ابوثمامه صائدی: تفاوت میان نسخهها
←واقعه کربلا
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
وی هنگام مأموریت [[مسلم بن عقیل]] از سوی امام حسین(ع) در کوفه، کمکهای مالی مردم را دریافت میکرد و تهیه اسلحه را بر عهده گرفت.<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۳۶۴.</ref> مسلم بن عقیل پس از قیام در کوفه، فرماندهی قبیلههای [[تمیم]] و [[قبیله همدان|هَمْدان]] را به او واگذار کرد.<ref>دینوری، ص۲۳۸.</ref> پس از شهادت مسلم بن عقیل تحت تعقیب [[ابن زیاد]] قرار گرفت و چند روزی در قبیله خود پنهان شد.<ref>تاریخ طبری ج۵، ص۳۶۹؛ ترجمه الکامل فی التاریخ، ج۱۱، ص۱۲۵</ref> سپس با [[نافع بن هلال]]، مخفیانه از [[کوفه]] بیرون رفت و در راه [[مکه]] به [[کربلا]]، به [[امام حسین(ع)]] پیوست و همراه آن حضرت، به کربلا رفت.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۳.</ref> | وی هنگام مأموریت [[مسلم بن عقیل]] از سوی امام حسین(ع) در کوفه، کمکهای مالی مردم را دریافت میکرد و تهیه اسلحه را بر عهده گرفت.<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۳۶۴.</ref> مسلم بن عقیل پس از قیام در کوفه، فرماندهی قبیلههای [[تمیم]] و [[قبیله همدان|هَمْدان]] را به او واگذار کرد.<ref>دینوری، ص۲۳۸.</ref> پس از شهادت مسلم بن عقیل تحت تعقیب [[ابن زیاد]] قرار گرفت و چند روزی در قبیله خود پنهان شد.<ref>تاریخ طبری ج۵، ص۳۶۹؛ ترجمه الکامل فی التاریخ، ج۱۱، ص۱۲۵</ref> سپس با [[نافع بن هلال]]، مخفیانه از [[کوفه]] بیرون رفت و در راه [[مکه]] به [[کربلا]]، به [[امام حسین(ع)]] پیوست و همراه آن حضرت، به کربلا رفت.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۳.</ref> | ||
او در [[واقعه کربلا]] مانعِ حضورِ مسلحانه [[کثیربن عبدالله شعبی]]، قاصد [[عمر بن سعد|ابن سعد]]، نزد [[امام حسین(ع)]] شد و در [[روز عاشورا]]، هنگام ظهر، فرا رسیدن وقت نماز را به امام حسین(ع) اطلاع داد | او در [[واقعه کربلا]] مانعِ حضورِ مسلحانه [[کثیربن عبدالله شعبی]]، قاصد [[عمر بن سعد|ابن سعد]]، نزد [[امام حسین(ع)]] شد و در [[روز عاشورا]]، هنگام ظهر، فرا رسیدن وقت نماز را به امام حسین(ع) اطلاع داد و آروز کرد که نماز ظهر عاشورا را پیش از شهادت با امام بخواند و امام(ع) او را [[دعا]] کرد.{{یاد|و اُحبُّ أن ألقى ربي و قد صليت هذه الصلاة التي قد دنا وقتها. | ||
قال: فرفع الحسين (عليه السلام) رأسه ثم قال: ذكرت الصلاة جعلك الله من المصلين الذاكرين }}<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۰و۴۳۹.</ref> | قال: فرفع الحسين (عليه السلام) رأسه ثم قال: ذكرت الصلاة جعلك الله من المصلين الذاكرين }}<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۰و۴۳۹.</ref> |