confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
محمدباقر بهبهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| سرشناسی = فقیه و اصولی امامی | | سرشناسی = [[مجتهد|فقیه]] و [[اصول فقه|اصولی]] امامی | ||
| نام کامل = | | نام کامل = | ||
| لقب =وحید بهبهانی • آقا | | لقب =وحید بهبهانی • آقا | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''محمدباقر بهبهانی''' (۱۱۱۸ق ـ ۱۲۰۵ق)، مشهور به '''وحید بهبهانی''' و ملقب به آقا، [[مجتهد|فقیه]]، [[اصول فقه|اصولی]] [[امامیه|امامی]] قرن دوازدهم قمری. بهبهانی به «وحید عصر» (یگانه دوران) ملقب شد و به لقب‌های دیگری همچون «استاد اکبر»، «استاد کل»، «علامه ثانی» و «محقق ثالث» مشهور است. وی با [[اخباریان|اخباری‌گری]] و اخباریان تندرو مبارزه می‌کرد و با فعالیت‌های او اخباری‌گری به حاشیه رفت. وحید بهبهانی در [[کربلا]] درگذشت و در [[حرم امام حسین(ع)]] [[دفن]] شد. | '''محمدباقر بهبهانی''' (۱۱۱۸ق ـ ۱۲۰۵ق)، مشهور به '''وحید بهبهانی''' و ملقب به آقا، [[مجتهد|فقیه]]، [[اصول فقه|اصولی]] [[امامیه|امامی]] قرن دوازدهم قمری. بهبهانی به «وحید عصر» (یگانه دوران) ملقب شد و به لقب‌های دیگری همچون «استاد اکبر»، «استاد کل»، «علامه ثانی» و «محقق ثالث» مشهور است. وی با [[اخباریان|اخباری‌گری]] و اخباریان تندرو مبارزه می‌کرد و با فعالیت‌های او اخباری‌گری به حاشیه رفت. وحید بهبهانی در [[کربلا]] درگذشت و در [[حرم امام حسین(ع)]] [[دفن]] شد. | ||
همایش بزرگداشت وحید بهبهانی، با هدف بررسی آثار و نظرات علمی او در سال ۱۳۹۴ش در کربلا برگزار شد و از مجموعه کتاب‌هایی مرتبط با زندگی‌نامه، شاگردان و دیدگاه‌های فقهی، اصولی، حدیثی | همایش بزرگداشت وحید بهبهانی، با هدف بررسی آثار و نظرات علمی او در سال ۱۳۹۴ش در کربلا برگزار شد و از مجموعه کتاب‌هایی مرتبط با زندگی‌نامه، شاگردان و دیدگاه‌های فقهی، اصولی، حدیثی او، رونمایی گردید. | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وحید بهبهانی هشتاد و سه سال عمر کرد و در اواخر عمر، درس و بحث را ترک نمود و تنها به تدریس [[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کتاب)|شرح لمعه]] در [[کربلا]] اکتفا کرد و دستور داد که شاگردش، [[سید محمدمهدی بحرالعلوم|بحرالعلوم]] به [[نجف]] بازگردد و مستقلاً به تشکیل حوزه درس و بحث و رسیدگی به امور [[شیعیان]] بپردازد.{{مدرک}} | وحید بهبهانی هشتاد و سه سال عمر کرد و در اواخر عمر، درس و بحث را ترک نمود و تنها به تدریس [[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کتاب)|شرح لمعه]] در [[کربلا]] اکتفا کرد و دستور داد که شاگردش، [[سید محمدمهدی بحرالعلوم|بحرالعلوم]] به [[نجف]] بازگردد و مستقلاً به تشکیل حوزه درس و بحث و رسیدگی به امور [[شیعیان]] بپردازد.{{مدرک}} | ||
بهبهانی در [[۲۹ شوال]] سال ۱۲۰۵ق ([[۱۰ تیر]] | بهبهانی در [[۲۹ شوال]] سال ۱۲۰۵ق ([[۱۰ تیر]] سال ۱۱۷۰ شمسی) وفات کرد و در [[کربلا]] در [[حرم امام حسین(ع)]] و در پایین‌پای [[شهدای کربلا]] به خاک سپرده شد.<ref>بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ۱۳۷۳ ش، ج ۱، ص ۵۱</ref> | ||
===فرزندان=== | ===فرزندان=== | ||
اولین فرزند وحید به نام [[آقا محمدعلی بهبهانی|محمد علی]]، فقیهی مشهور در | اولین فرزند وحید به نام [[آقا محمدعلی بهبهانی|محمد علی]]، فقیهی مشهور در کرمانشاه بود. فرزند دیگر وی عبدالحسین نام داشت که در دوران [[مرجع تقلید|مرجعیت]] پدرش امور مالی و بررسی [[فتوا|استفتائات]] بر عهده او بوده است.<ref>بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۶۸</ref> | ||
