پرش به محتوا

اباصلت هروی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۹۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ مارس ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
|توضیح تصویر        =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          = '''عبدالسلام بن صالح بن سلیمان ایوب بن مَیْسَره'''
| نام کامل          = '''عبدالسلام بن صالح بن سلیمان ایوب بن مَیْسَره'''
| لقب                = اباصلت
| لقب                =  
| نسب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        = حدود ۱۶۰ق
| تاریخ تولد        = حدود ۱۶۰ق
| شهر تولد = [[مدینه]]
| شهر تولد = [[مدینه]]
| کشور تولد = عربستان
| کشور تولد =  
| محل زندگی = مدینه، [[نیشابور]]، [[خراسان]]
| محل زندگی = مدینه، [[نیشابور]]، [[خراسان]]
| تاریخ وفات/شهادت = ۲۳۲/۲۳۶ق
| تاریخ وفات/شهادت = ۲۳۲/۲۳۶ق
خط ۲۰: خط ۲۰:
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
}}
}}
'''عبدالسلام بن صالح بن سلیمان ایوب بن مَیْسَره''' مشهور به '''خواجه اباصلت هِرَوی''' (حدود ۱۶۰- ۲۳۲ یا ۲۳۶ه.ق) از یاران نزدیک [[امام رضا (ع)]] و از [[محدث|محدثان]] و [[متکلم|متکلمان]] عصر خود بوده است. او به‌خاطر اجداد هراتی‌اش به «هروی» معروف شده است.
'''عبدالسلام بن صالح''' مشهور به '''خواجه اباصلت هِرَوی''' (حدود ۱۶۰- ۲۳۲ یا ۲۳۶ه.ق) از یاران نزدیک [[امام رضا (ع)]] و از [[محدث|محدثان]] و [[متکلم|متکلمان]] عصر خود بوده است. او به‌خاطر اجداد هراتی‌اش به «هروی» معروف شده است.


اباصلت، پس از ورود امام رضا(ع) به [[خراسان]] به این ناحیه آمد و ملازم و خدمت‌کار حضرت بود. او راوی چگونگی [[شهادت]] آن حضرت به دست [[مأمون عباسی]] و از راویان [[حدیث سلسلة الذهب|حدیث سلسلة‌الذهب]] است. وی با توجه به رخدادهای سیاسی دوران [[عباسیان]] تا هنگام وفاتش به دور از انظار زندگی می‌کرد. خواجه اباصلت در ۲۳۲ق یا ۲۳۶ه.ق در زمان حکومت [[طاهر بن عبد الله بن طاهر]]، در خراسان، رحلت کرد. مدفن وی در كنار جاده [[مشهد]]، [[فریمان]] در فاصله ۱۰ كیلومتری مشهد واقع شده و زائران امام رضا (ع) به [[زیارت]] قبر او هم می‌روند.
اباصلت، پس از ورود امام رضا(ع) به [[خراسان]] به این ناحیه آمد و ملازم و خدمت‌کار حضرت بود. او راوی چگونگی [[شهادت]] آن حضرت به دست [[مأمون عباسی]] و از راویان [[حدیث سلسلة الذهب|حدیث سلسلة‌الذهب]] است. وی با توجه به رخدادهای سیاسی دوران [[عباسیان]] تا هنگام وفاتش به دور از انظار زندگی می‌کرد. خواجه اباصلت در ۲۳۲ق یا ۲۳۶ه.ق در زمان حکومت [[طاهر بن عبد الله بن طاهر]]، در خراسان، رحلت کرد. مدفن وی در كنار جاده [[مشهد]]، [[فریمان]] در فاصله ۱۰ كیلومتری مشهد واقع شده و زائران امام رضا (ع) به [[زیارت]] قبر او هم می‌روند.


==تولد و وفات==
==نسب، تولد و وفات==
عبدالسلام بن صالح بن سلیمان بن ایوب بن مَیْسَره معروف به اباصلت هروی.
گویا جد اول یا دوم اباصلت، در [[هرات]] می‌زیسته و در فتوحات، اسیر و به [[حجاز]] برده شده و به عنوان غلام‌ در اختیار [[عبدالرحمن بن سمره|عبدالرحمن بن سَمُره قرشی]]<ref group="یادداشت">یکى از ثـروتمندان مـکه‌ بود که روز [[فتح مکه]] اسلام را پذیرفت و  بعدها ساکن [[بصره]] شد و در فـتح سیستان فرمانده لشکر بـود، در سـال 50 یا 51 هجرى قمرى‌ در‌ بصره‌ درگـذشت. ر.ک: ذهـبى، سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 571 ـ 572.</ref> قرار گرفته است. به هـمین دلیل است که مورخان اباصلت را از [[ولاء عتق|موالی]] عبدالرحمن بن سمره دانسته‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۲۶.</ref>
گویا جد اول یا دوم اباصلت، در [[هرات]] می‌زیسته و در فتوحات، اسیر و به [[حجاز]] برده شده و به عنوان غلام‌ در اختیار [[عبدالرحمن بن سمره|عبدالرحمن بن سَمُره قرشی]]<ref group="یادداشت">یکى از ثـروتمندان مـکه‌ بود که روز [[فتح مکه]] اسلام را پذیرفت و  بعدها ساکن [[بصره]] شد و در فـتح سیستان فرمانده لشکر بـود، در سـال 50 یا 51 هجرى قمرى‌ در‌ بصره‌ درگـذشت. ر.ک: ذهـبى، سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 571 ـ 572.</ref> قرار گرفته است. به هـمین دلیل است که مورخان اباصلت را از [[ولاء عتق|موالی]] عبدالرحمن بن سمره دانسته‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۲۶.</ref>
لقب «هروی» برگرفته از محل زندگی اجداد اوست.


