مرجع تقلید: تفاوت میان نسخه‌ها

حضور بروجردی حوزه علمیه قم را رونق داده بود.پس از درگذشت او چند نفر در ایران و عراق به عنوان مرجع تقلید مطرح شدند. در ایران به جز  [[سید محمدهادی میلانی|آیت الله میلانی]] که ساکن مشهد بود سایر مراجع جزو [[مجتهد|مجتهدان]] حوزه علمیه قم بودند. مشهورترین ایشان عبارت بودند از: [[سید احمد خوانساری]] (درگذشته ۱۳۶۴ش)، [[سید محمدکاظم شریعتمداری|سید کاظم شریعتمداری]] (درگذشته ۱۳۶۵ش)، [[سید روح‌الله موسوی خمینی|سید روح الله خمینی‌]] (درگذشته ۱۳۶۸ ش)، [[سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] (درگذشته ۱۳۶۹ش) و [[سید محمدرضا گلپایگانی]] (درگذشته ۱۳۷۲ش). <ref>رک: جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌ها، ص۲۸۱</ref> روزنامه کیهان دو روز بعد از درگذشت آیت الله بروجردی در گزارشی از اوضاع مرجعیت اسامی برخی از [[مجتهد|مجتهدان]] شیعه که احتمال مرجعیت آنان می‌رفت منتشر کرد. <ref>روحانی، نهضت امام خمینی، ۱۳۸۶ش، ص۷۷ و ص۱۲۳۸ سند شماره ۱۱</ref>

در سال‌های دهه ۱۳۵۰ش حکومت عراق بسیاری از ایرانیان ساکن عراق را اخراج کرد و همین عامل سبب ورود گروهی از اساتید و طلاب حوزه نجف به ایران به ویژه حوزه علمیه قم شد. (رک:[[معاودین]]). این حرکت به همراه پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و نیز سخت‌گیری‌های حکومت بعثی بر حوزه نجف آينده مرجعیت را تحت تاثیر قرار داد و به مرور نقش ایران در مرجعیت پررنگ‌تر شد.

در سال ۱۳۷۳ش [[محمدعلی اراکی|محمد علی اراکی]] آخرین بازمانده از شاگردان عبدالکریم حائری نیز درگذشت. از این پس افراد متعددی که بیشتر آن‌ها شاگردان [[سید حسین طباطبایی بروجردی|بروجردی]] و [[سید ابوالقاسم خویی|خوئی]] بودند به عنوان مرجع تقلید مطرح شدند. و هر چند برخی از آن‌ها [[تقلید (فقه)|مقلدان]] بیشتری دارند ولی هیچ یک مرجعیت فراگیر جهانی ندارند. مشهورترین مراجع زنده در (اردیبهشت ۱۴۰۱ش) عبارتند از: [[حسین وحید خراسانی]]، [[سید موسی شبیری زنجانی]]، [[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] و [[ناصر مکارم شیرازی]] در ایران و [[سید علی حسینی سیستانی|سید علی سیستانی]] در عراق.