|
|
خط ۵۴: |
خط ۵۴: |
|
| |
|
| تقسیم دیگری نیز برای عبادت با استناد به [[حدیث]]ی از [[امام علی(ع)]] ارائه شده است.<ref>نهجالبلاغه، صبحی صالح، حکمت ۲۳۴، ص۵۱۰.</ref>{{یاد|َ قَالَ ع إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَار؛ گروهی خدا را از روی میل به ثواب عبادت میکنند، این عبادت تاجران است. گروهی خدا را از روی ترس کیفر بندگی میکنند، این عبادت بردگان است و گروهی خدا را به جهت سپاسگزاری عبادت میکنند،این عبادت آزادگان است.»}} بر اساس این حدیث، عبادت به عبادت بردگان، عبادت تاجران و عبادت آزادگان تقسیم شده است. زمانی که [[خداوند]] به خاطر رغبت به [[بهشت]] و دریافت [[پاداش]] بندگی شود، این عبادت تاجران است؛ هنگامی که خدا از ترس [[عذاب]] بندگی شود، این عبادت بردگان است؛ گروهی که خدا را شایسته پرستش دانسته و به دلیل [[شکر]] و سپاس از خدا، او را بندگی کنند، به این عبادت، عبادت آزادگان گویند که برترین عبادتهاست. نهی از عبادت تاجرانه در این بیت [[حافظ شیرازی]] نیز مورد اشاره قرار گرفته شده است: | | تقسیم دیگری نیز برای عبادت با استناد به [[حدیث]]ی از [[امام علی(ع)]] ارائه شده است.<ref>نهجالبلاغه، صبحی صالح، حکمت ۲۳۴، ص۵۱۰.</ref>{{یاد|َ قَالَ ع إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَار؛ گروهی خدا را از روی میل به ثواب عبادت میکنند، این عبادت تاجران است. گروهی خدا را از روی ترس کیفر بندگی میکنند، این عبادت بردگان است و گروهی خدا را به جهت سپاسگزاری عبادت میکنند،این عبادت آزادگان است.»}} بر اساس این حدیث، عبادت به عبادت بردگان، عبادت تاجران و عبادت آزادگان تقسیم شده است. زمانی که [[خداوند]] به خاطر رغبت به [[بهشت]] و دریافت [[پاداش]] بندگی شود، این عبادت تاجران است؛ هنگامی که خدا از ترس [[عذاب]] بندگی شود، این عبادت بردگان است؛ گروهی که خدا را شایسته پرستش دانسته و به دلیل [[شکر]] و سپاس از خدا، او را بندگی کنند، به این عبادت، عبادت آزادگان گویند که برترین عبادتهاست. نهی از عبادت تاجرانه در این بیت [[حافظ شیرازی]] نیز مورد اشاره قرار گرفته شده است: |
| {{شعر۲ | | {{شعر جدید |
| |تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن|که دوست خود روش بنده پروری داند.<ref>[https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh177/ دیوان حافظ، غزلیات حافظ، عزل ۱۷۷.]</ref> | | | جداکننده = \\ |
| | | متن = تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن\\که دوست خود روش بنده پروری داند.<ref>[https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh177/ دیوان حافظ، غزلیات حافظ، عزل ۱۷۷.]</ref> |
| }} | | }} |
|
| |
|