confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۴۷۷
ویرایش
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== زمان و مکان خطبه == | == زمان و مکان خطبه == | ||
به گفته محققان امام(ع) این خطبه را در اواخر عمر خود (اواخر [[سال ۳۸ هجری قمری|سال ۳۸]] یا اوایل [[سال ۳۹ هجری قمری|سال ۳۹ق]]) بیان کرده است؛<ref>جعفری، پرتوی از نهج البلاغه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۲۸.</ref> چون در این خطبه، خلافت سه خلیفه پیشین نقد شده و به جنگ با [[ناکثین]] (جنگ جمل|جنگ جَمَل]]، [[قاسطین]] (جنگ با [[معاویة بن ابیسفیان|معاویه]] در [[صفین|صفّین]]) و [[مارقین]] (جنگ با [[خوارج]] در [[جنگ نهروان|نهروان]] اشاره شده است.<ref>خویی، منهاج البراعه، ۱۴۰۰ق، ج۳، ص۳۲.</ref> | به گفته محققان امام(ع) این خطبه را در اواخر عمر خود (اواخر [[سال ۳۸ هجری قمری|سال ۳۸]] یا اوایل [[سال ۳۹ هجری قمری|سال ۳۹ق]]) بیان کرده است؛<ref>جعفری، پرتوی از نهج البلاغه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۲۸.</ref> چون در این خطبه، خلافت سه خلیفه پیشین نقد شده و به جنگ با [[ناکثین]] ([[جنگ جمل|جنگ جَمَل]])، [[قاسطین]] (جنگ با [[معاویة بن ابیسفیان|معاویه]] در [[صفین|صفّین]]) و [[مارقین]] (جنگ با [[خوارج]] در [[جنگ نهروان|نهروان]] اشاره شده است.<ref>خویی، منهاج البراعه، ۱۴۰۰ق، ج۳، ص۳۲.</ref> | ||
[[شیخ مفید]]<ref>مفید، ارشاد، ج۱، ص۲۸۷.</ref> و [[قطبالدین راوندی|قطب الدین راوندی]]<ref>الراوندی، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۳۳.</ref> مکان ایراد خطبه را در «رحبه» دانستهاند. هرچند رحبه میتواند مصادیق گوناگونی داشته باشد، به نظر میرسد در اینجا مقصود، جایی در وسط صحن (حیاط) [[مسجد کوفه]] است که امام علی (ع) معمولاً برای قضاوت یا موعظه کردن در آنجا مینشسته است؛ چندان که گفتهاند در زمان [[زیاد بن ابیه]] [[محدث|محدثان]] از ترس، به جای نام امام (ع)، «صاحب الرحبة» میگفتند.<ref>مدنی، الطراز الأول، ج۲، ص۶۱.</ref> | [[شیخ مفید]]<ref>مفید، ارشاد، ج۱، ص۲۸۷.</ref> و [[قطبالدین راوندی|قطب الدین راوندی]]<ref>الراوندی، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۳۳.</ref> مکان ایراد خطبه را در «رحبه» دانستهاند. هرچند رحبه میتواند مصادیق گوناگونی داشته باشد، به نظر میرسد در اینجا مقصود، جایی در وسط صحن (حیاط) [[مسجد کوفه]] است که امام علی (ع) معمولاً برای قضاوت یا موعظه کردن در آنجا مینشسته است؛ چندان که گفتهاند در زمان [[زیاد بن ابیه]] [[محدث|محدثان]] از ترس، به جای نام امام (ع)، «صاحب الرحبة» میگفتند.<ref>مدنی، الطراز الأول، ج۲، ص۶۱.</ref> |