۵٬۹۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ جعبه اطلاعات روایت | {{جعبه اطلاعات روایت | ||
| عنوان = حدیث من مات | | عنوان = حدیث من مات | ||
| عرض = | | عرض = | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| مؤید قرآنی = | | مؤید قرآنی = | ||
}} | }} | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = {{حدیث| | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = {{حدیث|پیامبر اسلام(ص): {{سخ}}مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة؛ هر کس بميرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلى مرده است.}}|تاریخ بایگانی| منبع =[[مناقب ابن شهرآشوب]]، ج۱، ص۲۴۶؛ | ||
| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پسزمینه =#FFF9E7| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | | تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پسزمینه =#FFF9E7| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
'''حَدیث مَنْ مات''' [[حدیث|حدیثی]] از [[پیامبر اکرم(ص)]] که ''هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلی مرده است''. این حدیث با الفاظ مختلف در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده است. [[شیعیان]] این حدیث را درباره مسئله [[امامت]] میدانند و لزوم شناخت و اطاعت از امام را از آن استنباط میکنند. اهل سنت این روایت را مربوط به بحث ارتباط مردم با [[حاکم]] اسلامی و لزوم [[بیعت]] با او دانستهاند. | '''حَدیث مَنْ مات''' [[حدیث|حدیثی]] از [[پیامبر اکرم(ص)]] که ''هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلی مرده است''. این حدیث با الفاظ مختلف در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده است. [[شیعیان]] این حدیث را درباره مسئله [[امامت]] میدانند و لزوم شناخت و اطاعت از امام را از آن استنباط میکنند. اهل سنت این روایت را مربوط به بحث ارتباط مردم با [[حاکم]] اسلامی و لزوم [[بیعت]] با او دانستهاند. | ||
==متن حدیث در منابع شیعه و اهل سنت == | ==متن حدیث در منابع شیعه و اهل سنت== | ||
این [[حدیث]] در منابع مختلف [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده است: | این [[حدیث]] در منابع مختلف [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده است: | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[ابن ابییعفور]] نقل میکند: از [[امام صادق(ع)]] درباره گفتار [[پیامبر اسلام]]: «مَنْ مَاتَ وَ لَیسَ لَهُ إِمَامٌ فَمِیتَتُهُ مِیتَةٌ جَاهِلِیةٌ؛ هر فردی که بمیرد در حالی که امامی نداشته باشد، مرگش، مرگ جاهلی است» پرسیدم که آیا مقصود مردن در حالت کفر است؟ امام صادق(ع) فرمود: مردن در حالت گمراهی است. عرض کردم: هر که در این زمان هم بمیرد و او را پیشوائی نباشد، مرگش، مرگ جاهلیت است؟ فرمود: آری.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۷۶</ref> برخی علمای شیعه روایت من مات را [[متواتر]] در منابع شیعه و اهل سنت دانستهاند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۳۶۸.</ref> [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] در کتاب اربعون حدیث روایت را مورد اتفاق میان شیعه و اهل سنت دانسته است.<ref>شیخ بهائی، الأربعون حديثا، ج۱، ص۴۳۱.</ref> | [[ابن ابییعفور]] نقل میکند: از [[امام صادق(ع)]] درباره گفتار [[پیامبر اسلام]]: «مَنْ مَاتَ وَ لَیسَ لَهُ إِمَامٌ فَمِیتَتُهُ مِیتَةٌ جَاهِلِیةٌ؛ هر فردی که بمیرد در حالی که امامی نداشته باشد، مرگش، مرگ جاهلی است» پرسیدم که آیا مقصود مردن در حالت کفر است؟ امام صادق(ع) فرمود: مردن در حالت گمراهی است. عرض کردم: هر که در این زمان هم بمیرد و او را پیشوائی نباشد، مرگش، مرگ جاهلیت است؟ فرمود: آری.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۷۶</ref> برخی علمای شیعه روایت من مات را [[متواتر]] در منابع شیعه و اهل سنت دانستهاند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۳۶۸.</ref> [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] در کتاب اربعون حدیث روایت را مورد اتفاق میان شیعه و اهل سنت دانسته است.<ref>شیخ بهائی، الأربعون حديثا، ج۱، ص۴۳۱.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = {{حدیث| | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = {{حدیث|پیامبر اسلام(ص): {{سخ}}مَنْ مَاتَ بِغَیرِ إِمَامٍ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً؛ کسی که بدون امام بمیرد؛ به مرگ جاهلی مرده است.}}|تاریخ بایگانی| منبع = [[احمد بن حنبل]]، مسند احمد، ۱۴۲۱ق، ج۲۸، ص۸۸| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پسزمینه =#FFF9E7| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
===منابع اهل سنت=== | ===منابع اهل سنت=== | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
تعدادی از منابع شیعه و اهل سنت روایت «من مات» را نقل کردهاند. | تعدادی از منابع شیعه و اهل سنت روایت «من مات» را نقل کردهاند. | ||
===منابع اهل سنت=== | ===منابع اهل سنت=== | ||
* [[مسند احمد بن حنبل]]<ref>ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۲۱ق، ج۲۸، ص۸۸.</ref> | *[[مسند احمد بن حنبل]]<ref>ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۲۱ق، ج۲۸، ص۸۸.</ref> | ||
* مسند ابوداود سلیمان بن داود طیالسی<ref>ابو داوود، مسند ابوداوود، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۴۲۵.</ref> | *مسند ابوداود سلیمان بن داود طیالسی<ref>ابو داوود، مسند ابوداوود، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۴۲۵.</ref> | ||
* مسند الشامیین، ابوالقاسم طبرانی<ref>طبرانی، مسند الشامیین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> | *مسند الشامیین، ابوالقاسم طبرانی<ref>طبرانی، مسند الشامیین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> | ||
===منابع شیعه=== | ===منابع شیعه=== | ||
* [[کافی]]، [[کلینی]]<ref>کلینی، کافی، ۱۴۲۹ق، ج۳، ص۵۸.</ref> | *[[کافی]]، [[کلینی]]<ref>کلینی، کافی، ۱۴۲۹ق، ج۳، ص۵۸.</ref> | ||
* [[کمال الدین و تمام النعمة]]، [[شیخ صدوق]]<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۰۹</ref> | *[[کمال الدین و تمام النعمة]]، [[شیخ صدوق]]<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۰۹</ref> | ||
* [[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر]]، [[خزاز رازی]].<ref>خزاز رازی، کفایة الأثر، ۱۴۰۱ق، ص۲۹۶.</ref> | *[[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر]]، [[خزاز رازی]].<ref>خزاز رازی، کفایة الأثر، ۱۴۰۱ق، ص۲۹۶.</ref> | ||
==معنای حدیث نزد علمای شیعه و اهل سنت== | ==معنای حدیث نزد علمای شیعه و اهل سنت== | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
البته برخی از منابع اهل سنت، امام در روایت فوق را به پیامبر اسلام معنا کردهاند و معتقدند باید به پیامبر اسلام [[ایمان]] داشت؛ زیرا او امام اهل زمین در این دنیا است.<ref>ابنحبان، صحیح ابن حبان، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۴۳۴.</ref> | البته برخی از منابع اهل سنت، امام در روایت فوق را به پیامبر اسلام معنا کردهاند و معتقدند باید به پیامبر اسلام [[ایمان]] داشت؛ زیرا او امام اهل زمین در این دنیا است.<ref>ابنحبان، صحیح ابن حبان، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۴۳۴.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
==منابع== | ==منابع== |