عیون اخبار الرضا (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

{{شعر|نستعلیق}}

{{ب|یا سائرا زائرا إلی طوس|مشهد طهر و أرض تقدیس}}

{{ب|أبلغ سلامی الرضا و حط علی|أکرم رمس لخیر مرموس}}

{{ب|و الله و الله حلفة صدرت|من مخلص فی الولاء مغموس}}

{{ب|إنی لو کنت مالکا إربی|کان بطوس الفناء تعریس}}

{{ب|و کنت أمضی العزیم مرتحلا|منتسفا فیه قوة العیس}}

{{ب|لمشهد بالذکاء ملتحف|و بالسناء و الثناء مأنوس}}

::ای که به زیارت طوس -محلّ پاک و سرزمین قداست- رهسپاری! سلام مرا به حضرت رضا(ع) برسان و نزد بهترین قبر که صاحب آن بهترینِ به خاک سپردگان است فرود آی.

::قسم به خداوند، قسمی که از انسانی مخلص و غرق در ولای اهل بیت صادر شده است.

::که اگر برآوردن آرزوهایم به دست خودم بود، در مقابل خانه (حضرت رضا) در طوس اقامت می‌گزیدم.

::و همچون شتران تیزپا می‌دویدم، به سمت حرمی که از نور و درخشندگی پوشیده شده و با نور و علوّ مقام مدفون است و همدم.<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ترجمه حمیدرضا مستفید- علی اکبر غفاری، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۵-۹.</ref> شیخ صدوق به جهت این که انگیزه اش در تالیف کتاب قدردانی از قصیده‌های صاحب بن عباد در مدح [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] بوده پیش از شروع کتب در مقدمه سه روایت از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) درباره ارزش وپاداش شعر گفتن درباره [[اهل البیت علیهم السلام| اهلبیت (ع)]] نقل کرده است که مضمونشان تأیید شدن شاعر با [[روح القدس]] و بهره مندی از خانه های اختصاصی در [[بهشت]] است. بر اساس روایت  امام رضا(ع) خداوند برای سراینده با ایمانی که در مدح اهلبیت(ع) شعری بسراید، شهری بزرگتر از دنیا بنا خواهد کرد که تمام [[فرشتگان]] مقرب الهی و[[پیامبران الهی|پیامبران]] او را در آن خانه زیارت خواهند کرد. <ref>شیخ صدوق، عیون اخبارالرضا، ج۱، ص۷.</ref> {{یاد|عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا(ع)يَقُولُ‌ مَا قَالَ فِينَا مُؤْمِنٌ شِعْراً يَمْدَحُنَا بِهِ إِلَّا بَنَى اللَّهُ تَعَالَى لَهُ مَدِينَةً فِي الْجَنَّةِ أَوْسَعَ مِنَ الدُّنْيَا سَبْعَ مَرَّاتٍ يَزُورُهُ فِيهَا كُلُّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ وَ كُلُّ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ‌}}