جعفر شوشتری: تفاوت میان نسخه‌ها
←معرفی
جز (تمیزکاری) |
(←معرفی) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''شیخ جعفر شوشتری''' از [[مجتهد|مجتهدان]] و منبریان مشهور و تأثیرگذار در قرن [[قرن ۱۳ هجری قمری|۱۳]] و [[قرن ۱۴ هجری قمری|۱۴]] قمری. او نویسنده کتاب [[الخصائص الحسینیة (کتاب)|الخصائص الحسینیه]] در شرح زندگانی [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و اهمیت و آفات [[سوگواری محرم|عزاداری امام حسین(ع)]] بوده است. کنگره بزرگداشت وی در سال ۱۳۸۹ش در شوشتر برگزار شد. | '''شیخ جعفر شوشتری''' از [[مجتهد|مجتهدان]] و منبریان مشهور و تأثیرگذار در قرن [[قرن ۱۳ هجری قمری|۱۳]] و [[قرن ۱۴ هجری قمری|۱۴]] قمری. او نویسنده کتاب [[الخصائص الحسینیة (کتاب)|الخصائص الحسینیه]] در شرح زندگانی [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و اهمیت و آفات [[سوگواری محرم|عزاداری امام حسین(ع)]] بوده است. کنگره بزرگداشت وی در سال ۱۳۸۹ش در شوشتر برگزار شد. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
جعفر شوشتری در [[سال ۱۲۳۰ قمری|۱۲۳۰ق]] در [[شوشتر]] به‌دنیا آمد.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۱۲۸.</ref> [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] در [[نقباء البشر]] می‌نویسد: «حاج شیخ جعفر شوشتری فرزند حسین شوشتری، از بزرگان علما و فقهیان جلیل‌القدر و مشاهیر دانشمندان و از فراخوانان و دعوت‌کنندگان مردم به‌سوی خدا در عصر خود بوده است.»<ref>نقباء | جعفر شوشتری در [[سال ۱۲۳۰ قمری|۱۲۳۰ق]] در [[شوشتر]] به‌دنیا آمد.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۱۲۸.</ref> [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] در [[نقباء البشر]] می‌نویسد: «حاج شیخ جعفر شوشتری فرزند حسین شوشتری، از بزرگان علما و فقهیان جلیل‌القدر و مشاهیر دانشمندان و از فراخوانان و دعوت‌کنندگان مردم به‌سوی خدا در عصر خود بوده است.»<ref>آقا بزرگ طهرانی، نقباء البشر،۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۸۴.</ref> | ||
پدرش، حسین شوشتری از [[مجتهد|فقها]] و شاگردان [[سید محمد طباطبایی مجاهد|سید محمد مجاهد]] بود.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۱۲۸.</ref> | پدرش، حسین شوشتری از [[مجتهد|فقها]] و شاگردان [[سید محمد طباطبایی مجاهد|سید محمد مجاهد]] بود.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۱۲۸.</ref> | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
جعفر شوشتری در [[۲۸ صفر]] سال [[سال ۱۳۰۳ هجری قمری|سال ۱۳۰۳ق]] در نزدیکی [[کرمانشاه]] درگذشت و پیکرش در [[حرم امام علی(ع)]] در نجف [[دفن]] شد.<ref>رجائی، مصائب امام حسین(ع)، ص۳–۶.</ref> | جعفر شوشتری در [[۲۸ صفر]] سال [[سال ۱۳۰۳ هجری قمری|سال ۱۳۰۳ق]] در نزدیکی [[کرمانشاه]] درگذشت و پیکرش در [[حرم امام علی(ع)]] در نجف [[دفن]] شد.<ref>رجائی، مصائب امام حسین(ع)، ص۳–۶.</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
شوشتری پس از خواندن مقدمات و ادبیات در زادگاهش به همراه پدرش به شهرهای [[نجف]] و [[کربلا]] مهاجرت کرد و پس از خواندن [[نظام درسی حوزه علمیه|دروس حوزوی]] نزد اساتید آن زمان، از جمله [[محمدحسین حائری اصفهانی|صاحب فصول]] و [[محمدشریف مازندرانی|شریف العلمای مازندرانی]]، در [[سال ۱۲۵۵ هجری قمری|سال ۱۲۵۵ق]] به شوشتر بازگشت و مدتی را در آن شهر باقی ماند. پس از آن مجدداً به [[نجف]] بازگشت و از درس [[شیخ مرتضی انصاری]] استفاده کرد و به درجه [[اجتهاد]] رسید.<ref>مجله وحید، تیر ۱۳۵۰ق؛ ش ۹۱ به نقل از وحیدنیا، نامه‌ای از حاج شیخ جعفر شوشتری، ص۱۰۷.</ref> پس از مدتی به شوشتر بازگشت و تا آخر عمر در آن دیار مقیم بود.<ref>رجائی، مصائب امام حسین(ع)، ص۳–۶</ref> | شوشتری پس از خواندن مقدمات و ادبیات در زادگاهش به همراه پدرش به شهرهای [[نجف]] و [[کربلا]] مهاجرت کرد و پس از خواندن [[نظام درسی حوزه علمیه|دروس حوزوی]] نزد اساتید آن زمان، از جمله [[محمدحسین حائری اصفهانی|صاحب فصول]] و [[محمدشریف مازندرانی|شریف العلمای مازندرانی]]، در [[سال ۱۲۵۵ هجری قمری|سال ۱۲۵۵ق]] به شوشتر بازگشت و مدتی را در آن شهر باقی ماند. پس از آن مجدداً به [[نجف]] بازگشت و از درس [[شیخ مرتضی انصاری]] استفاده کرد و به درجه [[اجتهاد]] رسید.<ref>مجله وحید، تیر ۱۳۵۰ق؛ ش ۹۱ به نقل از وحیدنیا، نامه‌ای از حاج شیخ جعفر شوشتری، ص۱۰۷.</ref> پس از مدتی به شوشتر بازگشت و تا آخر عمر در آن دیار مقیم بود.<ref>رجائی، مصائب امام حسین(ع)، ص۳–۶</ref> | ||