پرش به محتوا

نقاره‌زنی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۳ ژوئیه
خط ۲۲: خط ۲۲:
پیش از [[اسلام]]، نواختن طبل و دهل در دربار سلاطین و حکام، برای اعلام عمومی مرسوم بود.<ref>اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی، در این قطعه از بهشت: راهنمای زائران امام رضا علیه‌السلام، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۹-۱۳۰.</ref> بر اساس گزارش‌های تاریخی، اولین بار در دوره [[آل بویه|آل‌بویه]]، نقاره‌نوازی در میان سلاطین و حاکمان اسلامی رواج یافت. اولین گزارش‌ها درباره نقاره‌نوازی در [[مشهد]]، مربوط به قرن نهم قمری است.<ref>قصابیان، «تاریخ و فرهنگ اسلامی: نقاره نوازی و نقاره خانه در ایران و جهان»، ۱۳۸۲ش، ص۸۷-۸۸.</ref> گفته شده که [[میرزا ابوالقاسم بابر]]، نوهٔ [[گوهرشادخاتون]]، در سال ۸۶۰ق، نقاره‌نوازی را در حرم امام رضا(ع) مرسوم کرد.<ref>اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی، در این قطعه از بهشت: راهنمای زائران امام رضا علیه‌السلام، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۹-۱۳۰.</ref> رسم نقاره‌نوازی در دربار سلاطین تا دوره [[قاجار]] ادامه داشت اما در دوره [[پهلوی]] از بین رفت و امروزه این رسم، تنها در حرم امام رضا(ع) برگزار می‌شود.<ref>قصابیان، «تاریخ و فرهنگ اسلامی: نقاره نوازی و نقاره خانه در ایران و جهان»، ۱۳۸۲ش، ص۹۱.</ref>
پیش از [[اسلام]]، نواختن طبل و دهل در دربار سلاطین و حکام، برای اعلام عمومی مرسوم بود.<ref>اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی، در این قطعه از بهشت: راهنمای زائران امام رضا علیه‌السلام، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۹-۱۳۰.</ref> بر اساس گزارش‌های تاریخی، اولین بار در دوره [[آل بویه|آل‌بویه]]، نقاره‌نوازی در میان سلاطین و حاکمان اسلامی رواج یافت. اولین گزارش‌ها درباره نقاره‌نوازی در [[مشهد]]، مربوط به قرن نهم قمری است.<ref>قصابیان، «تاریخ و فرهنگ اسلامی: نقاره نوازی و نقاره خانه در ایران و جهان»، ۱۳۸۲ش، ص۸۷-۸۸.</ref> گفته شده که [[میرزا ابوالقاسم بابر]]، نوهٔ [[گوهرشادخاتون]]، در سال ۸۶۰ق، نقاره‌نوازی را در حرم امام رضا(ع) مرسوم کرد.<ref>اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی، در این قطعه از بهشت: راهنمای زائران امام رضا علیه‌السلام، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۹-۱۳۰.</ref> رسم نقاره‌نوازی در دربار سلاطین تا دوره [[قاجار]] ادامه داشت اما در دوره [[پهلوی]] از بین رفت و امروزه این رسم، تنها در حرم امام رضا(ع) برگزار می‌شود.<ref>قصابیان، «تاریخ و فرهنگ اسلامی: نقاره نوازی و نقاره خانه در ایران و جهان»، ۱۳۸۲ش، ص۹۱.</ref>


در حال حاضر، نقاره‌زنی، درون ساختمان نقاره، واقع در ضلع غربی صحن انقلاب انجام می‌شود. این ساختمان در گذشته یک طبقه داشت، ولی هم‌اکنون دو طبقه دارد که طبقۀ زیرین آن، جای گذاشتن شیپورها و طبل‌ها و لوازم دیگر است و در طبقۀ بالایی، نقاره‌زنان مستقر می‌شوند.<ref>اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی، در این قطعه از بهشت: راهنمای زائران امام رضا علیه‌السلام، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۹-۱۳۰.</ref> نقاره‌نوازان در حرم امام رضا، به صورت موروثی انتخاب می‌شوند و از مزایا و حقوق خاص خود برخودار هستند.<ref>قصابیان، «تاریخ و فرهنگ اسلامی: نقاره نوازی و نقاره خانه در ایران و جهان»، ۱۳۸۲ش، ص۹۹.</ref>
در حال حاضر، نقاره‌زنی، درون ساختمان نقاره، واقع در ضلع شرقی صحن انقلاب انجام می‌شود. این ساختمان در گذشته یک طبقه داشت، ولی هم‌اکنون دو طبقه دارد که طبقۀ زیرین آن، جای گذاشتن شیپورها و طبل‌ها و لوازم دیگر است و در طبقۀ بالایی، نقاره‌زنان مستقر می‌شوند.<ref>اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس رضوی، در این قطعه از بهشت: راهنمای زائران امام رضا علیه‌السلام، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۹-۱۳۰.</ref> نقاره‌نوازان در حرم امام رضا، به صورت موروثی انتخاب می‌شوند و از مزایا و حقوق خاص خود برخودار هستند.<ref>قصابیان، «تاریخ و فرهنگ اسلامی: نقاره نوازی و نقاره خانه در ایران و جهان»، ۱۳۸۲ش، ص۹۹.</ref>


=== ساختمان نقاره‌خانه ===
=== ساختمان نقاره‌خانه ===
۱۷٬۲۶۰

ویرایش