پرش به محتوا

بقعه خدیجه‌خاتون: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Ahmadian
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei
خط ۵: خط ۵:
براساس كتيبه اى در بنا، اين بقعه منسوب به خديجه خاتون، يكى از فرزندان [[امام جعفرصادق علیه‌السلام|امام جعفرصادق عليه السلام]] است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 204</ref>
براساس كتيبه اى در بنا، اين بقعه منسوب به خديجه خاتون، يكى از فرزندان [[امام جعفرصادق علیه‌السلام|امام جعفرصادق عليه السلام]] است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 204</ref>
===دیدگاه فيض قمى===
===دیدگاه فيض قمى===
فيض قمى<ref>فیض قمی،ج 2، ص 427ـ428</ref> به دليل نبودن نام خديجه در ميان دختران آن امام و سادات مهاجر به [[قم]] تا سده چهارم و ذكر خاتون در دنباله نام خديجه، كه واژهاى مغولی است، شخص مدفون در بقعه را فرزند بلافصل امام ندانسته و معتقد است وى در سده ششم يا هفتم مى زيسته و از احفاد [[علی بن حسن العلوی العُرَیضی]] از دودمان [[علی بن جعفر]] بوده است.
فيض قمى<ref>فیض قمی،ج 2، ص 427ـ428</ref> به دليل اینکه نام خديجه در ميان دختران آن امام و سادات مهاجر به [[قم]] تا سده چهارم موجود نبود و نیز ذكر خاتون در دنباله نام خديجه، كه واژهاى مغولی است، شخص مدفون در بقعه را فرزند بلافصل امام ندانسته و معتقد است وى در سده ششم يا هفتم مى زيسته و از نوادگان [[علی بن حسن العلوی العُرَیضی]] از خاندان [[علی بن جعفر]] بوده است.
 
==تاریخچه ساخت==
==تاریخچه ساخت==
بنابر كتيبه سراسرى بنا در داخل ضلع شمالی و كتيبه ديگرى در زيرگوشوارها، اين بقعه در 770 به دستور [[غیاث الدین امیرمحمد]]، از فرمانروايان مستقل [[قم]]، ساخته و سپس تجديد بنا شده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 202ـ204</ref> بنابر كتيبه ديگرى كه از زيرگوشوار شمال غربى آغاز می شود، استادكاران اين بنا درويش على طاهر و درويش ابراهيم بن حسن حلاج و على بن محمد ابوشجاع، هنرمند برجسته قرن هشتم، بوده اند.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ عرب، ص 161</ref>
بنابر كتيبه سراسرى بنا در داخل ضلع شمالی و كتيبه ديگرى در زيرگوشوارها، اين بقعه در 770 به دستور [[غیاث الدین امیرمحمد]]، از فرمانروايان مستقل [[قم]]، ساخته و سپس تجديد بنا شده است.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 202ـ204</ref> بنابر كتيبه ديگرى كه از زيرگوشوار شمال غربى آغاز می شود، استادكاران اين بنا درويش على طاهر و درويش ابراهيم بن حسن حلاج و على بن محمد ابوشجاع، هنرمند برجسته قرن هشتم، بوده اند.<ref>ر.ک:مدرسى طباطبائى، ج 2، ص 205؛ عرب، ص 161</ref>
کاربر ناشناس