پرش به محتوا

بقعه خدیجه‌خاتون: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
==موقعیت و تاریخچه ساخت==
==موقعیت و تاریخچه ساخت==


اين بقعه در قبرستان روستای خدیجه خاتون در 35 كيلومترى جنوب شهر [[قم]] قرار دارد و در واقع تنها اثر ارزشمند باقی مانده از [[قرن هشتم]] در خارج از شهر قم است.
اين بقعه در قبرستان روستای خدیجه خاتون در ۳۵ كيلومترى جنوب شهر [[قم]] قرار دارد و در واقع تنها اثر ارزشمند باقی مانده از [[قرن هشتم]] در خارج از شهر قم است.


بنابر كتيبه سراسرى بنا در داخل ضلع شمالی و كتيبه ديگرى در زيرگوشوارها، اين بقعه در 770 به دستور [[غیاث الدین امیرمحمد]]، از فرمانروايان مستقل [[قم]]، ساخته و سپس تجديد بنا شده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 202ـ204</ref> بنابر كتيبه ديگرى كه از زيرگوشوار شمال غربى آغاز می شود، استادكاران اين بنا درويش على طاهر و درويش ابراهيم بن حسن حلاج و على بن محمد ابوشجاع، هنرمند برجسته قرن هشتم، بوده‌اند.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ عرب، ص 161</ref>
بنابر كتيبه سراسرى بنا در داخل ضلع شمالی و كتيبه ديگرى در زيرگوشوارها، اين بقعه در ۷۷۰ به دستور [[غیاث الدین امیرمحمد]]، از فرمانروايان مستقل [[قم]]، ساخته و سپس تجديد بنا شده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 202ـ204</ref> بنابر كتيبه ديگرى كه از زيرگوشوار شمال غربى آغاز می شود، استادكاران اين بنا درويش على طاهر و درويش ابراهيم بن حسن حلاج و على بن محمد ابوشجاع، هنرمند برجسته قرن هشتم، بوده‌اند.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ عرب، ص 161</ref>


بر دو سوى بدنه جنوبی بنا، پنج بيت شعر بر روى ده قطعه كاشى با زمينه لاجوردى نوشته شده كه در آن، نام سازنده ضريح چوبی، اسكندر، و تاريخ [[محرّم]] 1321 آمده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ فيض قمى، ج 2، ص 432ـ433</ref>
بر دو سوى بدنه جنوبی بنا، پنج بيت شعر بر روى ده قطعه كاشى با زمينه لاجوردى نوشته شده كه در آن، نام سازنده ضريح چوبی، اسكندر، و تاريخ [[محرّم]] ۱۳۲۱ آمده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ فيض قمى، ج 2، ص 432ـ433</ref>


اين بقعه به سبب ارزشهاى تاريخى، هنرى و مذهبى در 1378ش، در فهرست [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسيد.<ref>ر.ک:پازوكى طرودى و شادمهر، ص 303</ref>
اين بقعه به سبب ارزشهاى تاريخى، هنرى و مذهبى در 1378ش، در فهرست [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسيد.<ref>ر.ک:پازوكى طرودى و شادمهر، ص 303</ref>


==خصوصیات ظاهری==
==خصوصیات ظاهری==
کاربر ناشناس