مسار الشیعة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ مفید کتابش را با معرفی [[رمضان|ماه رمضان]] شروع کرده و دلیلش را  جایگاه این ماه در [[قرآن]] و اعمال عبادی خاصی دانسته که در ماه رمضان وجود دارد. و نیز به جهت این که ماه رمضان نزد خاندان پیامبر(ع) نخستین ماه در آیین اسلام است. وی در ادامه افزوده که پیامبر(ص) رمضان را سید و بزرگ ماه‌ها دانسته و در دیگر روایات به‌عنوان ربیع المؤمنین(بهار مؤمنان) معرفی شده است. و صالحان، ماه رمضان را «مِضمار»(میدان مسابقه) می‌نامیدند که در های [[بهشت]] در آن باز و درهای [[جهنم]] بسته است و در قرآن موصوف به برکت و ماه نزول قرآن شده و [[شب قدر]] این ماه از هزار ماه بهتر دانسته شده است.<ref>شیخ مفید، مسار الشیعه، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۹-۲۰.</ref>

پایان‌بخش کتاب، روایاتی در فضیلت شب [[نیمه شعبان|نیمه ماه شعبان]] است. [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در روایتی فرمود: در شب نیمه ماه شعبان، ملائکه به اذن الهی به زمین می‌آیند و در آن شب درهای بهشت‌ها گشوده می‌شوند و [[دعا]] مستجاب می‌گردد.<ref>شیخ مفید، مسارالشیعه، ۱۴۱۴ق،  ج۱، ص۶۲.</ref>