آیه ۱۲۴ سوره طه: تفاوت میان نسخه‌ها

مفسران بر این باورند که کوری در آخرت همچون کوری در دنیا نیست بلکه ممکن است فرد نسبت به خوبی‌ها کور و نسبت به بدی‌ها بینا باشد، از نظر ایشان می‌توان کوری در [[آخرت]] را به معنای عدم راهیابی به سوی [[سعادت]] و [[بهشت]] دانست.

{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[از ابوبصیر اینگونه روایت شده است که]]:{{سخ}}

از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] سؤال کردم که منظور از آیه « «هر که از یاد من رو بگرداند زندگیش تنگ است» چیست؟ ایشان فرمودند: «منظور از آن اعراض از [[ولایت امیرالمومنین(ع)]] است.»

در برخی از روایات، مسئله اعراض از یاد خداوند را به رویگردانی از مسائلی چون «[[ولایت امام علی(ع)]]»<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۳۵.</ref> و نیز «ترک [[مراسم حج]]»<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۳۰.</ref>تفسیر کرده‌اند.

برخی از پژوهشگران، بر این باورند که معنای تنگی معیشت در آیه ۱۲۴ سوره طه نزد اکثر مفسران به تنگی معیشت در زندگی دنیا تفسیر شده است<ref>موسوی مقدم، «[https://www.sid.ir/paper/221732/fa ارزیابی دیدگاه مفسران دربارهٔ معناشناسی «معیشت ضنک» در آیه ۱۲۴ طه]»، ص۷۵–۷۶.</ref>

که شامل مواردی چون «بی برکتی»<ref>مکارم شیرازی، ‏تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۲۶.</ref>

از آنجایی که کلمه «معیشت» در آیه به صورت نکره آمده، از نظر برخی از پژوهشگران بدین معنا است که این نوع از زندگی دارای سختی‌هایی غیرقابل تصور و ناشناخته است.<ref>موسوی مقدم، «[https://www.sid.ir/paper/221732/fa ارزیابی دیدگاه مفسران دربارهٔ معناشناسی «معیشت ضنک» در آیه ۱۲۴ طه]»، ص۷۴.</ref> اما ایشان بر این باورند که با جمع‌بندی همه نظرات می‌توان تنگی معیشت را به معنای «نداشتن سکون و آرامش پایدار در زندگی» دانست که در هر زمانی، خودش را به گونه‌ای نمایش می‌دهد.<ref>موسوی مقدم، «[https://www.sid.ir/paper/221732/fa ارزیابی دیدگاه مفسران دربارهٔ معناشناسی «معیشت ضنک» در آیه ۱۲۴ طه]»، ص۸۱.</ref>

با توجه به آیه ۱۲۴ در خصوص کوری گناهکاران در آخرت، این سؤال پیش می‌آید که برخی از آیات [[قرآن]] نظیر آیه [[۱۴ سوره اسراء]] و [[آیه ۵۳ سوره کهف]] از بینابودن گناهکاران در قیامت برای دیدن [[نامه اعمال]] و [[آتش دوزخ]] خبر می‌دهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۳۰.</ref>

{{پایان شعر}}

با توجه به اینکه آیه ۱۲۴ سوره طه اعراض‌کنندگان از یاد خدا را به تنگی معیشت وعده داده است، دو سؤال پیش می‌آید: اول آنکه این معنا با آیاتی نظیر آیه ۵۵ و ۸۵ [[سوره توبه]] یا [[آیه ۱۳۱ سوره طه]] که از آسایش زندگی کافران خبر می‌دهد در تضاد بوده و دوم آنکه تجربه بشری نشان می‌دهد که بسیاری از انسان‌های کافر در آسوده‌ترین معیشت‌ها به سر می‌برند.<ref>برای این منظور نگاه کنید به نجفی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ص۱۳۱؛ مغنیه، تفسیر کاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۲۵۲.</ref>

برخی از روایات نیز دلالت آیه را نسبت به [[ناصبی|نواصب]] و در زمان [[رجعت|رجعت اهل بیت (ع)]] بیان داشته‌اند.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۶؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۷۸۵.</ref>

{{پانوشت}}

{{منابع}}

* آقاجانی، نصرالله، ویژگی‌ها و انواع سنت‌های الهی در تدبیر جوامع، ش۷، زمستان ۱۳۹۳ش.