ثمود]] لعنت کردی، اینان ([[لشکر عمر بن سعد|سپاه کوفه]]) را مورد [[لعن]] خویش قرار ده. خدایا! سلام و درود مرا به پیامبرت برسان و درد و رنجی را که در اثر زخم‌های بدنم تحمل نمودم به آن حضرت ابلاغ فرما؛ زیرا من در یاری پیامبرت خواستار دستیابی به پاداش توام.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref></blockquote>سپس رو به امام(ع) کرد و گفت:‌ای فرزند رسول خدا، آیا به پیمانم عمل کردم؟ امام(ع) فرمود: آری؛ تو پیشاپیش من به [[بهشت]] خواهی رفت.<ref> سماوی، ابصار العین، ۱۳۸۴ش، ص۱۸۹.</ref>  رجز ذیل نیز به او منسوب است:
:ای حسین پیش بیا که امروز هم جدّت را که برگزیده خداست و هم پدرت را که اهل جود و بخشش است دیدار خواهی کرد.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۱۲.</ref>
:ای حسین پیش بیا که امروز هم جدّت را که برگزیده خداست و هم پدرت را که اهل جود و بخشش است دیدار خواهی کرد.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۱۲.</ref>


۱۷٬۴۴۳

ویرایش