تحفة الابرار فی مناقب الائمة الاطهار (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''تُحفَةُ الأبرار فی مَناقب الأئمه الأطهار(ع)'''،  کتابی به زبان فارسی نوشته عمادالدین [[حسن بن علی طبری]] (زنده در ۷۰۱ق). نویسنده در این کتاب به اثبات [[ولایت]] و [[امامت]] [[امیرالمؤمنین(ع)]] و حقانیت [[تشیع]] می‌پردازد.

در فهارسی که از این کتاب سخن به میان آمده است، از آن به عنوان کتابی در [[اصول دین]] یاد کرده‌اند. شاید این امر به جهت طرح پاره‌ای مباحث همچون هدف خلقت انسان، بیان [[رسول]] و [[نبی]] و [[محدث]]، بلاد [[اسلام]] و [[کفر]] در این کتاب باشد هرچند در نگاه نویسنده بیان این مطالب در راستای وصول به مقصد اصلی یعنی اثبات [[ولایت]] و [[امامت]] برای [[حضرت علی(ع)]] و حقانیت [[تشیع]] است.<ref>طبری، تحفة الأبرار، مقدمه کتاب، ص۲۱.</ref>

عمادالدین طبری در مقدمه کتاب طی ۶فصل، ضمن مقدمات بحث، سبب تألیف کتاب را تمنای دوستان دانسته که کتابی به فارسی درباره امامت بنویسد تا در روز [[قیامت]]، حجت همگان باشد.<ref>طبری، تحفة الأبرار، مقدمه کتاب، ص۲۲.</ref>

مؤلف با بهره‌گیری از ادله عقلی و قرآنی و نیز مدد جستن از روایات منقول از کتب [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در پاره‌ای موارد به ابداعات و ابتکاراتی نیز دست زده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10291 تحفة الابرار فی مناقب الائمة الاطهار]، کتابخانه دیجیتال نور.</ref>

تحفه الابرار مشتمل بر یک مقدمه و ده باب و هر باب متضمن فصولی است:

نخستین فصل از فصول ششگانه مطرح شده در مقدمه درباره هدف از آفرینش انسان و بیان این نکته است که بزرگ‌ترین منقبتِ بشر همان کلام [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] است که فرمود: «من عرف نفسه فقد عرف ربّه» هر کس خویش را شناخت پروردگارش را شناخته است. و چنین گوهری که به این لطافت آفریده شده محال است که بیهوده و مُهمل خلق شده باشد بلکه آفریده شده تا معرفت به خداوند پیدا کند و پاداش این [[عبادت]] و معرفت نیز [[بهشت]] و نعمت‌های بیشمار آن است. <ref>طبری، تحفة الابرار، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۶-۱۷.</ref>

فصل هشتم از باب دهم کتاب که آخرین فصل و باب کتاب است در این باره است که آیه ۵۹ [[سوره نمل]] قُلِ الْحَمْدُ لِلهِ وَ سَلَامٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَىٰ در شأن امیرالمؤمنین(ع) نازل شده است. مولف برای اثبات این ادعا این گونه دلیل آورده است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در روایتی فرمود که خداوند از میان فرزندان [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]] [[قبیله قریش|قریش]] را و از میان قریش [[هاشم بن عبدمناف|هاشم]] را برگزید. و روشن است که برگزیده خداوند باید [[عصمت|معصوم]] باشد زیرا اگر جایزالخطاء باشد مورد غضب خداوند است و چنین کسی برگزیده او نیست.<ref>طبری، تحفة الابرار، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۰۷</ref>

از این کتاب، نسخه‌های متعددی وجود دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

این کتاب توسط عبدالرحیم مبارک به عربی ترجمه شده و [[آستان قدس رضوی]] چاپ و منتشر کرده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10291 تحفة الابرار فی مناقب الائمة الاطهار]، کتابخانه دیجیتال نور.</ref>

این کتاب با تصحیح و تحقیق سید مهدی جهرمی در قطع وزیری در ۳۲۳ صفحه برای بار نخست در سال ۱۳۷۶ش در دفتر «''نشر میراث مکتوب''» در [[تهران]] منتشر شد.<ref>[https://alefbalib.com/Metadata/94230/%D8%AA%D8%AD%D9%81%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D9%81%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%82%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A6%D9%85%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B7%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%E2%80%8F تحفة الابرار فی مناقب الائمة الاطهار]، کتابخانه مجازی الفبا.</ref>

{{پانوشت}}

{{کتاب های اهل بیت}}