نهج الفصاحه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

{{یاد| [[تسامح در ادله سنن]] قاعده‌ای فقهی و اصولی به معنای آسان‌گیری نسبت به مستندات احکام مستحب است. فقها بر اساس این قاعده، در ادله و مستندات احکام مستحب سخت‌گیری نمی‌کنند. مهم‌ترین دلیلی که مورد تکیهٔ عموم موافقان قاعده است، همان اخباری است که به «اخبار من بلغ» معروف‌اند و بر آن‌ها ادعای تواتر شده‌است}}

پاینده در علت نامگذاری کتاب چنین بیان کرده که پیامبر به تصریح خودش افصح العرب بوده و همین کافی است که بتوان مجموعه‌ای از کلماتش را نهج الفصاحه نامید چرا که نهج طریقه (راه) روشن راست و سخنان افصح عرب، راه روشن فصاحت است.<ref>پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، ۱۳۵۶ش، مقدمه چاپ دوم، ص۱۶۱.</ref>{{یاد| پاینده در مقدمه نهج الفصاحه دراین باره نوشته است:يكى از معاصران بر عنوان مجموعۀ ما خرده گرفته كه از عنوان نهج الفصاحه بر كلمات پيمبر اين وهم تواند زاد كه وى تعليم ديده است،او بيش از اين نگفته و من از گفتۀ وى بيش از اين نتوانستم دانست كه اعتراضى واهى است حديث«انا افصح العرب»اگر متواتر نيست به شياع از احاديث عادى برتر است و عنوان«افصح»كه پيمبر بخويش مى‌دهد كافى است كه مجموعه‌اى از كلمات او را نهج الفصاحه توان ناميد كه نهج طريقۀ روشن است و سخنان افصح عرب،راه روشن فصاحت است.<ref>پاینده، نهج الفصاحه، نشردنیای دانش، ص۱۴۷.</ref>}}

[[پرونده:پاینده.jpg|بندانگشتی|ابوالقاسم پاینده؛ نویسنده کتاب نهج‌الفصاحه]]