پرش به محتوا

توسل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ۲۳ آوریل
خط ۳۹: خط ۳۹:


==توسل به مقام و منزلت پیامبر و اولیای الهی==
==توسل به مقام و منزلت پیامبر و اولیای الهی==
{{جعبه نقل قول|<small>تقی‌الدین سُبْکی:</small>{{سخ}} «توسل و استغاثه به پیامبر(ص) عملی جایز و نیکو است و جواز و حُسن آن برای هر دینداری معلوم است و آن فعل و عمل انبیاء مرسلین و سیره صالحان سلف و عالمان و عوام مسلمان بوده است. در هیچ زمان و در هیچ دینی کسی آن را انکار نکرد تا این که ابن‌تیمیه آمد و با سخنان خود، این مسئله را بر افراد ضعیف مشتبه ساخت و بدعتی را پایه‌گذاری کرد که در هیچ عصری سابقه نداشته است.»<ref>سبکی، شفاء السقام، ص۲۹۳.</ref>
{{جعبه نقل قول|<small>تقی‌الدین سُبْکی:</small>{{سخ}} «توسل و استغاثه به پیامبر(ص) عملی جایز و نیکو است و جواز و حُسن آن برای هر دینداری معلوم است و آن فعل و عمل انبیاء مرسلین و سیره صالحان سلف و عالمان و عوام مسلمان بوده است. در هیچ زمان و در هیچ دینی کسی آن را انکار نکرد تا این که ابن‌تیمیه آمد و با سخنان خود، این مسئله را بر افراد ضعیف مشتبه ساخت و بدعتی را پایه‌گذاری کرد که در هیچ عصری سابقه نداشته است.»<ref>سبکی، شفاء السقام، ص۲۹۳.</ref>{{یاد|ابن‌تیمیه در کتابی با عنوان «قاعدة جلیلة فی التوسل و الوسیلة»، توسل را سه قسم دانسته است: ۱-توسل به معنای تقرب به خداوند به واسطه طاعت او و پیامبرش. ابن‌تیمیه این نوع توسل را اصل دین دانسته و معتقد است هیچ‌یک از مسلمانان آن را انکار نکرده‌اند؛ ۲-توسل به دعای پیامبر(ص) در زمان حیاتش و به شفاعت وی در قیامت. او معتقد است این نوع توسل در میان صحابه واقع شده است؛ ۳-توسل به ذات پیامبر(ص) و خواستن چیزی از او. ابن‌تیمیه این نوع توسل را نامشروع دانسته و بر این باور است که کسی از صحابه آن را انجام نداده است.(ابن‌تیمیه، قاعدة جلیلة فی التوسل و الوسیلة، ۱۴۲۲ق، ص۸۷-۸۸.))}}
| عرض = 25%
| عرض = 25%
}}
}}
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۸۷

ویرایش