پرش به محتوا

زین العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۲۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹
جز
ویرایش جزیی
جز (ویرایش جزیی)
خط ۵: خط ۵:
برپایه روایتی که در [[علل الشرائع (کتاب)|کتاب عِلَلُ الشرایع]] نقل شده از قرن دوم قمری از امام سجاد(ع) به این لقب یاد می‌شده است.<ref>صدوق، علل الشرابع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۹-۲۳۰.</ref> [[ابن شهاب زهری|ابن شهاب زُهری]]، فقیه و محدث اهل سنت هر گاه روایتی از علی بن حسین نقل می‌کرد از او به لقب زین العابدین یاد می‌نمود. [[سفیان بن عیینه|سُفیان بن عُیینَة ]](۱۰۷- ۱۹۸ق) پرسید چرا او را زین العابدین می‌خوانی؟ زهری در پاسخ به روایتی از [[پیامبر(ص)]] اشاره کرد که در [[روز قیامت]] وقتی که منادی فریاد می‌دهد زین العابدین کجاست، گویا فرزندم علی بن حسین را می‌بینم که در میان صف‌ها قدم برمی‌دارد.<ref>صدوق، علل الشرابع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۹-۲۳۰.</ref>
برپایه روایتی که در [[علل الشرائع (کتاب)|کتاب عِلَلُ الشرایع]] نقل شده از قرن دوم قمری از امام سجاد(ع) به این لقب یاد می‌شده است.<ref>صدوق، علل الشرابع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۹-۲۳۰.</ref> [[ابن شهاب زهری|ابن شهاب زُهری]]، فقیه و محدث اهل سنت هر گاه روایتی از علی بن حسین نقل می‌کرد از او به لقب زین العابدین یاد می‌نمود. [[سفیان بن عیینه|سُفیان بن عُیینَة ]](۱۰۷- ۱۹۸ق) پرسید چرا او را زین العابدین می‌خوانی؟ زهری در پاسخ به روایتی از [[پیامبر(ص)]] اشاره کرد که در [[روز قیامت]] وقتی که منادی فریاد می‌دهد زین العابدین کجاست، گویا فرزندم علی بن حسین را می‌بینم که در میان صف‌ها قدم برمی‌دارد.<ref>صدوق، علل الشرابع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۹-۲۳۰.</ref>


در [[کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب)|کتاب کَشْفُ الغُمَّه]] آمده که سبب ملقب شدن امام چهارم به «زین العابدین» آن است که شبی در [[محراب]] عبادت به [[تهجد|تَهَجُّد]] مشغول بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار بزرگی ظاهر شد تا او را از عبادت منصرف کند، امام سجاد متوجه آن نشد و مار انگشت بزرگ پای او را گزید، باز هم متوجه نشد. چون نمازش تمام شد، دانست که شیطان است، او را [[لعن|سب]] کرد و لطمه زد و دوباره مشغول عبادت شد. پس از آن، صدایی را شنید که سه مرتبه او را ندا کرد:
در [[کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب)|کتاب کَشْفُ الغُمَّه]] درباره ملقب شدن امام چهارم به «زین العابدین» آمده است که شبی در [[محراب]] عبادت به [[تهجد|تَهَجُّد]] مشغول بود، صدایی را شنید که سه مرتبه او را ندا کرد: «أنْتَ زَینُ الْعابدین؛ تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref>
أنْتَ زَینُ الْعابدین، «تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
خط ۱۸: خط ۱۷:
*اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، رضی، ۱۴۲۱ق.
*اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، رضی، ۱۴۲۱ق.
*ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، تحقیق ابوهاجر محمد سعید بن بسیونی زغلول، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا.
*ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، تحقیق ابوهاجر محمد سعید بن بسیونی زغلول، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا.
*صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، قم، کتاب‌فروشی، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م.
*صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، قم، کتاب‌فروشی داوری، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م.
*قرشی، باقر شریف، حیاة الامام زین العابدین، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۰۹ق.
*قرشی، باقر شریف، حیاة الامام زین العابدین، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۰۹ق.
{{امام سجاد(ع)}}
{{امام سجاد(ع)}}