وی دختری نیز داشته که همسر [[سید علی طباطبایی]] (صاحب ریاض) شد و از فرزندان او [[سید محمد طباطبایی مجاهد]] (متوفی ۱۲۴۲)، صاحب | وی دختری نیز داشته که همسر [[سید علی طباطبایی]] (صاحب ریاض) شد و از فرزندان او [[سید محمد طباطبایی مجاهد]] (متوفی ۱۲۴۲)، صاحب المناهل است که فتوای [[جهاد]] علیه [[روسیه]] تزاری را در زمان فتحعلی شاه قاجار صادر کرد.<ref>بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ۱۳۷۳ ش، ج ۱، ص ۱۲۸، ۱۷۹؛ دوانی، آقامحمدباقر بن محمداکمل اصفهانی معروف به وحید بهبهانی، ۱۳۶۲ش، ص ۲۵۶ و ۲۷۲.</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وحید بهبهانی دوران کودکی و نوجوانی را در اصفهان گذراند و | وحید بهبهانی دوران کودکی و نوجوانی را در [[اصفهان]] گذراند و علوم عقلی را نخست نزد پدرش آموخت<ref>بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ج ۱، ص ۱۴۷</ref> و بعد از مرگ پدر و هجوم و تسلط محمود افغان بر اصفهان در ۱۱۳۵ق، از اصفهان خارج و در بهبهان و حوالی آن اقامت گزید و بدان جهت به بهبهانی شهرت یافت.<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار در احوال رجال دوره قاجار، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۲۲۲.</ref> بهبهانی چندی بعد راهی [[عراق]] شد. در [[نجف]] از اساتیدی چون سید محمد طباطبایی بروجردی (پدر همسرش)، سید صدرالدین قمی همدانی (شارح وافیة الاصول) بهره برد.<ref>بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ۱۳۷۳ ش، ج۱، ص۱۴۷–۱۴۹؛ دوانی، آقامحمدباقر بن محمداکمل اصفهانی معروف به وحید بهبهانی، ۱۳۶۲ش، ص۱۱۲.</ref> | ||
وی از پدر و نیز سید صدرالدین قمی و سید محمد بروجردی اجازه روایت دریافت نموده بود.<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار در احوال رجال دوره قاجار، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۲۲۹.</ref> | وی از پدر و نیز سید صدرالدین قمی و سید محمد بروجردی اجازه روایت دریافت نموده بود.<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار در احوال رجال دوره قاجار، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۲۲۹.</ref> | ||
محمدباقر بهبهانی پس از تکمیل تحصیل در عراق، راهی | محمدباقر بهبهانی پس از تکمیل تحصیل در عراق، راهی بهبهان شد و بین سال‌های ۱۱۴۰ تا ۱۱۷۰ق حدود سی سال در آنجا سکونت داشت.<ref>بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ۱۳۷۳ ش، ص۱۴۷–۱۴۹.</ref> برخی عامل هجرت بهبهانی را به بهبهان، موقعیت آرام این منطقه دانسته که پس از آشفتگی اوضاع اصفهان، پناهگاه اهل علم گردیده بود، عامل دیگر مقابله با مسلک [[اخباریان|اخباری]] بوده که در آن زمان توسط عبدالله سماهیجی بحرینی (متوفی ۱۱۳۵ق) در بهبهان رونق یافته و پس از او شاگردش سید عبدالله بلادی (متوفی ۱۱۶۵ق) آن را دنبال می‌کرد.<ref>جزایری، الاجازة الکبیرة، ۱۴۰۹ق، ص۲۰۵–۲۰۶؛ بحرانی، لؤلؤة البحرین، ص ۹۳ و ۹۸.</ref>{{سخ}}وحید بهبهانی پس از مقابله علمی پیگیر با روش اخباری در بهبهان به اتفاق جمعی از بستگان و عشایر محلی به [[کربلا]] رفت و در آنجا ساکن شد و تا پایان عمر در آنجا ماند.<ref>بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ۱۳۷۳ ش، ج ۱، ص ۱۴۸–۱۴۹.</ref> گفته شده محمدباقر بهبهانی به ''استاد الکلّ فی الکلّ'' معروف است.<ref>مازندرانی، ج ۶، ص ۱۷۷؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص ۱۹۸؛ جاپلقی، روضة البهیة فی طرق الشفیعیة، ص ۳۱؛ بهبهانی، مرآت الاحوال جهان‌نما، ۱۳۷۳ ش، ج ۱، ص ۱۴۶–۱۴۷</ref> | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||