خوله حنفیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←همسر علی(ع) یا کنیز او؟
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[سید مرتضی]] معتقد بود که علی(ع) برای او [[مهریه]] تعیین و او را به [[ازدواج|نکاح]] خود درآورد.<ref>سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء و الأئمة(ع)، ۱۳۹۸ش، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref> ابن‌شهرآشوب در مناقب و [[قطب‌الدین راوندی|قطب راوندی]] (درگذشت: ۵۷۳ق) در [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج]] ضمن نقل روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]، بیان داشته که ازدواج امام علی(ع) با خوله همراه با [[کرامت]] نیز بوده است. در این روایت پس از اینکه ابوبکر، خوله را به علی(ع) داد، امام او را به اسماء بنت عمیس سپرد. علی(ع) از طریق برادرش، درخواست ازدواجش با خوله را مطرح کرد، مهریه تعیین شد و امام علی(ع) با خوله ازدواج کرد.<ref>قطب راوندی، الخرائج، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۸۹-۵۹۳؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۲ ص۲۷۸.</ref> ابن‌ابی‌الحدید نیز ازدواج امام علی(ع) با خوله را نظر محققانه قوی دانسته است.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة ابن‌أبی‌الحدید، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> نکاح علی(ع) با خوله، علاوه بر [[شیعه]] از طریق [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] همچون بلاذری، ابن‌ْحَجَر عَسْقَلانی و سَمْعانی نیز ذکر شده است.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۱۱۳؛ سمعانی، الأنساب، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۸۱؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۰۱.</ref> | [[سید مرتضی]] معتقد بود که علی(ع) برای او [[مهریه]] تعیین و او را به [[ازدواج|نکاح]] خود درآورد.<ref>سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء و الأئمة(ع)، ۱۳۹۸ش، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref> ابن‌شهرآشوب در مناقب و [[قطب‌الدین راوندی|قطب راوندی]] (درگذشت: ۵۷۳ق) در [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج]] ضمن نقل روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]، بیان داشته که ازدواج امام علی(ع) با خوله همراه با [[کرامت]] نیز بوده است. در این روایت پس از اینکه ابوبکر، خوله را به علی(ع) داد، امام او را به اسماء بنت عمیس سپرد. علی(ع) از طریق برادرش، درخواست ازدواجش با خوله را مطرح کرد، مهریه تعیین شد و امام علی(ع) با خوله ازدواج کرد.<ref>قطب راوندی، الخرائج، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۸۹-۵۹۳؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۲ ص۲۷۸.</ref> ابن‌ابی‌الحدید نیز ازدواج امام علی(ع) با خوله را نظر محققانه قوی دانسته است.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة ابن‌أبی‌الحدید، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> نکاح علی(ع) با خوله، علاوه بر [[شیعه]] از طریق [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] همچون بلاذری، ابن‌ْحَجَر عَسْقَلانی و سَمْعانی نیز ذکر شده است.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۱۱۳؛ سمعانی، الأنساب، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۸۱؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۰۱.</ref> | ||
اقوال دیگر، خوله را اسیر و کنیز یا [[ام ولد]] او معرفی کرده‌اند. بلاذری و ابن‌ابی‌الحدید، عده‌ای را معتقد به اسارت خوله در زمان پیامبر اسلام(ص) ذکر کرده که سهم علی(ع) از [[غنیمت|غنائم]] شد.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة ابن‌أبی‌الحدید، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۴۴؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۰۰.</ref> [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] در الرسائل از علی بن ابراهیم، نامه‌ای از امام علی(ع) نقل کرده که به ماجرای اسارت خوله در زمان حیات رسول‌الله(ص) اشاره کرده است.<ref>ابن‌طاووس، کشف المحجة، ۱۴۱۲ق، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref> | اقوال دیگر، خوله را اسیر و کنیز یا [[ام ولد]] او معرفی کرده‌اند. بلاذری و ابن‌ابی‌الحدید، عده‌ای را معتقد به اسارت خوله در زمان پیامبر اسلام(ص) ذکر کرده که سهم علی(ع) از [[غنیمت|غنائم]] شد.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة ابن‌أبی‌الحدید، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۴۴؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۰۰.</ref> [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] (درگذشت: <nowiki>[[سال ۳۲۹ هجری قمری|۳۲۹ق]]</nowiki>)، در الرسائل از علی بن ابراهیم، نامه‌ای از امام علی(ع) نقل کرده که به ماجرای اسارت خوله در زمان حیات رسول‌الله(ص) اشاره کرده است.<ref>ابن‌طاووس، کشف المحجة، ۱۴۱۲ق، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref> | ||
عده‌ای دیگر، خوله حنفیه را از اسرای [[جنگ‌های رده]] دانسته که [[خالد بن ولید]] در زمان خلافت ابوبکر اهلش رو بخاطر ندادن [[زکات]] و ارتداد و ادعای [[مسیلمه کذاب|نبوت مسیلمه کذاب]] کشت، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] هم خوله حنفیه را به علی(ع) به خاطر سهمش از غنائم داد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۶۷؛ ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة ابن‌أبی‌الحدید، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> بعضی نیز وی را از اسرای جنگ یمامه ذکر کرده‌اند که در زمان حکومت ابوبکر به اسارت درآمده‌اند.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۳۲۳؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۵۵؛ محب‌الدین طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶ق، ص۱۱۷؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، بیروت، ج۵، ص۱۵۴ و ج۱۱، ص۶۲۸.</ref> | عده‌ای دیگر، خوله حنفیه را از اسرای [[جنگ‌های رده]] دانسته که [[خالد بن ولید]] در زمان خلافت ابوبکر اهلش رو بخاطر ندادن [[زکات]] و ارتداد و ادعای [[مسیلمه کذاب|نبوت مسیلمه کذاب]] کشت، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] هم خوله حنفیه را به علی(ع) به خاطر سهمش از غنائم داد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۶۷؛ ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة ابن‌أبی‌الحدید، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> بعضی نیز وی را از اسرای جنگ یمامه ذکر کرده‌اند که در زمان حکومت ابوبکر به اسارت درآمده‌اند.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۳۲۳؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۵۵؛ محب‌الدین طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶ق، ص۱۱۷؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، بیروت، ج۵، ص۱۵۴ و ج۱۱، ص۶۲۸.</ref> | ||