تاریخ ولادت وی روشن نیست، لیکن از آن رو که به گفته خودش از روزگار کودکی ۳۰ سال در محضر [[سفیان بن عیینه]] (متوفی ۱۹۶ ق) بوده است، <ref>نک‍: سیر اعلام النبلاء، ج۱۱، ص۴۴۸.</ref> می‌توان تولد او را در حدود ۱۶۰ ق تخمین زد. ابوالصلت به روایتی در [[مدینه]] زاده شد<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۵ـ ۶۱۶.</ref> و در [[نیشابور]] اقامت گزید<ref>تذهیب التهذیب، ج۲، ص۴۵۷.</ref>


 
وى روز چهارشنبه، 14 شوال سال 236 هجرى قمرى‌ از‌ دنیا‌ رفت.<ref>تاریخ بغداد، ج 11‌، ص 51‌، ش 5728 و سـیر‌ أعـلام‌ النبلاء‌، ج 11، ص 448.</ref>
تاریخ ولادت وی روشن نیست، لیکن از آن رو که به گفته خودش از روزگار کودکی ۳۰ سال در محضر [[سفیان بن عیینه]] (متوفی ۱۹۶ ق) بوده است، <ref>نک‍: سیر اعلام النبلاء، ج۱۱، ص۴۴۸.</ref> می‌توان تولد او را در حدود ۱۶۰ ق تخمین زد. ابوالصلت به روایتی در [[مدینه]] زاده شد<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۵ـ ۶۱۶.</ref> و در [[نیشابور]] اقامت گزید<ref>تذهیب التهذیب، ج۲، ص۴۵۷.</ref> ظاهرا اجداد او اهل هرات در افغانستان بوده‌اند و از این رو، وی نیز به «هِرَوی» معروف شده است.
 
==شخصیت علمی و حدیثی==
==شخصیت علمی و حدیثی==
او در طلب علم به نقاط مختلفی چون [[عراق]]، [[حجاز]] و [[یمن]] سفر کرد و از کسانی چون [[حماد بن زید]]، [[شریک|شُریک]]، [[عطاء بن مسلم]]، [[معتز بن سلیمان]]، [[عبدالرزاق صنعانی]]، [[مالک بن انس]]، [[فضیل بن عیاض|فُضیل بن عیاض]]، [[عبدالله بن مبارک]] و [[هُشام]] استماع [[حدیث]] نمود. <ref>الجرح و التعدیل، ج۳، ص۴۸؛ الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۵، ص۱۹۶۸؛ تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۲۶؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۱۹.</ref>
او در طلب علم به نقاط مختلفی چون [[عراق]]، [[حجاز]] و [[یمن]] سفر کرد و از کسانی چون [[حماد بن زید]]، [[شریک|شُریک]]، [[عطاء بن مسلم]]، [[معتز بن سلیمان]]، [[عبدالرزاق صنعانی]]، [[مالک بن انس]]، [[فضیل بن عیاض|فُضیل بن عیاض]]، [[عبدالله بن مبارک]] و [[هُشام]] استماع [[حدیث]] نمود. <ref>الجرح و التعدیل، ج۳، ص۴۸؛ الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۵، ص۱۹۶۸؛ تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۲۶؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۱۹.</ref>
خط ۵۳: خط ۵۴:
[[پرونده:اباصلت2.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:اباصلت2.jpg|بندانگشتی]]
==آرامگاه==
==آرامگاه==
وفات‌اش را ۲۳۲ یا ۲۳۶ قمری نوشته‌اند. هم اکنون آرامگاهی منسوب به وی با نام خواجه اباصلت در سمت شرقی بیرون شهر [[مشهد]] وجود دارد. در [[قم]] و [[سمنان]] نیز مزارهایی منسوب به او موجود است.<ref>مطلع الشمس، ج۲، ص۳۸۵ـ۳۸۶.</ref> مقبره و گنبد و صحن آرامگاه خواجه در مشهد، به همّت کربلایی محمد علی درویش و با کمک‌های مردمی تجدید بنا شده. برخی از اهل عرفان مثل [[درویش علی]] متوفی ۷۲۶ق.، در کنار مزار او دفن شده‌اند.
وفاتش را ۲۳۲ یا ۲۳۶ قمری نوشته‌اند. هم اکنون آرامگاهی منسوب به وی با نام خواجه اباصلت در سمت شرقی بیرون شهر [[مشهد]] وجود دارد. در [[قم]] و [[سمنان]] نیز مزارهایی منسوب به او موجود است.<ref>مطلع الشمس، ج۲، ص۳۸۵ـ۳۸۶.</ref> مقبره و گنبد و صحن آرامگاه خواجه در مشهد، به همّت کربلایی محمد علی درویش و با کمک‌های مردمی تجدید بنا شده. برخی از اهل عرفان مثل [[درویش علی]] متوفی ۷۲۶ق.، در کنار مزار او دفن شده‌اند.


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
confirmed، protected، templateeditor
۲۱۴

ویرایش