|
|
خط ۵۱: |
خط ۵۱: |
| شهرت ابن سعد در تاریخ [[اسلام]] بیشتر به دلیل شرکت وی در واقعه کربلاست که در آن [[امام حسین(ع)]] و یارانش شهید شدند. | | شهرت ابن سعد در تاریخ [[اسلام]] بیشتر به دلیل شرکت وی در واقعه کربلاست که در آن [[امام حسین(ع)]] و یارانش شهید شدند. |
|
| |
|
| پس از آمدن [[عبیدالله بن زیاد]] به کوفه، ابن سعد که به حکومت [[ری]] و دَسْتبی (معرب دشتپی، دشتی پهناور میان ری و [[همدان]] که بعدها به [[قزوین]] ملحق گردید)<ref>ابن فقیه، مختصر البلدان، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> منصوب و به سرکوبی شورش [[دیلمیان]] مأمور شده بود<ref>ابن فقیه، مختصر البلدان، ص۲۵۳.</ref> با ۴ هزار سپاهی در بیرون کوفه اردو زده و آماده حرکت به سوی ری بود، اما خبر حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه، عبیدالله بن زیاد را واداشت تا ابن سعد را برای مقابله با امام بفرستد. وی ابتدا از این کار سرباز زد، اما وقتی عبیدالله بن زیاد او را تهدید کرد که یا باید به مقابله با حسین(ع) برود و یا فرمان حکومت ری{{یاد| جز حکومت ری به حکومت گرگان نیز اشاره شده است وامام (ع) نیز روز عاشورا به عمربن سعد فرمود که ابن زیاد ناپاک زاده حکومت ری و گرگان را به تو نخواهد داد. خوارزمی، مقتل الحسین علیه السلام،۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۰.}} را پس دهد، ابن سعد مأموریت جدید را پذیرفت و با سپاهیان تحت امر خود<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۷م، ج۳، ص۱۷۶-۱۷۷.</ref> به سوی کربلا حرکت کرد.در باره تحیر و تصمیم نهایی عمربن سعد گزارشهایی د ر منابع تاریخی ثبت است واشعاری را منسوب به او دانستهاند{{شعر}}{{ب|والله ما أدري وإني لحائر | أفكّر في أمري على خطرين}} | | پس از آمدن [[عبیدالله بن زیاد]] به کوفه، ابن سعد که به حکومت [[ری]] و دَسْتبی (معرب دشتپی، دشتی پهناور میان ری و [[همدان]] که بعدها به [[قزوین]] ملحق گردید)<ref>ابن فقیه، مختصر البلدان، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> منصوب و به سرکوبی شورش [[دیلمیان]] مأمور شده بود<ref>ابن فقیه، مختصر البلدان، ص۲۵۳.</ref> با ۴ هزار سپاهی در بیرون کوفه اردو زده و آماده حرکت به سوی ری بود، اما خبر حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه، عبیدالله بن زیاد را واداشت تا ابن سعد را برای مقابله با امام بفرستد. وی ابتدا از این کار سرباز زد، اما وقتی عبیدالله بن زیاد او را تهدید کرد که یا باید به مقابله با حسین(ع) برود و یا فرمان حکومت ری{{یاد| جز حکومت ری به حکومت گرگان نیز اشاره شده است وامام (ع) نیز روز عاشورا به عمربن سعد فرمود که ابن زیاد ناپاک زاده حکومت ری و گرگان را به تو نخواهد داد. خوارزمی، مقتل الحسین علیه السلام،۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۰.}} را پس دهد، ابن سعد مأموریت جدید را پذیرفت و با سپاهیان تحت امر خود<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۷م، ج۳، ص۱۷۶-۱۷۷.</ref> به سوی کربلا حرکت کرد.در باره تحیر و تصمیم نهایی عمربن سعد گزارشهایی د ر منابع تاریخی ثبت است واشعاری را منسوب به او دانستهاند{{شعر جدید |
| {{ب|أأترك ملك الرّي والرّي منيتي | أم أرجع مأثوماً بقتل حسين}}
| | | جداکننده = \\| متن =والله ما أدري وإني لحائر \\ أفكّر في أمري على خطرين |
| {{ب|حسين ابن عمي والحوادث جمّة | لعمري ولي في الرّي قرة عين}}
| | أأترك ملك الرّي والرّي منيتي \\ أم أرجع مأثوماً بقتل حسين |
| {{ب|وإنَّ إله العرش يغفر زلّتي | ولو كنت فيها أظلم الثقلين}}
| | حسين ابن عمي والحوادث جمّة \\ لعمري ولي في الرّي قرة عين |
| {{ب|ألا إنما الدنيا بخير معجّل| وما عاقل باع الوجود بدين}}
| | وإنَّ إله العرش يغفر زلّتي \\ ولو كنت فيها أظلم الثقلين |
| {{ب|يقولون إن الله خالق جنة | ونار وتعذيب وغلّ يدين}}
| | ألا إنما الدنيا بخير معجّل\\ وما عاقل باع الوجود بدين |
| {{ب|فإن صدقوا فيما يقولون فإنني | أتوب إلى الرحمن من سنتين}}
| | يقولون إن الله خالق جنة \\ ونار وتعذيب وغلّ يدين |
| {{ب|وإن كذبوا فزنا بدنيا عظيمة | وملك عظيم دائم الحجلين}} {{پایان شعر}} <ref>الحموي، ياقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۱۱۸.</ref>
| | فإن صدقوا فيما يقولون فإنني \\ أتوب إلى الرحمن من سنتين |
| ترجمه: | | وإن كذبوا فزنا بدنيا عظيمة \\ وملك عظيم دائم الحجلين}}<ref>الحموي، ياقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۱۱۸.</ref> |
| به خدا قسم نمیدانم و حقیقتاً در حیرتم. بسیار فكر میكنم در كارم كه بین دو خطر افتاده است | | ترجمه: به خدا قسم نمیدانم و حقیقتاً در حیرتم. بسیار فكر میكنم در كارم كه بین دو خطر افتاده است |
|
| |
|
| آیا ترک کنم حکومت ری را در حالی که قدرت آرزوی من است؟ یا گناهکاری بشوم که قتل حسین را به گردن گرفته است | | آیا ترک کنم حکومت ری را در حالی که قدرت آرزوی من است؟ یا گناهکاری بشوم که قتل حسین را به گردن گرفته است |