کاربر ناشناس
بقعه خدیجه‌خاتون: تفاوت میان نسخه‌ها
تغییر سرفصل و حذف سرفصل اضافه
imported>Jalalyaghmoori (تغییر سرفصل و حذف زیرفصل اضافه) |
imported>Jalalyaghmoori (تغییر سرفصل و حذف سرفصل اضافه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بقعه خديجه خاتون'''، اثر باقی مانده از قرن هشتم، در قبرستان روستای خدیجه خاتون که در 35 كيلومترى جنوب شهر [[قم]] قرار دارد. اين بقعه منسوب به خديجه خاتون، يكى از فرزندان [[امام جعفر صادق (ع)]] است. | '''بقعه خديجه خاتون'''، اثر باقی مانده از قرن هشتم، در قبرستان روستای خدیجه خاتون که در 35 كيلومترى جنوب شهر [[قم]] قرار دارد. اين بقعه منسوب به خديجه خاتون، يكى از فرزندان [[امام جعفر صادق (ع)]] است. | ||
==شخص دفن‌شده در امامزاده== | ==شخص دفن‌شده در امامزاده== | ||
براساس كتيبه اى در بنا، اين بقعه منسوب به خديجه خاتون، يكى از فرزندان [[امام جعفر صادق (ع)]] است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 204</ref> | براساس كتيبه اى در بنا، اين بقعه منسوب به خديجه خاتون، يكى از فرزندان [[امام جعفر صادق (ع)]] است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 204</ref> | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
فيض قمى<ref>فیض قمی،ج 2، ص 427ـ428</ref> به دليل اینکه نام خديجه در ميان دختران آن امام و سادات مهاجر به [[قم]] تا سده چهارم موجود نبود و نیز ذكر خاتون در دنباله نام خديجه، كه واژه‌هاى مغولی است، شخص مدفون در بقعه را فرزند بلافصل امام ندانسته و معتقد است وى در سده ششم يا هفتم مى‌زيسته و از نوادگان [[علی بن حسن العلوی العریضی]] از خاندان [[علی بن جعفر]] بوده است. | فيض قمى<ref>فیض قمی،ج 2، ص 427ـ428</ref> به دليل اینکه نام خديجه در ميان دختران آن امام و سادات مهاجر به [[قم]] تا سده چهارم موجود نبود و نیز ذكر خاتون در دنباله نام خديجه، كه واژه‌هاى مغولی است، شخص مدفون در بقعه را فرزند بلافصل امام ندانسته و معتقد است وى در سده ششم يا هفتم مى‌زيسته و از نوادگان [[علی بن حسن العلوی العریضی]] از خاندان [[علی بن جعفر]] بوده است. | ||
==تاریخچه ساخت== | ==موقعیت و تاریخچه ساخت== | ||
اين بقعه در قبرستان روستای خدیجه خاتون در 35 كيلومترى جنوب شهر [[قم]] قرار دارد و در واقع تنها اثر ارزشمند باقی مانده از قرن هشتم در خارج از شهر قم است. | |||
بنابر كتيبه سراسرى بنا در داخل ضلع شمالی و كتيبه ديگرى در زيرگوشوارها، اين بقعه در 770 به دستور [[غیاث الدین امیرمحمد]]، از فرمانروايان مستقل [[قم]]، ساخته و سپس تجديد بنا شده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 202ـ204</ref> بنابر كتيبه ديگرى كه از زيرگوشوار شمال غربى آغاز می شود، استادكاران اين بنا درويش على طاهر و درويش ابراهيم بن حسن حلاج و على بن محمد ابوشجاع، هنرمند برجسته قرن هشتم، بوده‌اند.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ عرب، ص 161</ref> | بنابر كتيبه سراسرى بنا در داخل ضلع شمالی و كتيبه ديگرى در زيرگوشوارها، اين بقعه در 770 به دستور [[غیاث الدین امیرمحمد]]، از فرمانروايان مستقل [[قم]]، ساخته و سپس تجديد بنا شده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 202ـ204</ref> بنابر كتيبه ديگرى كه از زيرگوشوار شمال غربى آغاز می شود، استادكاران اين بنا درويش على طاهر و درويش ابراهيم بن حسن حلاج و على بن محمد ابوشجاع، هنرمند برجسته قرن هشتم، بوده‌اند.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ عرب، ص 161</ref> | ||
بر دو سوى بدنه جنوبی بنا، پنج بيت شعر بر روى ده قطعه كاشى با زمينه لاجوردى نوشته شده كه در آن، نام سازنده ضريح چوبی، اسكندر، و تاريخ [[محرّم]] 1321 آمده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ فيض قمى، ج 2، ص 432ـ433</ref> | بر دو سوى بدنه جنوبی بنا، پنج بيت شعر بر روى ده قطعه كاشى با زمينه لاجوردى نوشته شده كه در آن، نام سازنده ضريح چوبی، اسكندر، و تاريخ [[محرّم]] 1321 آمده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ فيض قمى، ج 2، ص 432ـ433</ref> | ||
اين بقعه به سبب ارزشهاى تاريخى، هنرى و مذهبى در 1378ش، در فهرست [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسيد.<ref>ر.ک:پازوكى طرودى و شادمهر، ص 303</ref> | اين بقعه به سبب ارزشهاى تاريخى، هنرى و مذهبى در 1378ش، در فهرست [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسيد.<ref>ر.ک:پازوكى طرودى و شادمهر، ص 303</ref> | ||
==خصوصیات ظاهری== | ==خصوصیات ظاهری== | ||