ادبیات عاشورایی: تفاوت میان نسخه‌ها
←نظم(شعر و مرثیه)
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
بخش عمده ادبیات عاشورایی، اشعار و مرثیه‌هایی است که توسط شاعران مختلف سروده شده‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام حسین، ۱۳۸۸ش، ج۱۰، ص۱۸۶.</ref> مرثیه و رثا گفتن مهربانی بر مرده ورزیدن و رحمت فرستادن است. اگر بر کسی که از دنیا رفته بگریند و نیکی‌های او را برشمرند٬ بر او مرثیه گفته‌اند. پس فرقی بین مدح و رثاء وجود ندارد جز اینکه در رثا شخص ممدوح از دنیا رفته است و مرثیه‌سرا الفاظی دال بر این موضوع به کار می‌برد.<ref>الطریحی٬ مجمع البحرین٬ ۱۳۷۵ش٬ ج۱ ٬ ص ۱۷۵</ref> | بخش عمده ادبیات عاشورایی، اشعار و مرثیه‌هایی است که توسط شاعران مختلف سروده شده‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام حسین، ۱۳۸۸ش، ج۱۰، ص۱۸۶.</ref> مرثیه و رثا گفتن مهربانی بر مرده ورزیدن و رحمت فرستادن است. اگر بر کسی که از دنیا رفته بگریند و نیکی‌های او را برشمرند٬ بر او مرثیه گفته‌اند. پس فرقی بین مدح و رثاء وجود ندارد جز اینکه در رثا شخص ممدوح از دنیا رفته است و مرثیه‌سرا الفاظی دال بر این موضوع به کار می‌برد.<ref>الطریحی٬ مجمع البحرین٬ ۱۳۷۵ش٬ ج۱ ٬ ص ۱۷۵</ref> | ||
غالبا مراثی شیواتر و بلیغ‌تر از دیگر اشعار یک شاعر است چرا که به قول یک اعرابی در جواب | غالبا مراثی شیواتر و بلیغ‌تر از دیگر اشعار یک شاعر است چرا که به قول یک اعرابی در جواب اَصْمَعی که پرسید چرا مراثی شما بر دیگر اشعارتان برتری دارد، مراثی موقعی سروده می‌شود که قلب می‌سوزد.<ref>شنترینی، الذخیره فی محاسن اهل الجزیره،۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۶۸</ref> | ||
[[جورج سمعان جرداق |جُرْداق]] معتقد است فجایا و مصایبی که بر [[امامان شیعه]] به خصوص در [[کربلا]] رفته برای جاری کردن اشک و آتش زدن دل کافی است. هر گاه عاطفه خشم تحریک | [[جورج سمعان جرداق |جُرْداق]] معتقد است فجایا و مصایبی که بر [[امامان شیعه]] به خصوص در [[کربلا]] رفته برای جاری کردن اشک و آتش زدن دل کافی است.وی براین باور است که شیعه دارای دو عاطفه است عاطفه خشم و عاطفه حزن. هر گاه عاطفه خشم تحریک شود ترانه‌های غم و اشک سروده می‌شود و هرگاه عاطفه حزن برانگیخته شده ادبیات حزن و گریه پدیدآمده است. وی بر آن است که در ادبیات [[شیعه]] هم نیرو نهفته است هم ضعف، هم نرمی هم درشتی. خشمْ ادبیات انقلابی و حماسی آفریده و خون، ادبیات وفا و محبت.<ref>جرداق٬ الامام علی(ع) صوت العدالة الانسانیة، ۱۴۲۶ق، ص۷۶۲</ref> | ||
برخی معتقدند در تاریخ بشر هیچ شخصیتی همانند [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] وجود ندارد که این همه شعر و نثر در مدح و رثای او سرده شده باشد.<ref>حجازی، «حسین‌بن علی(ع) در آیینه شعر»، ص۴۷.</ref> از همین رو برخی معقتدند که شعر در نشر اهداف امام حسین(ع) نقش بسیار مهمی داشته است.<ref>محمد صادق محمد،دائرة المعارف الحسینیة؛ معجم الشعراء، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۳.</ref> همچنین برخی معتقدند که شعر گفتن در مورد امام حسین(ع)، ابعاد [[روز عاشورا|عاشورا]] و اهدافش همانند یاری او در کربلا با شمشیر است.<ref>محمد صادق محمد،دائرة المعارف الحسینیة؛ معجم الشعراء، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۴.</ref> | برخی معتقدند در تاریخ بشر هیچ شخصیتی همانند [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] وجود ندارد که این همه شعر و نثر در مدح و رثای او سرده شده باشد.<ref>حجازی، «حسین‌بن علی(ع) در آیینه شعر»، ص۴۷.</ref> از همین رو برخی معقتدند که شعر در نشر اهداف امام حسین(ع) نقش بسیار مهمی داشته است.<ref>محمد صادق محمد،دائرة المعارف الحسینیة؛ معجم الشعراء، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۳.</ref> همچنین برخی معتقدند که شعر گفتن در مورد امام حسین(ع)، ابعاد [[روز عاشورا|عاشورا]] و اهدافش همانند یاری او در کربلا با شمشیر است.<ref>محمد صادق محمد،دائرة المعارف الحسینیة؛ معجم الشعراء، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۴.</ref> | ||