زنا: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره ۲|یکی از مصادیق فحشا|آشنایی با این مفهوم، مدخلِ|فحشا|}}

طبق [[فتوا|فتوای]] فقیهان، اثبات زنا تنها از طریق اقرار شخص زناکار و [[بینه شرعی|بَیِّنِه]] ممکن است و با آزمایش‌های پزشکی زنا ثابت نمی‌شود. احکام فقهی مختلفی بر زنا بار می‌شود. از جمله آن‌ها این است که زنا با زنِ متأهل یا زنی که در [[عده|عِدّه رِجعی]] است، سبب [[حرام ابدی|حرمت ابدی]] می‌شود؛ یعنی آن دو هیچ‌گاه نمی‌توانند با هم ازدواج کنند.

*'''تازیانه، تراشیدن سر و تبعید''': [[حد شرعی|حدّ]] مرد یا زن زناکار بالغ، عاقل، آزاد و [[زنای محصنه|غیرمُحصَن]] صد ضربه تازیانه،<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲۸.</ref> تراشیدن سر<ref>علامه حلی، مختلف الشيعة، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۱۵۰.</ref> و يک سال [[تبعید]] به محلى غير از وطنش است.<ref>علامه حلی، مختلف الشيعة، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۱۵۰.</ref> حکم تازیانه در [[آیه جلد|آیه ۲ سوره نور]] آمده است. طبق این آیه گروهی از مؤمنان باید هنگام اجرای حد حضور داشته باشند.<ref>سوره نور، آیه۲.</ref>

   

*'''[[سنگسار]]''': حدّ [[زنای محصنه|زنای مُحصَنَه]] سنگسار است.<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲۸.</ref> زنای مرد یا زن مُحصَن و آزاد با فرد بالغ و عاقل را زنای مُحصَنَه می‌گویند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۱۸ـ۳۲۲.</ref> کسی که به رجم محکوم شده، باید [[غسل]] کند. سپس مرد را تا کمر و زن را تا سینه در خاک دفن کرده و به او سنگ می‌زنند تا کشته شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۷ و ۳۵۸.</ref> مجازات پیرمرد و پیرزنِ آزاد و مُحصَنی که زنا کرده‌اند، صد ضربه تازیانه و پس از آن سنگسار است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۸۵ـ۸۶؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۱۸ـ۳۲۰</ref>