Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹
ویرایش
(←منابع) |
|||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
متکلمان و فیلسوفان مسلمان برای نفی مثل و مانند داشتن خدا و نفی ترکیب از او دلایلی ارائه کردهاند که برخی از آنها عبارتند از: | متکلمان و فیلسوفان مسلمان برای نفی مثل و مانند داشتن خدا و نفی ترکیب از او دلایلی ارائه کردهاند که برخی از آنها عبارتند از: | ||
=== دلیل نفی مثل و مانند داشتن خداوند === | ===دلیل نفی مثل و مانند داشتن خداوند=== | ||
مثل و شریک داشتن خداوند را از طریق وجوب وجود خدا اثبات کردهاند. گفته شده اگر واجب الوجودِ دیگری غیر از خداوند موجود باشد، آن دو یا وجه تمایز و تفاوتی دارند یا ندارند. اگر آن دو، هیچ تمایز و فرقی باهم نداشته باشند، یکی محسوب می شوند و این خود بر شریک نداشتن خدا دلالت دارد؛ اما اگر آن دو وجه تمایز داشته باشند، موجب مرکب بودن آنها میشود که در مورد [[واجب الوجود]] باطل است؛ چون ترکیب دلالت بر [[ممکن الوجود]] بودن دارد در حالی که فرض این بود که آنها واجب الوجود هستند.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۲۹۱.</ref> | مثل و شریک داشتن خداوند را از طریق وجوب وجود خدا اثبات کردهاند. گفته شده اگر واجب الوجودِ دیگری غیر از خداوند موجود باشد، آن دو یا وجه تمایز و تفاوتی دارند یا ندارند. اگر آن دو، هیچ تمایز و فرقی باهم نداشته باشند، یکی محسوب می شوند و این خود بر شریک نداشتن خدا دلالت دارد؛ اما اگر آن دو وجه تمایز داشته باشند، موجب مرکب بودن آنها میشود که در مورد [[واجب الوجود]] باطل است؛ چون ترکیب دلالت بر [[ممکن الوجود]] بودن دارد در حالی که فرض این بود که آنها واجب الوجود هستند.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۲۹۱.</ref> | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[محمدتقی مصباح یزدی]] نیز به نقل از حکمای مسلمان، با استفاده از [[برهان صدیقین]]، دلیلی برای اثبات یگانگی ذات خدا بیان کرده و آن را متقنترین برهان دانسته است.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۴۰۱ش، ج۲، ص۴۳۴.</ref> | [[محمدتقی مصباح یزدی]] نیز به نقل از حکمای مسلمان، با استفاده از [[برهان صدیقین]]، دلیلی برای اثبات یگانگی ذات خدا بیان کرده و آن را متقنترین برهان دانسته است.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۴۰۱ش، ج۲، ص۴۳۴.</ref> | ||
=== دلیل نفی ترکیب از خداوند === | ===دلیل نفی ترکیب از خداوند=== | ||
دلیل نفی ترکیب از ذات خداوند را اینگونه بیان کردهاند که هر مرکبی به اجزایش نیازمند است و هر جزئی از مرکب غیر از آن مرکب است. نیازمندی به غیر از ویژگیهای ممکن الوجود به شمار میرود و هر مرکبی ممکن الوجود است. بنابراین چون خداوند واجب الوجود بالذات است، بنابراین هر گونه ترکیبی (چه ترکیب خارجی و چه ذهنی) از خداوند نفی میشود.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۲۹۲.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== |