پرش به محتوا

عالمة غیر معلمة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
آنگاه که [[اسیران کربلا]] وارد [[کوفه]] شدند، حضرت زینب(س) خطبه‌ای خطاب به مردم ایراد فرمود. در پایان آن،  [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین(ع)]]  او را چنین توصیف فرمود: «أنتِ بِحَمدِ اللّٰهِ عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَة؛ شما بحمدالله بانوی عالمی هستی که آموزگار نداشتی».<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص ۲۹ - ۳۱.</ref> به اعتبار این توصیف امام(ع)، حضرت زینب(س) را ملقب به «عالمه غیر معلمه» کردند.<ref>برای نمونه بنگرید به بحرانی، العوالم، ۱۴۱۳ق، ج۲ ص۹۴۸؛ مظفری و جمشیدی، اسیران و جانبازان کربلا، ۱۳۸۳ش، ص۸۹.</ref>
آنگاه که [[اسیران کربلا]] وارد [[کوفه]] شدند، حضرت زینب(س) خطبه‌ای خطاب به مردم ایراد فرمود. در پایان آن،  [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین(ع)]]  او را چنین توصیف فرمود: «أنتِ بِحَمدِ اللّٰهِ عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَة؛ شما بحمدالله بانوی عالمی هستی که آموزگار نداشتی».<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص ۲۹ - ۳۱.</ref> به اعتبار این توصیف امام(ع)، حضرت زینب(س) را ملقب به «عالمه غیر معلمه» کردند.<ref>برای نمونه بنگرید به بحرانی، العوالم، ۱۴۱۳ق، ج۲ ص۹۴۸؛ مظفری و جمشیدی، اسیران و جانبازان کربلا، ۱۳۸۳ش، ص۸۹.</ref>


برخی در مورد این توصیف امام زین‌العابدین از آن حضرت دو معنا را احتمال داده‌اند: یکی اینکه مراد آن است که حضرت زینب(س) از طریق فطرت پاک و عقل و تدبر، بدون نیاز به آموزگار، عالم به خداوند و آیات ظاهری او شده بود که توانست صبر پیشه کند و راضی به قضای الهی گردد. احتمال دوم آن است که حضرت بر اثر تهذیب نفس به مقامی رسید که از طریق الهامات الهی عالم شد.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ج۱، ص۳۱۵ - ۳۱۶.</ref>
در مورد این توصیف امام زین‌العابدین چند احتمال داده‌اند: یکی اینکه مراد آن است که حضرت زینب(س) از طریق فطرت پاک و عقل و تدبر، بدون نیاز به آموزگار، عالم به خداوند و آیات ظاهری او شده بود که توانست صبر پیشه کند و راضی به قضای الهی گردد.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ج۱، ص۳۱۵.</ref> احتمال دوم آن است که حضرت بر اثر تهذیب نفس به مقامی رسید که از طریق الهامات الهی عالم شد.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ج۱، ص۳۱۶.</ref> احتمال سوم آن است که معلمان حقیقی او پنج تن آل عبا(ع) بودند نه دیگران.<ref>فضل‌الله، للانسان و الحیاة، ۱۴۲۱ق، ص۲۷۲.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۳: خط ۱۳:
* طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، خرسان، سید محمدباقر، نجف، دارالنعمان، ۱۳۸۶ق.
* طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، خرسان، سید محمدباقر، نجف، دارالنعمان، ۱۳۸۶ق.
* عاملی، سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ولاء المنتظر(ع)، چاپ اول، ۱۴۳۰ق.
* عاملی، سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ولاء المنتظر(ع)، چاپ اول، ۱۴۳۰ق.
* فضل‌الله، محمدحسین، للانسان و الحیاة، بیروت، دار الملاک، چاپ سوم، ۱۴۲۱ق.
* مظفری، محمد و جمشیدی، سعید، اسیران و جانبازان کربلا، قم، فراز اندیشه، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.
* مظفری، محمد و جمشیدی، سعید، اسیران و جانبازان کربلا، قم، فراز اندیشه، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
templateeditor
۱٬۵۵۹

ویرایش