آیه ۱۲۴ سوره طه: تفاوت میان نسخه‌ها

تنگی معیشت هم دنیوی معنا شده هم ناظر به حیات پس از مرگ، [[عذاب قبر]] و عذاب‌های جهنم. مفسران زیادی تنگی زندگی در دنیا را نیز معنوی توصیف کرده‌اند که مهم‌ترین مصداق آن گرفتاری انسان در دام حرص برای نداشته‌ها و ترس از دست دادن داشته‌ها است. از این رو برخی از [[کافران]] با ثروت فراوان هم زندگی سخت معنوی دارند.

مفسران معانی مختلفی برای تنگی معیشت بیان کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۲۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۵۵؛ طبرسی، جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۴۴۱؛ گنابادی، بیان السعاده، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۳۹؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۷۸۵؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۹۵؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۲۵۵؛ رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۲، ص۱۱۱.</ref> برخی از روایات نیز آیه را ناظر به [[ناصبی|ناصبی‌ها]] و در زمان [[رجعت|رجعت اهل بیت(ع)]] بیان دانسته‌اند.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۶؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۷۸۵.</ref> برخی مفسران نیز آن را ناظر به معیشت تنگ در [[آخرت]] دانسته و به مواردی چون [[عذاب قبر]]،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۵۵؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۷۸۶.</ref> غذاهای جهنمی،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۵۵.</ref> و تسلط مارهای جهنمی<ref>شاه‌عبدالعظیمی، تفسیر إثنی‌عشری، ۱۳۶۳ش، ج۸، ص۳۴۳.</ref> تفسیر کرده‌اند. [[سید محمدحسین حسینی طهرانی|حسینی طهرانی]] با گردآوری روایات متعددی تصریح می‌کند که منظور از تنگی معیشت تنگی در [[حیات برزخی]] است.<ref>حسینی طهرانی،‌ معادشناسی، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۲۶۱-۲۶۳.</ref>