کاظمین: تفاوت میان نسخه‌ها
←موقعیت جغرافیایی و قدمت تاریخی
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در دوران اسلامی این منطقه مدت‌ها با نام «قبور الشهداء» شناخته می‌شد و در بین مردم معروف بود که گروهی از بازماندگان [[جنگ نهروان]] به‌دستور [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در این مکان به خاک سپرده شده‌اند.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۴.</ref> در عصر عباسی، به هنگام توسعه و احیای [[بغداد]] و انتخاب آن به عنوان پایتخت، این قبرستان به «شونیزی» معروف بود که [[منصور دوانیقی]]، آنجا را برای [[دفن]] بزرگان و خاندان عباسی در نظر گرفت و از آن پس به نام «[[مقابر قریش|مقابر قریش]]» شهرت یافت.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق،، ج۱، ص۱۳۴.</ref> به گفته [[اثبات الوصیة للامام علی بن ابی‌طالب (مسعودی)|اثبات الوصیه]]، موسی بن جعفر خود پیش از مرگش این مکان را خریداری کرده بود.<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۳۸۴ش، ص۲۰۱.</ref> | در دوران اسلامی این منطقه مدت‌ها با نام «قبور الشهداء» شناخته می‌شد و در بین مردم معروف بود که گروهی از بازماندگان [[جنگ نهروان]] به‌دستور [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در این مکان به خاک سپرده شده‌اند.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۴.</ref> در عصر عباسی، به هنگام توسعه و احیای [[بغداد]] و انتخاب آن به عنوان پایتخت، این قبرستان به «شونیزی» معروف بود که [[منصور دوانیقی]]، آنجا را برای [[دفن]] بزرگان و خاندان عباسی در نظر گرفت و از آن پس به نام «[[مقابر قریش|مقابر قریش]]» شهرت یافت.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق،، ج۱، ص۱۳۴.</ref> به گفته [[اثبات الوصیة للامام علی بن ابی‌طالب (مسعودی)|اثبات الوصیه]]، موسی بن جعفر خود پیش از مرگش این مکان را خریداری کرده بود.<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۳۸۴ش، ص۲۰۱.</ref> | ||
وقتی [[امام کاظم(ع)]] به‌دستور [[هارون الرشید]] و به‌دست [[سندی بن شاهک]] به [[شهادت]] رسید، جسد امام در گورستان [[مقابر قریش|قریش]] به خاک سپرده شد. پس از دفن آن حضرت، مرقد ایشان به نام «مشهد باب التِّبن» معروف شد. در سال [[۲۲۰ق]] نیز [[امام جواد(ع)]] در کنار قبر جدش به خاک سپرده شد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۳۰۶.</ref> | وقتی [[امام کاظم(ع)]] به‌دستور [[هارون الرشید]] و به‌دست [[سندی بن شاهک]] به [[شهادت]] رسید، جسد امام در گورستان [[مقابر قریش|قریش]] به خاک سپرده شد. پس از دفن آن حضرت، مرقد ایشان به نام «مشهد باب التِّبن» معروف شد. در سال [[۲۲۰ق]] نیز [[امام جواد(ع)]] در کنار قبر جدش به خاک سپرده شد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۳۰۶.</ref>{{یاد| وجه تسمیه آن، وقوع آن در نزدیکی یکی از محلات بغداد، به نام «باب التبن» | ||
بود.تِبْن به معنای کاهی است که به ستوران می‌دهند. <ref>حموی، معجم البلدان، دار إحياء الثراث العربي بيروت - لبنان، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۳۰۶.</ref>}} | |||
===تخریب‌ها و بازسازی‌ها=== | ===تخریب‌ها و بازسازی‌ها=== | ||
این منطقه، بارها به علت سیل، زلزله، جنگ‌های داخلی و مذهبی دچار ویرانی و آتش سوزی شد و بارها نیز مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.<ref> فیض، تاریخ کاظمین و بغداد، ۱۳۲۷ش، ص۹۷-۱۰۰؛ عتبات عالیات عراق، ص۱۶۱.</ref> [[آل بویه]] از حکمرانان شیعی بغداد نسبت به بازسازی شهر و مزار امامین توجه خاصی داشتند.<ref> فیض، تاریخ کاظمین و بغداد، ۱۳۲۷ش، ص۱۱۵-۱۲۰.</ref> [[علاءالدین جوینی]] از حاکمان بغداد نیز از جمله کسانی است که پس از حمله هلاکوخان در سال ۶۵۱ق به بغداد و تخریب آن، به مرمت شهر و مقبره امامان پرداخت.<ref> موسوی زنجانی، جولة فی الأماكن المقدسة، ۱۴۰۵ق، ص۱۱۰.</ref> | این منطقه، بارها به علت سیل، زلزله، جنگ‌های داخلی و مذهبی دچار ویرانی و آتش سوزی شد و بارها نیز مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.<ref> فیض، تاریخ کاظمین و بغداد، ۱۳۲۷ش، ص۹۷-۱۰۰؛ عتبات عالیات عراق، ص۱۶۱.</ref> [[آل بویه]] از حکمرانان شیعی بغداد نسبت به بازسازی شهر و مزار امامین توجه خاصی داشتند.<ref> فیض، تاریخ کاظمین و بغداد، ۱۳۲۷ش، ص۱۱۵-۱۲۰.</ref> [[علاءالدین جوینی]] از حاکمان بغداد نیز از جمله کسانی است که پس از حمله هلاکوخان در سال ۶۵۱ق به بغداد و تخریب آن، به مرمت شهر و مقبره امامان پرداخت.<ref> موسوی زنجانی، جولة فی الأماكن المقدسة، ۱۴۰۵ق، ص۱۱۰.</ref> | ||
[[پرونده:مرقد سید مرتضی.jpg|200px|بندانگشتی|مرقد منسوب به [[سید مرتضی]] در کاظمین]] | [[پرونده:مرقد سید مرتضی.jpg|200px|بندانگشتی|مرقد منسوب به [[سید مرتضی]] در کاظمین]] | ||
==مدفونان در کاظمین== | ==مدفونان در کاظمین== | ||