۵٬۹۴۱
ویرایش
امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه مخالفت‌ها با امام علی(ع)
| خط ۲۰۹: | خط ۲۰۹: | ||
وقایع [[غزوه بدر]]، از رخدادهای مهمی دانسته شده که ریشه برخی منازعات کلامی و سیاسی در زمانه علی بن ابی‌طالب(ع) بوده است.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۷۷|ک=تاریخ اسلام (عصر بعثت)|ص=۲۸۴-۲۸۳}}</ref> امام علی(ع) در جنگ بدر بیشترین سهم را در کشتن مشرکان داشته است؛ چرا که [[واقدی]]، کشته‌شدگان توسط امام علی را ۲۲ تن، ابن ابی‌الحدید، ۳۵ تن (نصف کشته‌شده‌ها) و [[شیخ مفید]]، ۳۶ تن ذکر کرده‌اند.<ref>{{پک|قنوات|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۱۶۶}}</ref> حسن طارمی در [[دانشنامه جهان اسلام]] معتقد است ۱۳ تن از کشته‌شدگان به دست امام علی(ع)، از بزرگان قریش بوده‌اند؛ از جمله [[ابوجهل]]. این شکست و کشته‌شدن افراد سرشناس، برای مشرکان قریش شکست سنگینی بوده و به اعتبار و هیبت آنها لطمه زده است.<ref>{{پک|طارمی|۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ج=۲|ص=۴۷۸-۴۸۳}}</ref> بنابر شواهد تاریخی، قریشیان از روز بدر، کینه امام علی(ع) را به دل گرفتند و حتی پس از مسلمان شدن، با سرودن اشعاری، مردم قریش را به مبارزه با علی و شکستن بیعت خود تشویق می‌کرده‌اند<ref>قرشی، دانشنامه امام امیرالمؤمنین، ۱۳۹۵ش، ج۲، ص۴۵-۴۷.</ref> و هیچ‌کس از یاران پیامبر(ص) را مانند حضرت علی(ع) دشمن به‌شمار نیاورده‌اند.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۷۷|ک=تاریخ اسلام (عصر بعثت)|ص=۲۸۶}}</ref> رشک و حسادت برخی از هم‌رزمان امام(ع) به او نیز پس از بدر و همسو شدن این حسادت با کینه دشمنان، بعدها در جانشینی پیامبر(ص) و سرنوشت مسلمانان تأثیرگذار دانسته شده است.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۷۷|ک=تاریخ اسلام (عصر بعثت)|ص=۲۸۴-۲۸۳}}</ref> | وقایع [[غزوه بدر]]، از رخدادهای مهمی دانسته شده که ریشه برخی منازعات کلامی و سیاسی در زمانه علی بن ابی‌طالب(ع) بوده است.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۷۷|ک=تاریخ اسلام (عصر بعثت)|ص=۲۸۴-۲۸۳}}</ref> امام علی(ع) در جنگ بدر بیشترین سهم را در کشتن مشرکان داشته است؛ چرا که [[واقدی]]، کشته‌شدگان توسط امام علی را ۲۲ تن، ابن ابی‌الحدید، ۳۵ تن (نصف کشته‌شده‌ها) و [[شیخ مفید]]، ۳۶ تن ذکر کرده‌اند.<ref>{{پک|قنوات|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۱۶۶}}</ref> حسن طارمی در [[دانشنامه جهان اسلام]] معتقد است ۱۳ تن از کشته‌شدگان به دست امام علی(ع)، از بزرگان قریش بوده‌اند؛ از جمله [[ابوجهل]]. این شکست و کشته‌شدن افراد سرشناس، برای مشرکان قریش شکست سنگینی بوده و به اعتبار و هیبت آنها لطمه زده است.<ref>{{پک|طارمی|۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ج=۲|ص=۴۷۸-۴۸۳}}</ref> بنابر شواهد تاریخی، قریشیان از روز بدر، کینه امام علی(ع) را به دل گرفتند و حتی پس از مسلمان شدن، با سرودن اشعاری، مردم قریش را به مبارزه با علی و شکستن بیعت خود تشویق می‌کرده‌اند<ref>قرشی، دانشنامه امام امیرالمؤمنین، ۱۳۹۵ش، ج۲، ص۴۵-۴۷.</ref> و هیچ‌کس از یاران پیامبر(ص) را مانند حضرت علی(ع) دشمن به‌شمار نیاورده‌اند.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۷۷|ک=تاریخ اسلام (عصر بعثت)|ص=۲۸۶}}</ref> رشک و حسادت برخی از هم‌رزمان امام(ع) به او نیز پس از بدر و همسو شدن این حسادت با کینه دشمنان، بعدها در جانشینی پیامبر(ص) و سرنوشت مسلمانان تأثیرگذار دانسته شده است.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۷۷|ک=تاریخ اسلام (عصر بعثت)|ص=۲۸۴-۲۸۳}}</ref> | ||
