زین العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها

ملقب شدن امام سجاد به زین العابدین را، به دلیل کثرت [[زهد]] و [[عبادت]] دانسته‌اند.<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۴۵و۱۴۶.</ref> از [[مالک بن انس]]، فقیه و محدث اهل سنت، نقل شده او در شبانه روز هزار رکعت نماز می‌خواند و به دلیل عبادتش او را زین العابدین خوانده‌اند.<ref>العبر، دار الکتب العلمیه، ج۱، ص۸۳.</ref> همچنین گفته شده در تاریخ اسلام، کسی جز علی بن الحسین(ع) به زین العابدین ملقب نشده است.<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۸۷.</ref>

برپایه روایتی که در [[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرایع]] نقل شده از قرن دوم قمری از امام سجاد(ع) به این لقب یاد می‌شده است، زهری هر گاه روایتی از علی بن حسین نقل می‌کرد از او به زین العابدین نام می‌برد، [[سفیان بن عیینه]](۱۰۷- ۱۹۸ق) پرسید چرا او را زین العابدین می‌خوانی؟ در پاسخ به روایتی از [[پیامبر(ص)]] اشاره کرد که در [[روز قیامت]] وقتی که منادی فریاد می‌دهد این زین العابدین؟ می‌بینم که فرزندم علی بن حسین که در میان صف‌ها قدم برمی‌دارد.<ref>صدوق، علل الشرابع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۹-۲۳۰.</ref>

در [[کشف الغمة|کتاب کشف الغمّه]] آمده که سبب ملقب شدن امام چهارم به «زین العابدین» آن است که شبی در [[محراب]] عبادت به [[تهجد]] ایستاده بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار بزرگی ظاهر شد تا او را از عبادت منصرف کند، امام سجاد متوجه آن نشد و مار انگشت بزرگ پای او را گزید، باز هم متوجه نشد. چون نمازش تمام شد، متوجه شد که شیطان است، او را [[سب]] کرد و لطمه زد و دوباره مشغول عبادت شد. پس از آن، صدای هاتفی را شنید که سه مرتبه او را ندا کرد: