روضه پنج‌تن: تفاوت میان نسخه‌ها

روضه پنج‌تن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۷

۱۷۶ بایت حذف‌شده ، ۱۹ ژوئن

بدون خلاصۀ ویرایش

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۲۶

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==نمونه‌هایی از اشعار==
-{{شعر۲|سبک نگارش=|عرض=۴۹|تراز=راست|رنگ بالا=EAF4FF|رنگ پایین=EAF4FF|شکل بندی اشعار=line-height:140%;|خط اول=دیوان احمد صالح
+{{شعر جدید
-|عالم کون و مکان را کبریای پنج تن|  کرد خلقت روز اول از برای پنج تن|آب و باد و خاک وآتش عرش و فرش و ممکنات|
+|عنوان =دیوان احمد صالح
-در وجود   آورد از بهر ولای پنج تن|احمد و حیدر مکان کردند در زیر کسا|  حضرت صدیقه و هم مجتبای پنج تن|شد چو داخل در کسا سر حلقه میدان عشق|خامس آل عبا گلگون قبای پنج تن|جبرئیل آندم گرفت اذن از خدا و مصطفی|گشت وارد بر در دولت سرای پنج تن|آن زمان خیل ملک گفتند کای حی کریم|چیست در عالم الهی ماجرای پنج تن|وحی آمد آنزمان از جانب پروردگار|من نکردم خلق عالم جز برای پنج تن|کسیتند این پنج تن‌ای مالک روز شمار|شد ندا این فاطمه با مصطفای پنج تن|فاطمه باشد بلی با شوهر او مرتضی|فاطمه است نور چشمش مجتبای پنج تن|فاطمه است خسرو کرب وبلا یعنی حسین|آنکه بر افراشت برگردون لوای پنج تن|حق زهرا و علی و مصطفی، اولادشان|حاجت بانی بر آور‌ای خدای پنج تن|یک مکان زیر کسا یک جا میان قتلگاه|کربلا گردیدشان ماتم سرای پنج تن|گفت زهرا‌ای غریب‌ای کشته مادر حسین|گشته‌ای عریان چرا‌ای با وفای پنج تن|ایکه می‌خواهی سعادت در جهان وآخرت|همچو صالح باش دائم خاک پای پنج تن<ref>صالح، ران ملخ، ۱۳۶۷ش، ص۱۴، ۱۵.</ref>}}
+| جداکننده = \\
-{{شعر۲|سبک نگارش=|عرض=۴۹|تراز=چپ|رنگ بالا=FFEDED|رنگ پایین=FFEDED|شکل بندی اشعار=line-height:140%;|خط اول=دیوان آهی
+| متن = عالم کون و مکان را کبریای پنج تن \\کرد خلقت روز اول از برای پنج تن
-| عالمی را آفریده حق برای [[پنج تن]]|بشنو از ذرات عالم خود ثنای پنج تن| پنج نور حق چو در زیر کسا گشتند جمع|کسوت ختم رسل گردید جای پنج تن| خواست چون‌شان و مقام خاندانش را ز حق|احمد مرسل که بودی مقتدای پنج تن| کرد نازل انما را حق به [[قرآن]] بهرشان|خوش نشان امتحان است انمای پنج تن| این خطاب از درگه حق آمدی بر قدسیان|خلقت عالم نکردم جز برای پنج تن| گفت [[جبرییل|جبریل]] امین یارب چه باشد نامشان|این ندا آمد در آندم از خدای پنج تن| [[فاطمه]] هست و دو فرزند پدر با همسرش|جملگی گردید اینک آشنای پنج تن| خلقت عالم طفیل هستی آنان بود|هم [[شفاعت]] در جزا باشد جزای پنج تن| گر غم و اندوه در دل داری‌ای [[شیعه]] کنون|رو بزن دست [[توسل]] بر ولای پنج تن|‌ای دریغا با چنین جاه و مقام و مزلت|بُد فزون از عالمی رنج و عنای پنج تن| آه و واویلا که احمد در احد مجروع شد|گوهر دندان شکست از مصطفای پنج تن| پهلوی [[زهرا(س)|زهرا]] شکست و [[محسن بن علی (ع)|محسن]] او سقط شد|رفت از‌دار فنا خیرالنسای پنج تن| کشته شمشیر زهرآگین [[ابن ملجم|بن ملجم]] زکین|گشت در محراب [[کوفه]] مرتضای پنج تن| نی همین دادند زهرش بلکه جسمش بعد مرگ|تیرباران جفا شد مجتبای پنج تن| تشنه لب گشتی شهید و شد حریم او اسیر|در ره آئین حق گلگون قبای پنج تن| داد دشمن راس پاک او مکان کنج تنور|مطبخ [[خولی]] شدی مهمانسرای پنج تن| همچو «آهی» دیده افلاکیان و خاکیان|روز وشب گریان بود اندر عزای پنج تن<ref>آهی، دیوان آهی، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳-۱۰۴.</ref>}}
+آب و باد و خاک وآتش عرش و فرش و ممکنات \\در وجود   آورد از بهر ولای پنج تن
+احمد و حیدر مکان کردند در زیر کسا \\حضرت صدیقه و هم مجتبای پنج تن
+شد چو داخل در کسا سر حلقه میدان عشق \\خامس آل عبا گلگون قبای پنج تن
+جبرئیل آندم گرفت اذن از خدا و مصطفی \\گشت وارد بر در دولت سرای پنج تن
+آن زمان خیل ملک گفتند کای حی کریم \\چیست در عالم الهی ماجرای پنج تن
+وحی آمد آنزمان از جانب پروردگار \\من نکردم خلق عالم جز برای پنج تن
+کسیتند این پنج تن‌ای مالک روز شمار \\شد ندا این فاطمه با مصطفای پنج تن
+فاطمه باشد بلی با شوهر او مرتضی \\فاطمه است نور چشمش مجتبای پنج تن
+فاطمه است خسرو کرب وبلا یعنی حسین \\آنکه بر افراشت برگردون لوای پنج تن
+حق زهرا و علی و مصطفی، اولادشان \\حاجت بانی بر آور‌ای خدای پنج تن
+یک مکان زیر کسا یک جا میان قتلگاه \\کربلا گردیدشان ماتم سرای پنج تن
+گفت زهرا‌ای غریب‌ای کشته مادر حسین \\گشته‌ای عریان چرا‌ای با وفای پنج تن
+ایکه می‌خواهی سعادت در جهان وآخرت \\همچو صالح باش دائم خاک پای پنج تن<ref>صالح، ران ملخ، ۱۳۶۷ش، ص۱۴، ۱۵.</ref>}}
+{{شعر جدید
+|عنوان =دیوان آهی
+| جداکننده = \\
+| متن = عالمی را آفریده حق برای [[پنج تن]]\\بشنو از ذرات عالم خود ثنای پنج تن
+پنج نور حق چو در زیر کسا گشتند جمع\\کسوت ختم رسل گردید جای پنج تن
+خواست چون‌شان و مقام خاندانش را ز حق\\احمد مرسل که بودی مقتدای پنج تن
+کرد نازل انما را حق به [[قرآن]] بهرشان\\خوش نشان امتحان است انمای پنج تن
+این خطاب از درگه حق آمدی بر قدسیان\\خلقت عالم نکردم جز برای پنج تن
+گفت [[جبرییل|جبریل]] امین یارب چه باشد نامشان\\این ندا آمد در آندم از خدای پنج تن
+[[فاطمه]] هست و دو فرزند پدر با همسرش\\جملگی گردید اینک آشنای پنج تن
+خلقت عالم طفیل هستی آنان بود\\هم [[شفاعت]] در جزا باشد جزای پنج تن
+گر غم و اندوه در دل داری‌ای [[شیعه]] کنون\\رو بزن دست [[توسل]] بر ولای پنج تن
+ای دریغا با چنین جاه و مقام و مزلت\\بُد فزون از عالمی رنج و عنای پنج تن
+آه و واویلا که احمد در احد مجروع شد\\گوهر دندان شکست از مصطفای پنج تن
+پهلوی [[زهرا(س)|زهرا]] شکست و [[محسن بن علی (ع)|محسن]] او سقط شد\\رفت از‌دار فنا خیرالنسای پنج تن
+کشته شمشیر زهرآگین [[ابن ملجم|بن ملجم]] زکین\\گشت در محراب [[کوفه]] مرتضای پنج تن
+نی همین دادند زهرش بلکه جسمش بعد مرگ\\تیرباران جفا شد مجتبای پنج تن
+تشنه لب گشتی شهید و شد حریم او اسیر\\در ره آئین حق گلگون قبای پنج تن
+داد دشمن راس پاک او مکان کنج تنور\\مطبخ [[خولی]] شدی مهمانسرای پنج تن
+همچو «آهی» دیده افلاکیان و خاکیان\\روز وشب گریان بود اندر عزای پنج تن<ref>آهی، دیوان آهی، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳-۱۰۴.</ref>}}
 {{پاک کن}}