confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۷۲
ویرایش
سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (تمیزکاری) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۵۳: | خط ۱۵۳: | ||
==تدریس و شاگردان== | ==تدریس و شاگردان== | ||
[[پرونده:جلسه درس آیت الله مرعشی نجفی.jpg|200px|بندانگشتی|راست|جلسه درس آیت الله مرعشی نجفی در [[حرم حضرت معصومه(س)]]]] | [[پرونده:جلسه درس آیت الله مرعشی نجفی.jpg|200px|بندانگشتی|راست|جلسه درس آیت الله مرعشی نجفی در [[حرم حضرت معصومه(س)]]]] | ||
مرعشی ابتدا به تدریس سطح پرداخت و کتاب‌های [[ | مرعشی ابتدا به تدریس سطح پرداخت و کتاب‌های [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم الاصول]]، [[شرح لمعه]]، [[القوانین المحکمة فی الاصول (کتاب)|قوانین الاصول]]، [[فرائد الاصول (کتاب)|فرائد الاصول]]، متاجر و [[کفایة الاصول]] را تدریس کرد. همچنین علاوه بر [[فقه]] و [[اصول]] در دانش‌هایی چون [[منطق]]، [[کلام]]، [[تفسیر]]، [[فلسفه]]، [[رجال]]، [[درایه]] و [[علم انساب]] حوزه درسی داشت. مجلس درس‌اش در [[مدرسه فیضیه]]، بقعه روی آب‌انبار صحن کوچک [[حرم حضرت معصومه(س)]] _اکنون راهرو آن صحن به [[مسجد اعظم قم]] است_، شبستان روبروی ایوان آیینه صحن بزرگ و در اواخر عمرش در مسجد بالاسر حرم، منزل و حسینیه آیت الله مرعشی نجفی که در کنار منزل‌اش بود تشکیل می‌گردید. این تدریس از سال ۱۳۴۳ق. تا آخرین روزهای عمرش ادامه داشت.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۵۹</ref> | ||
درس [[فقه]] مرعشی بر اساس [[شرایع الاسلام]] [[محقق حلی]] بود. در اواخر دوره تدریس، شاگردانش به هزار نفر می‌رسیدند و به همین جهت از بلندگو در درس استفاده می‌شد. سبک درس این‌گونه بود که در مقام بیان هر مسئله، ابتدا به بیان عنوان آن می‌پرداخت و سپس مدارک آن را برمی‌شمرد، پس از آن اقوال فقها و اصولی‌ها را بیان می‌کرد و به نقد و بررسی آن‌ها همت می‌گماشت. او فروعات بحث را هم مطرح می‌کرد و در پایان به ذکر تنبیهات مناسب با مسئله می‌پرداخت.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۵۹-۶۰</ref> | درس [[فقه]] مرعشی بر اساس [[شرایع الاسلام]] [[محقق حلی]] بود. در اواخر دوره تدریس، شاگردانش به هزار نفر می‌رسیدند و به همین جهت از بلندگو در درس استفاده می‌شد. سبک درس این‌گونه بود که در مقام بیان هر مسئله، ابتدا به بیان عنوان آن می‌پرداخت و سپس مدارک آن را برمی‌شمرد، پس از آن اقوال فقها و اصولی‌ها را بیان می‌کرد و به نقد و بررسی آن‌ها همت می‌گماشت. او فروعات بحث را هم مطرح می‌کرد و در پایان به ذکر تنبیهات مناسب با مسئله می‌پرداخت.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۵۹-۶۰</ref> | ||