قرمطیان: تفاوت میان نسخهها
←حکومت قرمطیان در بحرین: اصلاح ارقام
(←حکومت قرمطیان در بحرین: اصلاح ارقام) |
|||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
==حکومت قرمطیان در بحرین== | ==حکومت قرمطیان در بحرین== | ||
ابو سعید جنابی را حمدان به منطقه [[بحرین]] فرستاد و ابو سعید با جلب نظر برخی از قبایل منطقه مانند بخشی از قبیله ربیعه، دولتی را در آنجا تشکیل داد و در ۲۸۷ ق توانست نیروهای خلیفه، که برای سرکوب آنان به این منطقه آمده بودند را شکست دهد. در سال ۲۹۰ هجری قمری چند شهر مهم و پایتخت بحرین به دست قرامطه افتاد. دولت قرامطه در بحرین حدود دو قرن دوام آورد. دامنه نفوذ آنان در برخی اوقات، از یک سو تا [[مکه]] و [[مدینه]] و از سوی دیگر تا شهرهای جنوبی [[عراق]] مانند [[بصره]] گسترش داشت.<ref>دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۱.</ref> | ابو سعید جنابی را حمدان به منطقه [[بحرین]] فرستاد و ابو سعید با جلب نظر برخی از قبایل منطقه مانند بخشی از قبیله ربیعه، دولتی را در آنجا تشکیل داد و در ۲۸۷ ق توانست نیروهای خلیفه، که برای سرکوب آنان به این منطقه آمده بودند را شکست دهد. در سال ۲۹۰ هجری قمری چند شهر مهم و پایتخت بحرین به دست قرامطه افتاد. دولت قرامطه در بحرین حدود دو قرن دوام آورد. دامنه نفوذ آنان در برخی اوقات، از یک سو تا [[مکه]] و [[مدینه]] و از سوی دیگر تا شهرهای جنوبی [[عراق]] مانند [[بصره]] گسترش داشت.<ref>دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۱.</ref> | ||
== حمله به مکه و ربودن حجر الاسود== | |||
سلیمان بن ابی سعید حسن بن بهرام جنابی هجری مشهور به ابوطاهر قرمطی(زاده ۲۹۴ق) در گناوه پس از کشته شدن پدرش ابوسعید و تثبیت قدرت در هشتم ذی الحجه (روز ترویه) به مکه حمله کرد و سپاهیانش به کشتار حاجیان در کوچههای مکه، مسجدالحرام و درون کعبه پرداختند. آنان ۱۷۰۰ نفر از حاجیان را در حال طواف کشتند.<ref>ابن کثیر، البدایه والنهایه، دار إحياء التراث العربي - بيروت - لبنان، ج۱۱، ص۱۸۲.</ref> | |||
براساس گزارش [[رسول جعفریان|جعفریان]] در آثار اسلامی مکه و مدینه در سال ۳۱۷ قمری یکی از فرقه های منسوب به اسماعیلیان که به قرامطه شهرت داشت، [[حجرالاسود]] را از کنار کعبه برداشت و به [[احساء]] برد. اين گروه به مدت ۲۲ سال ـ چهار روز کم ـ تا سال ۳۳۹ هجری قمری سنگ را در آنجا نگاه داشتند و سپس در عید قربان همین سال، آن را به جای نخست باز گرداندند. <ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه،۱۳۸۱ش، ص۹۵. | |||
</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== |