پرش به محتوا

آیه شعوبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

(←‏معرفی و جایگاه: ویرایش جزیی)
خط ۷۴: خط ۷۴:


==هدایتِ فطرتِ کمال‌جوی انسان==
==هدایتِ فطرتِ کمال‌جوی انسان==
به باور برخی مفسران انسان به صورت [[فطرت|فطری]] به دنبال ارزش و افتخار و دستیابی به کمال بوده و برای برتری در شرافت و کرامت بر دیگران تلاش می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌۱۸، ص۳۲۷؛ قرشی، احسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج‌۱۰، ص۲۸۳.</ref> در این میان گاهی معیار ارزش به سمت ارزش‌های کاذب سوق پیدا می‌کند که یکی از آنها انتساب به قبیله معروف و معتبر است و انسان سعی می‌کند برای تجلیل مقام قبیله و طایفه خود تلاش کرده و خود را بزرگ معرفی کند. این تصور در میان اعراب به خصوص در بین اعراب [[جاهلیت|جاهلی]] نمود بیشتری داشت تا آنجا که یکی از بزرگ‌ترین مباهات و مفاخره عرب عصر جاهلی دانسته شده<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۷.</ref> و هر قبیله خود را قبیله برتر و نژاد برتر معرفی می‌کرد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۸.</ref> و حتی گفته شده ظهور [[قرآن]] در زمانی بود که مهمترین ارزش انسان قبیله محسوب می‌شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۹.</ref> [[اسلام]] با عصبیت جاهلیت به مبارزه پرداخت و با رد برتری در انساب، مسیر این خواسته فطری را اصلاح و [[تقوا]] را ملاک برتری معرفی کرد<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ق، ج‌۹، ص۱۹۵.</ref> و اسلام و [[مسلمان|مسلمانان]] از نژادها و قبیله‌های مختلف را زیر پرچم واحدی جمع نمود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۲۰۲.</ref>
به باور برخی مفسران انسان به صورت [[فطرت|فطری]] به دنبال ارزش و افتخار و دستیابی به کمال بوده و برای برتری در شرافت و کرامت بر دیگران تلاش می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌۱۸، ص۳۲۷؛ قرشی، احسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج‌۱۰، ص۲۸۳.</ref> در این میان گاهی معیار ارزش به سمت ارزش‌های کاذب سوق پیدا می‌کند که یکی از آنها انتساب به قبیله معروف و معتبر است و انسان سعی می‌کند برای تجلیل مقام قبیله و طایفه خود تلاش کرده و خود را بزرگ معرفی کند. این تصور در میان اعراب به خصوص در بین اعراب [[جاهلیت|جاهلی]] نمود بیشتری داشت تا آنجا که یکی از بزرگ‌ترین مباهات و مفاخره عرب عصر جاهلی دانسته شده<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۷.</ref> و هر قبیله خود را قبیله برتر و نژاد برتر معرفی می‌کرد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۸.</ref> و حتی گفته شده ظهور [[قرآن]] در زمانی بود که مهمترین ارزش انسان قبیله محسوب می‌شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۹.</ref> [[اسلام]] با عصبیت جاهلیت به مبارزه پرداخت و با رد برتری در انساب، مسیر این خواسته فطری را اصلاح و [[تقوا]] را ملاک برتری معرفی کرد<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ق، ج‌۹، ص۱۹۵.</ref> و اسلام [[مسلمان|مسلمانان]] از نژادها و قبیله‌های مختلف را زیر پرچم واحدی جمع نمود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۲۰۲.</ref>


==شأن‌نزول==
==شأن‌نزول==
۱۸٬۴۴۳

ویرایش