واقعه عاشورا (از نگاه آمار): تفاوت میان نسخه‌ها

مِنْكِ الْبُكَاءُ إِذَا الْحَمَامُ دَهَانِي‌{{سخ}}لَا تُحْرِقِي قَلْبِي بِدَمْعِكِ حَسْرَةً*مَا دَامَ مِنِّي الرُّوحُ فِي جُثْمَانِي‌{{سخ}}وَ إِذَا قُتِلْتُ فَأَنْتِ أَوْلَى بِالَّذِي‌*تَأْتِينَهُ يَا خَيْرَةَ النِّسْوَانِ‌ ترجمه :ای سکینه بدان که گریه تو پس از مرگ من  بسیار طولانی است. تا جان در تن من است دل من را به سرشگ حسرت آلود خویش مسوزان ؛ و چون کشته شدم تو سزاوراتر هستی که نزد من اییه ای برگزیده زنان. شعرانی، دمع السجوم، ۱۳۷۴ق، ص۱۸۴.}}به صبر و گریه نکردن تا پیش از شهادتش دعوت کرده است.<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل أبي طالب، ج۴، ص۱۰۹.</ref>