سید حسن فاطمی در [[دانشنامه امام علی(ع)]]، علاقه حضرت محمد(ص) به علی(ع) را نیز یکی از علل کینه و حسادت قریش به او دانسته است.<ref>{{پک|فاطمی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۴۶۳-۴۶۶}}</ref> به گفته فاطمی، رویدادهای [[واقعه سقیفه بنی‌ساعده|سقیفه]] و متعاقب آن، انتخاب [[ابوبکر]] به جانشینی پیامبر(ص)، پیش از رحلت وی در جریان بوده و گروهی برای کنار زدن علی(ع) برنامه‌ریزی کرده بوده‌اند.<ref>{{پک|فاطمی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۴۰۷}}</ref> به عقیده او، ضربه خوردن منافقان و حسودان از شمشیر امام علی(ع) از یک‌سو و ضربه‌ای که مهاجران قریش از انصار مدینه خورده بودند از سوی دیگر، انصار را به تعجیل در انتخاب جانشین پیامبر(ص) از میان خود واداشت و ابوبکر و دیگر قریشیان مدینه از این فرصت بهره‌برداری کردند؛<ref>{{پک|فاطمی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۴۱۷}}</ref> در حالی که امیرمؤمنان(ع) در حال کفن و دفن پیامبر(ص) بود.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۸۲|ک=تاریخ اسلام (گسترش قلمرو خلافت اسلامی)|ص=۱۱۸}}</ref>{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = [[پیامبر(ص)]]:{{-}}'''«همانا جانشینم و وارثم، که قرضم را ادا می‌کند و وعده‌هایم را به انجام می‌رساند، علی بن ابی‌طالب است.»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>ابن حنبل، فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع)، ص۲۲۵.</small>| تراز = چپ| عرض = ۳۰۰px| اندازه خط = | سید حسن فاطمی در [[دانشنامه امام علی(ع)]]، علاقه حضرت محمد(ص) به علی(ع) را نیز یکی از علل کینه و حسادت قریش به او دانسته است.<ref>{{پک|فاطمی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۴۶۳-۴۶۶}}</ref> به گفته فاطمی، رویدادهای [[واقعه سقیفه بنی‌ساعده|سقیفه]] و متعاقب آن، انتخاب [[ابوبکر]] به جانشینی پیامبر(ص)، پیش از رحلت وی در جریان بوده و گروهی برای کنار زدن علی(ع) برنامه‌ریزی کرده بوده‌اند.<ref>{{پک|فاطمی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۴۰۷}}</ref> به عقیده او، ضربه خوردن منافقان و حسودان از شمشیر امام علی(ع) از یک‌سو و ضربه‌ای که مهاجران قریش از انصار مدینه خورده بودند از سوی دیگر، انصار را به تعجیل در انتخاب جانشین پیامبر(ص) از میان خود واداشت و ابوبکر و دیگر قریشیان مدینه از این فرصت بهره‌برداری کردند؛<ref>{{پک|فاطمی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۴۱۷}}</ref> در حالی که امیرمؤمنان(ع) در حال کفن و دفن پیامبر(ص) بود.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۸۲|ک=تاریخ اسلام (گسترش قلمرو خلافت اسلامی)|ص=۱۱۸}}</ref>{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = [[پیامبر(ص)]]:{{-}}'''«همانا جانشینم و وارثم، که قرضم را ادا می‌کند و وعده‌هایم را به انجام می‌رساند، علی بن ابی‌طالب است.»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>ابن حنبل، فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع)، ص۲۲۵.</small>| تراز = چپ| عرض = ۳۰۰px| اندازه خط = 16px|رنگ پس‌زمینه =#B0E0E6| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
===موضع امام علی(ع)=== | ===موضع امام علی(ع)=== | ||