رساله لقاءالله (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف در مقدمه بخش اول کتاب، با بررسی و نقد نظرات عالمان شیعه درباره نحوه دیدار خدا و معنای صحیح آن، ممکن بودن آن را اثبات و چگونگی وقوع آن را بیان کرده است.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاء‌الله، ۱۳۸۵ش، ص۱۱.</ref> بخش دوم رساله را نیز، به اثبات نظریه وحدت شخصی وجود بر طبق برداشت عارفان اختصاص داده است.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاء‌الله، ۱۳۸۵ش، ص۱۷۴.</ref>

مؤلف ابتدا در راه اثبات وحدت شخصی وجود و دفاع از آن؛ با استناد به [[حدیث|روایتی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] بیان می‌دارد که اهل سیر و سلوک در این خصوص دچار اشکالات و توهمات و ادعاهاى مختلف شده اند که بعضى از نظریه‌ها غیرمعقول و بعضى از آنها نیز به رد و [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]] ختم شده است. <ref>ملکی تبریزی، رساله لقاء‌الله، ۱۳۸۵ش، ص۱۷۴.</ref> در ادامه با بیان حکایتی از حکیمی اصفهانی؛ مخالفان وحدت وجود را به تعقل و اندیشه دعوت می‌کند.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاء‌الله، ۱۳۸۵ش، ص۱۷۸.</ref> مؤلف با بیان اینکه «وجود منبسط از شئون وجود حقیقى و از ظهورات و تجلیات خدا است» به تحلیل نظریه کسانی که از طریق مکاشفه، به وحدت وجود عرفانی رسیده‌اند می‌پردازد.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاء‌الله، ۱۳۸۵ش، ص۱۹۰-۲۱۶.</ref>