سوره کافرون: تفاوت میان نسخه‌ها

==معرفی==

این سوره را '''کافرون''' نامیده‌اند؛ زیرا در مورد [[کافر|کافران]] نازل شده و با خطاب به آنان آغاز شده است. نام‌های دیگری نیز برای این سوره بیان شده است، از جمله «عبادت» و «جَحد». [[عبادت]] نامیدن این سوره به این دلیل است که واژه عبادت و مشتقات آن در این سوره بسیار به کار رفته است و «جَحد» به معنای انکار است و به این دلیل به کار رفته که سوره کافرون درباره کسانی سخن می‌گوید که دین خدا را انکار می‌کنند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰-۱۲۶۹.</ref>

سوره کافرون جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، هجدهمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، صد و نهمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۳۰ [[قرآن]] جای دارد. [[علامه طباطبایی |نویسنده تفسیر المیزان]] مکی و مدنی بودن سوره را اختلافی دانسته ولی معتقد است که از سیاق و نظم حاکم بر آن مکی بودنش ظاهر است. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۷۳.

</ref>

سوره کافرون ۶ آیه، ۲۷ کلمه و ۹۹ حرف دارد. این سوره از سوره‌های کوتاه قرآن و جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفَصَّلات]] (دارای آیات کوتاه) است. سوره کافرون یکی از چهارقُل است، چهار سوره‌ای که با «قُل» شروع می‌شوند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰-۱۲۶۹.</ref>

{{سوره کافرون}}

مفسران (از جمله طبری، [[شیخ طوسی|طوسی]]، میبدی، زمخشری، [[طبرسی]] و [[ابوالفتوح رازی|ابوالفتوح]]) در [[شأن نزول]] این [[سوره]] نوشته‌اند عده‌ای از بزرگان [[قریش]] که پیشوایان [[کفر]] و گمراهی بودند از [[ولید بن مغیره]]، [[عاص بن وائل]]، [[امیه بن خلف]]، [[اسود بن عبدالمطلب]] و [[حارث بن قیس]] نزد [[پیامبر (ص)]] آمده بودند و پیشنهاد سازشکاری دو جانبه می‌دادند و می‌گفتند مدتی (سالی) تو بر دین ما باش و بت‌ها و خدایان ما را بپرست و مدتی (سالی) ما به دین تو درمی‌آییم و خدای تو را می‌پرستیم، پیامبر(ص) قاطعانه پیشنهاد آنان را رد کرد و این سوره نازل شد.<ref>قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ذیل سوره کافرون.</ref>

آیات ۴و ۵«وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ* وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ »می‌تواند تأکید مضمون آیات ۲و۳ « لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ* وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ »باشد و  می‌تواند به معنای این باشد که پیامبراز سوی خداوند مأمور است که به این کافران بگوید که  هیچ مشارکت و نقطه اشتراکی میان او و کافران وجود ندارد نه در عبادت و نه در معبود زیرا معبود پیامبر الله است ومعبود کافران بت است و عبادت پیامبر براساس تشریع وقانون خداست و عبادت کافران بدعتی برخاسته از جهل و دروغ بافی است. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص ۳۷۴.  

طبق فتوای فقهای شیعه، اگر نمازگزار پس از خواندن [[سوره حمد]]، سوره کافرون یا [[سوره توحید|توحید]] را آغاز کرده باشد، نمی تواند آن را قطع کند و سوره دیگری بخواند؛ اما در سایر سوره ها اگر به نصف سوره نرسیده باشد، می تواند آن را قطع کند و سوره دیگری بخواند.<ref>طباطبایی یزدی، عروة الوثقی، مكتب آية الله العظمى السيد السيستاني، ج۲، ص۱۳۲؛ برای نمونه مراجعه کنید به: امام خمینی، رساله عملیه، مسئله ۹۹۰.</ref>

{{سوره ۱۰۹ با ترجمه|شماره=۱۰۹}}

{{سوره‌های قرآن|109|[[سوره کوثر]]|[[سوره نصر]]}}

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

{{منابع}}

* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، [تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.

==پیوند به بیرون==

{{قرآن کریم}}

{{سوره‌های مفصلات}}