۱۶٬۵۸۰
ویرایش
عبیدالله بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
←محل دفن
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
*در گزارشی دیگر، [[شیخ مفید]] گفته است او به همراه برادرش [[ابوبکر بن علی بن ابی‌طالب]] در سال [[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]]، در [[کربلا]] به شهادت رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۴.</ref> در [[زیارت رجبیه امام حسین(ع)]] با عبارت «السَّلَامُ عَلَی عُبَیدِاللهِ بْنِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ» به او سلام داده شده است.<ref>شهید اول، المزار، ۱۴۱۰ق، ص۱۴۹.</ref> | *در گزارشی دیگر، [[شیخ مفید]] گفته است او به همراه برادرش [[ابوبکر بن علی بن ابی‌طالب]] در سال [[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]]، در [[کربلا]] به شهادت رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۴.</ref> در [[زیارت رجبیه امام حسین(ع)]] با عبارت «السَّلَامُ عَلَی عُبَیدِاللهِ بْنِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ» به او سلام داده شده است.<ref>شهید اول، المزار، ۱۴۱۰ق، ص۱۴۹.</ref> | ||
===محل دفن=== | ===محل دفن=== | ||
به‌گفته [[ذبیح‌الله محلاتی]] در کتاب [[فرسان الهیجاء (کتاب)|فرسان الهیجاء]]، محل [[دفن]] عبیدالله بن علی منطقه مذار در کشور عراق است.<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء،۱۴۲۸ق، ج۱، ص۳۵۸.</ref> معجم المراقد و المزارات فی العراق نیز به نقل از معجم البلدان، محل دفن او را منطقه | به‌گفته [[ذبیح‌الله محلاتی]] در کتاب [[فرسان الهیجاء (کتاب)|فرسان الهیجاء]]، محل [[دفن]] عبیدالله بن علی منطقه مذار در کشور عراق است.<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء،۱۴۲۸ق، ج۱، ص۳۵۸.</ref> معجم المراقد و المزارات فی العراق نیز به نقل از معجم البلدان، محل دفن او را همین منطقه دانسته است.<ref>العامری، معجم المراقد و المزارات فی العراق، ص۲۹۳.</ref> البته در معجم البلدان نام شخصی که در منطقه مذار دفن شده، عبدالله بن علی بن ابی‌طالب ذکر شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۳۹۹ق، ج۵، ص۸۸.</ref> | ||
بنابر قول [[شیخ مفید]] که قائل است عبیدالله در [[سال ۶۱ هجری قمری|سال ۶۱ق]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیده است؛ محل [[دفن]] او را [[حرم امام حسین(ع)]] دانسته‌اند.<ref>شمس‌الدین، أنصار الحسین، ۱۴۲۹ق، ص۱۴۰-۱۴۲.</ref> | بنابر قول [[شیخ مفید]] که قائل است عبیدالله در [[سال ۶۱ هجری قمری|سال ۶۱ق]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیده است؛ محل [[دفن]] او را [[حرم امام حسین(ع)]] دانسته‌اند.<ref>شمس‌الدین، أنصار الحسین، ۱۴۲۹ق، ص۱۴۰-۱۴۲.</ref> | ||