مشهد: تفاوت میان نسخهها
←تاریخ
(←تاریخ) |
(←تاریخ) |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
از آغاز سکونت مردم در کنار مدفن امام رضا (ع)، اخبار دقیقی در دست نیست، اما بر اساس اسناد تاریخی، در اواخر قرن سوم هجری قمری، گروهی از علویان، [[سادات]] و خویشاوندان در کنار مزار وی ساکن بودهاند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۲.</ref> به تدریج محلهایی برای استراحت زائران، بازار و مسافرخانههایی در این محل پدید آمد و مشهد الرضا به معنای محل دفن امام رضا (ع)، به شهری در کنار شهر نوقان(نوغان) تبدیل شد و گروه زیادی از [[شیعیان]] و علاقمندان به اهل بیت، در آن ساکن شدند یا برای [[زیارت]] به آن وارد شدند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۲، ۴۳.</ref> | از آغاز سکونت مردم در کنار مدفن امام رضا (ع)، اخبار دقیقی در دست نیست، اما بر اساس اسناد تاریخی، در اواخر قرن سوم هجری قمری، گروهی از علویان، [[سادات]] و خویشاوندان در کنار مزار وی ساکن بودهاند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۲.</ref> به تدریج محلهایی برای استراحت زائران، بازار و مسافرخانههایی در این محل پدید آمد و مشهد الرضا به معنای محل دفن امام رضا (ع)، به شهری در کنار شهر نوقان(نوغان) تبدیل شد و گروه زیادی از [[شیعیان]] و علاقمندان به اهل بیت، در آن ساکن شدند یا برای [[زیارت]] به آن وارد شدند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۲، ۴۳.</ref> | ||
'''قرن چهارم: ویرانی حرم به دست | '''قرن چهارم: ویرانی حرم به دست سبکتکین'''{{سخ}} | ||
قرن چهارم هجری، با رفت و آمد علما و دانشمندان مسلمان و [[محدث (ابهامزدایی)|محدثان]] خراسان به مشهد همراه بود؛ تا آنجا که [[شیخ صدوق]] چند بار از [[ری]] به مشهد رفت و سه مجلس از [[کتاب امالی شیخ صدوق|کتاب امالی]] او، در کنار مزار امام رضا (ع) نوشته شده است.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۴.</ref> در این دوره که مقارن [[آل بویه|حکومت آل بویه]] در ایران بوده، مساجد و مدارسی در مشهد پدید آمد و عالمان و فقیهان شیعه به تبلیغ معارف [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت]] مشغول بودهاند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۴، ۴۵.</ref> پس از روی کار آمدن [[غزنویان]] در ایران، در میانه سالهای ۳۷۰ تا ۳۸۰ق، امیر سبکتکین به دلیل ضدیت با شیعه و تحت تاثیر تبلیغات مخالفان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت]]، دستور ویرانکردن شهر مشهد را صادر کرد. در این جریان، [[گنبد]] حرم امام رضا (ع) تخریب شد، ورود زائران به حرم ممنوع و ساکنان شهر هم اخراج شدند. حتی منازل شهر هم ویران شد تا مشهد به شهری ویران تبدیل شود. مشهد تا سالها خالی از سکنه ماند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۸.</ref> | قرن چهارم هجری، با رفت و آمد علما و دانشمندان مسلمان و [[محدث (ابهامزدایی)|محدثان]] خراسان به مشهد همراه بود؛ تا آنجا که [[شیخ صدوق]] چند بار از [[ری]] به مشهد رفت و سه مجلس از [[کتاب امالی شیخ صدوق|کتاب امالی]] او، در کنار مزار امام رضا (ع) نوشته شده است.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۴.</ref> در این دوره که مقارن [[آل بویه|حکومت آل بویه]] در ایران بوده، مساجد و مدارسی در مشهد پدید آمد و عالمان و فقیهان شیعه به تبلیغ معارف [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت]] مشغول بودهاند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۴، ۴۵.</ref> پس از روی کار آمدن [[غزنویان]] در ایران، در میانه سالهای ۳۷۰ تا ۳۸۰ق، امیر سبکتکین به دلیل ضدیت با شیعه و تحت تاثیر تبلیغات مخالفان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت]]، دستور ویرانکردن شهر مشهد را صادر کرد. در این جریان، [[گنبد]] حرم امام رضا (ع) تخریب شد، ورود زائران به حرم ممنوع و ساکنان شهر هم اخراج شدند. حتی منازل شهر هم ویران شد تا مشهد به شهری ویران تبدیل شود. مشهد تا سالها خالی از سکنه ماند.<ref>عطاردی، فرهنگ خراسان، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۸.</ref> | ||