یتیم‌نوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

سفارشات متعدد دربارهٔ یتیمان در متون دینی موجب شد که مسلمانان در طول تاریخ نگاه ویژه‌ای به یتیمان داشته باشند. در عصر صفوی، مکتب‌خانه‌هایی برای ایتام در برخی شهرهای ایران ساخته شد که از آن میان، مکتب‌خانه ایتام مشهد در کنار حرم رضوی با موقوفات بسیارش تا اواخر عصر قاجاری فعال بود.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> در دوره قاجار تحولات بسیاری در زمینه ایجاد یتیم‌خانه رخ داد.<ref>غفاری‌راد، فیروزه، «مروری بر سابقه دارالایتام های غیردولتی در دوره قاجار»، تاریخ روایی، شماره ۲۰ و ۲۱، سال ششم، بهار و تابستان ۱۴۰۰ش، ص۶۷.</ref> در دوره پهلوی دوم، اقدامات زیادی برای ایجاد پرورشگاه ایتام انجام شد. پس از انقلاب اسلامی بر اساس مصوبه دولت در ۱۳۵۸ش، کلیه مراکزی که به نوعی در نگهداری و تربیت کودکان بی‌سرپرست و یتیم سهم داشتند، به وزارت بهداری و بهزیستی منتقل شدند.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> برخی دیگر از مکاتب ایتام نیز به دست افراد نیکوکار بنا شد.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> موسسه دارالایتام مهدیه همدان تأسیس در سال ۱۳۵۱ش،<ref>«[https://www.darolaytam.ir/darolaytam/history.html معرفی و تاریخچه]» دارالایتام مهدیه همدان، بازدید: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.</ref> خانه نوباوگان محمدعلی مظفری تهران تأسیس در سال ۱۳۲۶ش،<ref>«[http://www.mozaffarikids.com/%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c%d8%ae%da%86%d9%87/ تاریخچه]»، خانه نوباوگان محمدعلی مظفری، بازدید: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.</ref> پرورشگاه مژدهی رشت تأسیس ۱۳۲۸ش<ref>«[https://itam-mojhdehi.ir/index.php?mod=pages&met=showinfo&id=13 معرفی پرورشگاه مژدهی]»، موسسه جمعیت حمایت ایتام، بازدید: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.</ref> از قدیمی‌ترین یتیم‌خانه‌های ایران به شمار می‌رود.

تربیت و نگهداری یتیمان نیز در جوامع اسلامی جایگاه و اهمیت ویژه‌ای داشته است. مکتب/ مکاتب‌الایتام، مهم‌ترین و گسترده‌ترین نهاد متولی آموزش به کودکان یتیم در جهان اسلام به‌شمار می‌رفتند. دارالایتام یا یتیم‌خانه‌ها در کشورهای اسلامی از اواخر قرن سیزدهم تشکیل شد و سپس در قرن چهاردهم، رشد سریع و چشمگیری یافت.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref>