Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۶۱۹
ویرایش
زیارت قبور: تفاوت میان نسخه‌ها
←ادله مشروعیت
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
===ادله مشروعیت=== | ===ادله مشروعیت=== | ||
عالمان مسلمان برای اثبات مشروعیت زیارت قبور؛ به‌ویژه زیارت قبور پیامبر(ص) و مؤمنان به ادله زیر استناد کرده‌اند: | عالمان مسلمان برای اثبات مشروعیت زیارت قبور؛ به‌ویژه زیارت قبور پیامبر(ص) و مؤمنان به ادله زیر استناد کرده‌اند: | ||
*'''قرآن:''' [[آیه ۸۴ سوره توبه]] به ماجرای منع و نهی [[پیامبر(ص)]] از نمازگزاردن بر جنازه منافقان و [[دعا]] کردن برای آنها و ایستادن در کنار قبرهایشان اشاره دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۳۶۰؛ سوره توبه، آیه ۸۴.</ref> بنا به نظر مفسران این نهی از نمازگزاردن بر جنازه منافقان و ایستادن در کنار قبر آنان دلالت می‌کند بر این که ایستادن کنار قبر و دعاخواندن، [[عبادت|عبادتی]] مشروع است وگرنه [[خدا|خداوند]]، تنها از انجام آن در کنار قبر منافقان نهی نمی‌کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۰۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۳۶۰.</ref> | *'''قرآن:''' [[آیه ۸۴ سوره توبه]] به ماجرای منع و نهی [[پیامبر(ص)]] از نمازگزاردن بر جنازه منافقان و [[دعا]] کردن برای آنها و ایستادن در کنار قبرهایشان اشاره دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۳۶۰؛ سوره توبه، آیه ۸۴.</ref> بنا به نظر مفسران این نهی از نمازگزاردن بر جنازه منافقان و ایستادن در کنار قبر آنان دلالت می‌کند بر این که ایستادن کنار قبر و دعاخواندن، [[عبادت|عبادتی]] مشروع است وگرنه [[خدا|خداوند]]، تنها از انجام آن در کنار قبر منافقان نهی نمی‌کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۰۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۳۶۰.</ref> | ||
*'''سنت پیامبر(ص):''' زیارت قبور از همان صدر اسلام عملی مشروع و رایج بوده است. به‌گزارش ابن‌شَبَّه در کتاب «تاریخ المدینة المنورة»، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] زمانی که از [[فتح مکه]] به سمت [[مدینه]] بازمی‌گشت، به زیارت قبر مادرش [[آمنه بنت وهب|آمنه]] رفت و گفت: «این قبر مادر من است، از خداوند زیارت او را خواسته بودم و او اجازه این کار را به من داد».<ref>ابن‌شبه، تاریخ المدینة المنورة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲۰.</ref> همچنین نقل شده که وی به زیارت قبور شهدای جنگ احد<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۱۲.</ref> و زیارت قبور مؤمنان به [[قبرستان بقیع]] می‌رفت.<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۷۸.</ref> | *'''سنت پیامبر(ص):''' زیارت قبور از همان صدر اسلام عملی مشروع و رایج بوده است. به‌گزارش ابن‌شَبَّه در کتاب «تاریخ المدینة المنورة»، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] زمانی که از [[فتح مکه]] به سمت [[مدینه]] بازمی‌گشت، به زیارت قبر مادرش [[آمنه بنت وهب|آمنه]] رفت و گفت: «این قبر مادر من است، از خداوند زیارت او را خواسته بودم و او اجازه این کار را به من داد».<ref>ابن‌شبه، تاریخ المدینة المنورة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲۰.</ref> همچنین نقل شده که وی به زیارت قبور شهدای جنگ احد<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۱۲.</ref> و زیارت قبور مؤمنان به [[قبرستان بقیع]] می‌رفت.<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۷۸.</ref> | ||
*'''سیره امامان معصوم(ع):''' | *'''سیره امامان معصوم(ع):''' <ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۵۱.</ref> | ||
در منابع تاریخی گزارش‌های فراوانی از سیره عملی امامان(ع) در زیارت قبور نقل شده است.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۵۱.</ref> برای نمونه در روایتی نقل شده که [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] هر جمعه به زیارت قبر [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه بن عبدالمطلب]] می‌رفت و در آنجا نماز می‌خواند و گریه می‌کرد.<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۳۳.</ref> از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل شده است که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] هر شب جمعه به زیارت قبر [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] می‌رفت.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۱۴، ص۴۰۸.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده است که [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] به زیارت قبر [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] می‌رفت، کنار قبر می‌ایستاد، گریه می‌کرد و سلام می‌داد.<ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، مکتبة الصدوق، ص۳۶-۳۷.</ref> همچنین در منابع روایی شیعه، احادیث فراوانی در فضیلت و [[مستحب|استحباب]] زیارت قبور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] و قبور مؤمنان وارد شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۷۹؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۱۴، ص۳۱۹-۶۰۰.</ref> | در منابع تاریخی گزارش‌های فراوانی از سیره عملی امامان(ع) در زیارت قبور نقل شده است.