آیه ۲۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالله جوادی آملی]] با کمک [[آیه ۵۶ سوره اعراف]]، دین را وسیله اصلاح زمین و مقابله‌کنندگان با عقیده حق، اخلاق صحیح و عمل صالح را مفسد در زمین دانسته است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> وی با استفاده از برخی آیات دیگر، نمونه‌های قرآنی فساد در زمین را [[کفر]]، [[کم‌فروشی]] و فعالیت علیه نظام اسلامی معرفی کرده است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> [[شیخ طوسی]] سه نظریه در تفسیر فساد در زمین نقل کرده که عبارتند از: دعوت به کفر، راهزنی و نا‌امن‌کردن راه‌ها و هر گناهی که ضررش به دیگران نیز برسد.<ref>شیخ طوسی، تفسیر تبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۱۲۱.</ref> بر‌اساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] مصداق مفسدان در زمین کسانی هستند که نسبت به افرادی که [[امامت]] آن‌ها از جانب خدا واجب شده دشمنی می‌کنند و به امامت کسانی که خداوند مخالفت با آن‌ها را لازم شمرده، معتقدند.<ref>بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۵۹.</ref>