پرش به محتوا

عبدالله بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
در کیفیت شهادت عبدالله آمده است که چون [[اصحاب امام حسین(ع)]] و عده‌ای از [[اهل بیت]] او کشته شدند،[[حضرت عباس(ع)]] وی را خواست و به او گفت: پا به میدان بگذار تا شهامت و [[شجاعت]] تو را ببینم و داغ تو را مایه اجر خویش بشمارم، زیرا تو را فرزندی نیست. عبدالله اجابت کرد و در حالی که این رجز را می‌خواند، به دشمن حمله ور شد:<ref>ابن اعثم، الفتوح، ج ۵، ص ۱۱۴؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص ۱۱۶</ref>
در کیفیت شهادت عبدالله آمده است که چون [[اصحاب امام حسین(ع)]] و عده‌ای از [[اهل بیت]] او کشته شدند،[[حضرت عباس(ع)]] وی را خواست و به او گفت: پا به میدان بگذار تا شهامت و [[شجاعت]] تو را ببینم و داغ تو را مایه اجر خویش بشمارم، زیرا تو را فرزندی نیست. عبدالله اجابت کرد و در حالی که این رجز را می‌خواند، به دشمن حمله ور شد:<ref>ابن اعثم، الفتوح، ج ۵، ص ۱۱۴؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص ۱۱۶</ref>


{{شعر|نستعلیق}}
{{شعر نستعلیق
{{ب|انا ابن ذی النجدة و الفضال|ذاک علیّ الخیر ذوالفعال}}
|انا ابن ذی النجدة و الفضال\\ذاک علیّ الخیر ذوالفعال
{{ب|سیف رسول الله ذوالنکال|فی کل یوم ظاهر الاهوال}}{{یاد| مصرع آخر این رجز مختلف نقل شده وطبیعی است که با این اختلاف معنای شعر هم اختلاف پیدا می‌کند.فی کل یوم ظاهر الاحوال(نفس‌المهموم) فی کل قوم طاهر الاقوال (فرسان‌الهیجاء)}}
سیف رسول الله ذوالنکال\\فی کل یوم ظاهر الاهوال{{یاد| مصرع آخر این رجز مختلف نقل شده وطبیعی است که با این اختلاف معنای شعر هم اختلاف پیدا می‌کند.فی کل یوم ظاهر الاحوال(نفس‌المهموم) فی کل قوم طاهر الاقوال (فرسان‌الهیجاء)}}
{{پایان شعر}}
}}


{{شعر}}
{{شعر جدید
{{ب|من فرزند کسی هستم که دلیر و بخشنده است|و آن علی برتر است که دارای روش نیکو می‌باشد}}
|من فرزند کسی هستم که دلیر و بخشنده است\\و آن علی برتر است که دارای روش نیکو می‌باشد
{{ب|او شمشیر فرستاده خداست که انتقام می‌گیرد|و هیبتش در هر عصر و روزگاری آشکار است}}
او شمشیر فرستاده خداست که انتقام می‌گیرد\\و هیبتش در هر عصر و روزگاری آشکار است}}
{{پایان شعر}}


عبدالله بن علی در مصاف با لشگریان [[عمربن سعد]] تعدادی از آنها را به قتل رساند<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، ج ۱، ص ۲۵۰</ref> و در نهایت به [[شهادت]] رسید.
عبدالله بن علی در مصاف با لشگریان [[عمربن سعد]] تعدادی از آنها را به قتل رساند<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، ج ۱، ص ۲۵۰</ref> و در نهایت به [[شهادت]] رسید.