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۵۱.</ref> برای نمونه در روایتی نقل شده که [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] هر جمعه به زیارت قبر [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه بن عبدالمطلب]] می‌رفت و در آنجا نماز می‌خواند و گریه می‌کرد.<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۳۳.</ref> از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل شده است که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] هر شب جمعه به زیارت قبر [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] می‌رفت.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۱۴، ص۴۰۸.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده است که [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] به زیارت قبر [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] می‌رفت، کنار قبر می‌ایستاد، گریه می‌کرد و سلام می‌داد.<ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، مکتبة الصدوق، ص۳۶-۳۷.</ref> همچنین در منابع روایی شیعه، احادیث فراوانی در فضیلت و [[مستحب|استحباب]] زیارت قبور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] و قبور مؤمنان وارد شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۷۹؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۱۴، ص۳۱۹-۶۰۰.</ref> | ||
*'''عمل صحابه و تابعین:''' سبکی در کتاب شفاء السقام، به چندین روایت از منابع مختلف روایی اهل سنت<ref>برای نمونه نگاه کنید به مالک بن انس، الموطأ، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۶۶؛ صنعانی، مصنف، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۵۷۰-۵۷۶.</ref> استناد کرده است که برپایه آنها برخی از صحابه و تابعین به زیارت قبر پیامبر(ص) و مؤمنان می‌رفتند و به اهل قبور سلام می‌فرستادند.<ref>تقی‌الدین سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref> | *'''عمل صحابه و تابعین:''' سبکی در کتاب شفاء السقام، به چندین روایت از منابع مختلف روایی اهل سنت<ref>برای نمونه نگاه کنید به مالک بن انس، الموطأ، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۶۶؛ صنعانی، مصنف، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۵۷۰-۵۷۶.</ref> استناد کرده است که برپایه آنها برخی از صحابه و تابعین به زیارت قبر پیامبر(ص) و مؤمنان می‌رفتند و به اهل قبور سلام می‌فرستادند.<ref>تقی‌الدین سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref> | ||
*'''اجماع عالمان:''' مشروعیت زیارت قبر پیامبر(ص) همچنین مورد اجماع عالمان مسلمان است.<ref>تقی‌الدین سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۱۸۴.</ref> قاضی عیاض (درگذشت: ۵۴۴ق)، عالم و فقیه مالکی، در کتابی با عنوان «الشفاء بتعریف حقوق المصطفی»، گفته است زیارت قبر پیامبر(ص) یکی از فضایل و سنتی از سنت‌های اسلامی است که همه مسلمانان بر مشروعیت آن اجماع کرده‌اند.<ref>عیاض، الشفاء بتعریف حقوق المصطفی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۹۴.</ref> | *'''اجماع عالمان:''' مشروعیت زیارت قبر پیامبر(ص) همچنین مورد اجماع عالمان مسلمان است.<ref>تقی‌الدین سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۱۸۴.</ref> قاضی عیاض (درگذشت: ۵۴۴ق)، عالم و فقیه مالکی، در کتابی با عنوان «الشفاء بتعریف حقوق المصطفی»، گفته است زیارت قبر پیامبر(ص) یکی از فضایل و سنتی از سنت‌های اسلامی است که همه مسلمانان بر مشروعیت آن اجماع کرده‌اند.<ref>عیاض، الشفاء بتعریف حقوق المصطفی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۹۴.</ref> | ||
*'''سیره مسلمانان:''' سیره مسلمانان از همان زمان پیامبر(ص) بر این بود که به زیارت قبور مؤمنان می‌رفتند و برای آنان دعا می‌کردند.<ref>زارعی سبزواری، زیارت در نگاه شریعت، نشر مشعر، ص۲۱.</ref> ابوبکر کاشانی در کتاب «بدائع الصنائع» با استناد به این حدیث از پیامبر(ص)، «نَهَيْتُكُمْ عَنْ زِيَارَةِ الْقُبورِ فَزُوروهَا؛ پیش از این شما را از زیارت قبور نهی کرده بودم، اما حالا زیارت کنید.»<ref>مسلم، صحیح مسلم، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۶۷۲.</ref> گفته است پس از آن که پیامبر(ص) به زیارت قبور اذن داد، مسلمانان آن را مشروع دانسته و از همان زمان تا به امروز به آن اهتمام داشته‌اند.<ref>کاشانی، بدائع الصنائع، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۲۰.</ref> | *'''سیره مسلمانان:''' سیره مسلمانان از همان زمان پیامبر(ص) بر این بود که به زیارت قبور مؤمنان می‌رفتند و برای آنان دعا می‌کردند.<ref>زارعی سبزواری، زیارت در نگاه شریعت، نشر مشعر، ص۲۱.</ref> ابوبکر کاشانی در کتاب «بدائع الصنائع» با استناد به این حدیث از پیامبر(ص)، «نَهَيْتُكُمْ عَنْ زِيَارَةِ الْقُبورِ فَزُوروهَا؛ پیش از این شما را از زیارت قبور نهی کرده بودم، اما حالا زیارت کنید.»<ref>مسلم، صحیح مسلم، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۶۷۲.</ref> گفته است پس از آن که پیامبر(ص) به زیارت قبور اذن داد، مسلمانان آن را مشروع دانسته و از همان زمان تا به امروز به آن اهتمام داشته‌اند.<ref>کاشانی، بدائع الصنائع، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۲۰.</ref> | ||