confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
(اضافه کردن) |
(ویکی سازی) |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
آیات ۲۸ تا ۴۵ سوره غافر به داستان مؤمن آل فرعون میپردازد. مؤمن آل فرعون، پسرعمو و خزانهدار [[فرعون]] بود که در مدت عمر طولانی خود ایمانش را از فرعون پنهان میکرد.<ref>محلاتی، ریاحین الشریعة، ج۵، ص۱۵۳</ref> زمانی که فرعون به او شک کرد، وی [[تقیه]] میکرد و با [[توریه]] ایمان خود را پنهان و جانش را حفظ میکرد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۶۲ش، ج۷۵، ص۴۰۲</ref> در زمان دعوت علنی حضرت موسی(ع) و ایمان آوردن ساحران به موسی(ع)، مؤمن آل فرعون هم [[ایمان]] خود را آشکار کرد و مانند ساحران به دست فرعون کشته شد. دستها و انگشتان او بر روی صلیب خشک و فلج شده بود و با همان حال به قومش اشاره میکرد و میگفت: از من پیروی کنید تا شما را به راه رشد و کمال هدایت کنم.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۵۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۲ش، ج۱۳، ص۱۶۲</ref>بر اساس برخی روایات مؤمن آل فرعون پیش از به صلیب کشیده شدن دستش معیوب بوده [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] در روایتی ضمن تأیید ایمان او فرمود: گويا اكنون او را مىبينم كه با دست چلاقش نزد قومش آمده و اندرزشان میدهد، سپس فردا که نزد آنها آمد او را كشتند.<ref>کلینی، کافی،۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۲۵۴.</ref> | آیات ۲۸ تا ۴۵ سوره غافر به داستان مؤمن آل فرعون میپردازد. مؤمن آل فرعون، پسرعمو و خزانهدار [[فرعون]] بود که در مدت عمر طولانی خود ایمانش را از فرعون پنهان میکرد.<ref>محلاتی، ریاحین الشریعة، ج۵، ص۱۵۳</ref> زمانی که فرعون به او شک کرد، وی [[تقیه]] میکرد و با [[توریه]] ایمان خود را پنهان و جانش را حفظ میکرد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۶۲ش، ج۷۵، ص۴۰۲</ref> در زمان دعوت علنی حضرت موسی(ع) و ایمان آوردن ساحران به موسی(ع)، مؤمن آل فرعون هم [[ایمان]] خود را آشکار کرد و مانند ساحران به دست فرعون کشته شد. دستها و انگشتان او بر روی صلیب خشک و فلج شده بود و با همان حال به قومش اشاره میکرد و میگفت: از من پیروی کنید تا شما را به راه رشد و کمال هدایت کنم.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۵۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۲ش، ج۱۳، ص۱۶۲</ref>بر اساس برخی روایات مؤمن آل فرعون پیش از به صلیب کشیده شدن دستش معیوب بوده [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] در روایتی ضمن تأیید ایمان او فرمود: گويا اكنون او را مىبينم كه با دست چلاقش نزد قومش آمده و اندرزشان میدهد، سپس فردا که نزد آنها آمد او را كشتند.<ref>کلینی، کافی،۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۲۵۴.</ref> | ||
{{اصلی|آیه ۶۰ سوره غافر}} | {{اصلی|آیه ۶۰ سوره غافر}} | ||
آیه ۶۰ سوره غافر شامل دعوت پروردگار به دعاکردن بندگان و وعده اجابت از سوی خدا است. بسیاری از مفسران دستور به دعا در این آیه را دستور به معنی مرسوم دعا دانسته و برخی با پیروی از ابنعباس آن را فرمان به عبادت خدا معنا کردهاند. | آیه ۶۰ سوره غافر شامل دعوت پروردگار به دعاکردن بندگان و وعده اجابت از سوی خدا است. بسیاری از مفسران دستور به [[دعا]] در این آیه را دستور به معنی مرسوم دعا دانسته و برخی با پیروی از [[عبدالله بن عباس|ابنعباس]] آن را فرمان به عبادت خدا معنا کردهاند. | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== |