غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها
←مفهوم‌شناسی
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
گفته شده غیبت، فقط بدگویی با زبان نیست؛ بلکه بدگویی با کنایه و اشاره و نوشتن و مانند آنها را نیز دربرمی‌گیرد.<ref>نراقی، مستند الشیعه، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۶۳ و۱۶۴.</ref> در روایتی نقل شده زنی بر [[عایشه]] وارد شد، چون بیرون رفت، عایشه با دست خود اشاره کرد که این قدکوتاه است. [[رسول خدا(ص)]] فرمود: غیبت او را کردی.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۲۲۴.</ref> | گفته شده غیبت، فقط بدگویی با زبان نیست؛ بلکه بدگویی با کنایه و اشاره و نوشتن و مانند آنها را نیز دربرمی‌گیرد.<ref>نراقی، مستند الشیعه، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۶۳ و۱۶۴.</ref> در روایتی نقل شده زنی بر [[عایشه]] وارد شد، چون بیرون رفت، عایشه با دست خود اشاره کرد که این قدکوتاه است. [[رسول خدا(ص)]] فرمود: غیبت او را کردی.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۲۲۴.</ref> | ||
به | به عقیده [[محمدمهدی نراقی|نراقی]] (درگذشت: ۱۲۰۹ق)، نقطه مشترک غیبت با بهتان و تهمت، در آزرده شدن شخص با شنیدن نسبت نارواست با این تفاوت که اگر آن نسبت زشت در شخص نباشد [[بهتان]] است و چنانچه در غیاب وی گفته شود غیبت می‌شود و اگر در حضور شخص گفته شود بدترین نوع دروغ و تهمت است.<ref>نراقی، جامع السعادات، ۱۹۸۸م ج۲، ص۳۲۲.</ref> | ||
===تفاوت با تهمت و سخن‌چینی=== | ===تفاوت با تهمت و سخن‌چینی=== | ||
{{اصلی| تهمت|سخن‌چینی}} | {{اصلی| تهمت|سخن‌چینی}} | ||