اباصلت هروی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوالصلت چندی در [[بغداد]] به روایت حدیث پرداخت<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۲۶، ج۱۱، ص۴۴۸.</ref> و در روزگار [[مأمون عباسی|مأمون]] به عزم جنگ به [[مرو]] آمد و چون به مجلس خلیفه وارد شد و مأمون کلام او را شنید، به او علاقمند شد و از خواصش قرار داد. ابوالصلت در رد [[مرجئه]]، [[جهمیه]]، [[زنادقه]] و [[قدریه]] می‌کوشید و بارها با [[بشر مریسی]] در حضور مأمون مناظره کرد.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷.</ref>

اباصلت هروی نزد تمام [[رجال|رجالیان]] شیعه، و اکثر علمای [[اهل سنت]] مورد وثوق است. به‌رغم این‌که [[شیخ طوسی]] او را از [[عامه]] شمرده<ref>رجال طوسی، ۳۹۶؛ قس: تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷ـ۴۸.</ref> گروهی از محدثان اهل سنت، تنها بر [[شیعه|تشیع]] او خرده گرفته‌اند.<ref>الضعفاء الکبیر، ج۳، ص۷۰؛ میزان الاعتدال، ج۲، ص۶۱۶؛ قس: اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۵ـ ۶۱۶.</ref>

برخی از رجال شناسان همچون [[یحیی بن معین]]، [[عجلی]]، [[ابن شاهین]] و نیز [[نجاشی]] از [[امامیه]] وی را [[توثیق]] کرده‌اند<ref>نک‍: تاریخ الثقات، ص۳۰۳؛ تاریخ اسماء الثقات، ص۲۲۷؛ رجال نجاشی، ج۲، ص۶۰ـ۶۱؛ تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۵۰.</ref> حال آنکه بعضی دیگر همچون [[جوزجانی]]، [[نسائی]]، [[ابوحاتم رازی]]، [[عقیلی]]، [[ابن حبان]]، [[ابن عدی]] و [[دار قطنی]] او را تضعیف نموده‌اند.<ref>احوال الرجال، ص۲۰۵ـ۲۰۶؛ الضعفاء الکبیر، ج۳، ص۴۸؛ کتاب المجرحین، ج۲، ص۱۵۱؛ الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۱۱، ص۵۱.</ref>

از میان روایت کنندگان از ابوصلت فرزندش محمد، [[احمد بن یحیی بلاذری]]، عبدالله بن احمد [[ابی خثیمه]]، ابوبکر ابن [[ابی الدنیا]]، [[یعقوب ابن سفیان بسوی]]، [[سهل بن زنجله]]، [[احمد بن منصور رمادی]] و [[عباس بن محمد دوری]] را می‌توان یاد کرد.<ref>المعرف‍ـة و التاریخ، ج۳، ص۷۷؛ انساب الاشراف، ص۱۹؛ تاریخ بغداد، ۱۱/۴۶؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۱، ص۴۴۶ـ ۴۴۷؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۱۹ـ ۳۲۰.</ref>